oké dit is eng, zondag middag, na een paar pijnstiller geslikt te hebben voel ik me weer redelijk mens.
dus beetje surfen op internet naar leuk dingen om over te bloggen.
vraag me niet hoe of wat ik nou deed maar ik heb op eens een pagina gevonden die me toch wel de kriebels geeft. nog niet eens voor mezelf maar meer voor de mensen die je kunt vinden via deze site.
zonder enige schaamte kan je hier alle gegevens vinden van je favoriet acteur,actrice,zanger of wat je ook zoekt.
door een klein testje te doen type ik een naam in, ik krijg gelijk een huisadres in beeld, het huisnummer is nog afgeschermd met kruisjes. onder dit staat dat ik me tegen betaling kan aanmelden en zo informatie kan krijgen van telefoonnummers, email of andere informatie die je eigenlijk toch wel als privé mag beschouwen voor de celebraties.
ik schrik hier toch wel van, we kennen allemaal wel van die verhalen.
iemand is zo verliefd op zijn held of heldin dat het voor de persoon echt is, via een site als dit kunnen ze dus gemakkelijk aan privé informatie komen en hoppa ... een stalker is geboren.
laat ik even voorop stellen dat ik me niet heb ingeschreven en niet heb betaalt om verder informatie te krijgen, na een kleine controle wel ontdekt dat het adres klopt, ik doe er verder niks mee.
ben erg nuchter in die dingen en heb een goed onderscheidsvermogen van wat echt is en wat een fantasie is. maar een beetje eng vind ik het toch wel dat dit zo maar kan.
ik kan helaas verder geen naamsvermelding doen, ik zit ook weer verbonden met regels, en omdat dit niet positief over komt voor hun ga ik niet het risico nemen weer op me vinger getikt te worden met beschuldiging van valse beschuldigingen of negatieve publiciteit hou ik dus even de eer aan me eigen. je hoeft me niet te mailen met de vraag of ik het je dan zo wil geven wat dat doe ik niet, sommige dingen moet je als privé willen beschouwen van de mensen. ik geloof niet dat er een celebratie zal zijn die me gaat mailen en er naar gaat vragen maar zou dat wel gebeuren dan, zeer vereerd met die email, zal ik het hem of haar wel geven zo dat ze het na kunnen gaan en misschien stappen ondernemen om hun privé te beschermen.( hé beetje dromen mag, gebeuren doet het toch nooit)
ik heb het o.a uitgeprobeerd met George Clooney,Angelina Jolie,Taylor Swift en me eigen favoriet Victor Webster, geen vrees ik doe er niks mee. maar ik vind het wel een eng idee dat zulke informatie tegen betaling zo maar vrij wordt gegeven, het is maar hoe verder de gek wil gaan.
laten we waardigheid houden en onze celebraties hun privacy ook gunnen.
hun beroep is voor ons vermaak dus laten we verder geen misbruik van verkrijgbare informatie.
zondag 31 januari 2016
feestje weer voorbij.
we hebben het weer achter de rug, me verjaardag hebben we weer voor een jaartje gehad.
ik heb het super leuk gehad en ik heb de nodige felicitatie's ontvangen, vooral via me facebook was het een overstroming aan berichten. iedereen bedank hier voor.
ik heb een super gezellige avond gehad, dat voel ik nu nog steeds aan me hoofd.(hoofdpijn)ik ben erg leuke dingen gekregen, dvd's die ik nog graag wilde hebben. de dvd's had ik vorige week al gehad, op the chippendales murder moeten we nog kijken,de rest hebben we gezien. de crimes of fashion films zijn best grappig, jochem meyer is altijd leuk.
ik ben gek op dienbladen die ik kan decoreren met leuke dingen voor op tafel. natuurlijk horen daar ook kaarsen bij.
en dit keer heb ik wel hele leuke gehad. ze veranderen van kleur als ze branden. ziet er zo grappig uit.
met een paar goeie vrienden hebben we de avond afgetrapt met gourmetten, was erg gezellig en we hebben veel gelachen, me dochter en me maat hebben best een aparte band. die twee zitten mekaar altijd een beetje te pesten en dat was gisteren ook weer zo. soms vraagt hij er gewoon om om genadeloos afgestraft te worden.
iets wat zijn vrouw en ik zonder problemen doen, soms zijn bepaalde opmerking genoeg.
helaas was ze wat grieperig zo dat ze bij tijd naar huis waren gegaan. desondanks was het super gezellig.
me dochter en ik zijn tegen de planning in nog even de deur uit gegaan, had ik niet moeten doen.
me kop voelt niet zo lekker aan op het moment. drank en ik schijnt niet zo lekker samen te gaan.
niet dat ik zo veel heb gedronken, ik heb gewoon een grens en daar moet ik niet over heen gaan, zelfs niet met 1 drankje meer. maar ja ... ik ben maar een keer per jaar jarig.
iets later dan normaal ben ik gisteren tevreden naar me bedje gegaan, voor de duidelijkheid alleen (haha). nee, zonder dollen, ik zal echt niet zo maar iemand mee naar huis nemen, er lopen zo veel gekken rond dat je nooit weet waar je mee te maken hebben en ik denk er ook nog even aan dat ik een tiener heb rond lopen. ik ben misschien wel licht, leuk gestoord maar heb nog wel enig sinds verantwoording in me doen en laten.
vanochtend wakker worden voelde even niet zo geweldig maar ik heb de hele dag om weer een beetje menselijk te worden.
nummer 42 is veranderd naar 43 en ik voel nog geen verschil. ik heb ook geen grootse plannen van dingen die anders moeten, ik ben tevreden met me leven en zie wel hoe het verder gaat en wat er dit jaar op me pad komt. o ja ... dat duurde nog 3 jaar voor er grootse verandering zouden komen ... (lol, zie blog paranormale middag).
ik neem iedere dag zo als het komt, ik kom wel daar waar ik wil zijn, met kleine stapjes tegelijk.
ik heb nog een klein filmpje van een van de kaarsen, ziet er best cool uit met die kleuren die veranderen. tot het volgende blog .....
ik heb het super leuk gehad en ik heb de nodige felicitatie's ontvangen, vooral via me facebook was het een overstroming aan berichten. iedereen bedank hier voor.
ik ben gek op dienbladen die ik kan decoreren met leuke dingen voor op tafel. natuurlijk horen daar ook kaarsen bij.
en dit keer heb ik wel hele leuke gehad. ze veranderen van kleur als ze branden. ziet er zo grappig uit.
iets wat zijn vrouw en ik zonder problemen doen, soms zijn bepaalde opmerking genoeg.
helaas was ze wat grieperig zo dat ze bij tijd naar huis waren gegaan. desondanks was het super gezellig.
me dochter en ik zijn tegen de planning in nog even de deur uit gegaan, had ik niet moeten doen.
me kop voelt niet zo lekker aan op het moment. drank en ik schijnt niet zo lekker samen te gaan.
niet dat ik zo veel heb gedronken, ik heb gewoon een grens en daar moet ik niet over heen gaan, zelfs niet met 1 drankje meer. maar ja ... ik ben maar een keer per jaar jarig.
iets later dan normaal ben ik gisteren tevreden naar me bedje gegaan, voor de duidelijkheid alleen (haha). nee, zonder dollen, ik zal echt niet zo maar iemand mee naar huis nemen, er lopen zo veel gekken rond dat je nooit weet waar je mee te maken hebben en ik denk er ook nog even aan dat ik een tiener heb rond lopen. ik ben misschien wel licht, leuk gestoord maar heb nog wel enig sinds verantwoording in me doen en laten.
vanochtend wakker worden voelde even niet zo geweldig maar ik heb de hele dag om weer een beetje menselijk te worden.
nummer 42 is veranderd naar 43 en ik voel nog geen verschil. ik heb ook geen grootse plannen van dingen die anders moeten, ik ben tevreden met me leven en zie wel hoe het verder gaat en wat er dit jaar op me pad komt. o ja ... dat duurde nog 3 jaar voor er grootse verandering zouden komen ... (lol, zie blog paranormale middag).
ik neem iedere dag zo als het komt, ik kom wel daar waar ik wil zijn, met kleine stapjes tegelijk.
ik heb nog een klein filmpje van een van de kaarsen, ziet er best cool uit met die kleuren die veranderen. tot het volgende blog .....
zaterdag 30 januari 2016
terugblik naar 1973
IT'S MY BIRTHDAY!! ja vandaag komt er weer een jaartje bij, 43 jaar alweer.
en er komt dus echt geen taart met 43 kaarsjes er op! ik heb echt de puf er niet voor om die allemaal uit te blazen. de kans dat iemand dat ook lukt schat ik in als nul.
het kan me verder ook niet zo veel schelen dat ik jarig ben, ik freak echt niet uit omdat ik weer een jaar ouder ben, en rimpel erbij, jammer dan. oke, het vinden van grijs haar is wel licht gevoelig, grijs worden hoort er ook wel bij maar dan krijg ik pas echt het gevoel dat ik een oude doos begin te worden. ik roep ook altijd ik wordt niet oud, ik ben een klassieker!
1973 is dus me bouwjaar, technisch gezien eigenlijk ook nog niet,ben in januari geboren maar ben dus al gebouwd in 1972, me ouders waren al ruim 16 jaar getrouwd voor ik kwam, ik ben dus eigenlijk het "niet meer verwachte blij wonder" van hun.
ik ben op een dinsdag geboren en het was die dag 7 graden, er waren flinke windstoten en het regende. het was een koude, natte dag. en hoe toevallig kan je het hebben dat zelfde weer hebben we vandaag ook.
ik ben ook eens gedoken in de gebeurtenissen van dit jaar. ik heb er zo maar een paar uit gepikt.
- het Verenigd Koninkrijk, Denemarken en Ierland treden toe tot de EEG.(1 januari)
- in de Verenigde Staten erkent het Hooggerechtshof het recht op abortus.
(22 januari)
- opening van het World Trade Center in New York.
(4 april, dit gebouw werd op 11 september 2001 verwoest door een terroristische aanslag)
- in Callantsoog in Nederland wordt het eerste naaktstrand gelegaliseerd. (27 april)
- de Eemshaven in Nederland wordt officieel geopend door (toen nog) koningin Juliana (7 juni)
- de Tour de France start gaat van start in Scheveningen (30 juni)
- het leger van Chili pleegt onder leiding van Pinochet een staatsgreep. de door democraten gekozen
president Allende wordt dood aangetroffen. (11 september)
- het begin van de oliecrisis. de Arabische landen boycotten vele landen om hun steun aan Israel.
(17 oktober)
- door de oliecrisis is in Nederland de eerste autoloze zondag. (4 november)
- een van de meest bloedige kapingen vindt plaats door Palestijnen,er vallen 32 doden. de kaping duurde 16 uur. (17 december)
het lijstje is misschien niet heel prettig maar ik meen dat dit toch wel een paar belangrijke gebeurtenissen bevat van dit jaar.
populaire muziek in de jaar komen van The Beatles, The Osmonds, Alice Cooper en The eagles.
laat ik nou net met deze muziek niks hebben, behalve Alice Cooper, die kan ik wel waarderen.
films uit dit jaar die we vast allemaal wel kennen zijn The Exorcist, The Sting, Live and let die (james bond) en Jesus Christ Superstar.
natuurlijk zijn er ook nog de bekende mensen die geboren zijn in dit jaar maar dat is een hele lange lijst om er daar uit te gaan halen wordt wel heel moeilijk voor mij, er staan er genoeg tussen die ik nog niet eens ken en om de lijst van overleden door te nemen is ook niet aangenaam.
vanavond komen er vrienden over de vloer, we gaan gezellig gourmetten, eens wat anders als borrelen en snacken of buiten de deur feesten. het zal best zeer gezellig worden.
omdat me dochter met een rugprobleem rond loopt is het helaas niet handig om een drukke kroeg of ander plek op te gaan zoeken. doen we dan volgende jaar wel weer.
iedereen een gezellig weekend gewenst, op wat voor manier je dit ik ga door brengen.
tot het volgende blog ......
vrijdag 29 januari 2016
onbereikbaar
ik
hou van je maar hoe kan ik het zeggen,
ik
geef om jou maar hoe kan ik het je uitleggen.
ik
weet nog toen ik jou voor de eerste keer zag,
betoverd
was ik, door die mooie glimlach.
als
een sterrenhemel vol sterren waar je steeds naar kunt blijven kijken,
als
een oceaan waarvan je de bodem niet kunt bereiken.
als
heet vuur, dat je volledig warm maakt van binnen,
iets
wat je niet kunt beschrijven in een paar zinnen.
door
het gevoel dat er nooit iets tussen ons zal zijn.
ik
heb verdriet,ik heb pijn.
ik
zou mijn geweten gelijk willen geven,
om
verder te gaan met mijn leven.
eerlijkheid
is wat ik wil tegenover jou,
en
zeggen dat ik van je hou.
onbereikbare
liefde dat zal je misschien altijd zijn,
een
onbereikbare liefde maar stiekem toch een beetje van mij
n.b omdat dit is geschreven wil het niet zeggen dat dit gelijk zo zwaar op me hart
ligt. het is gewoon mooi en wilde het delen. dank u.
ligt. het is gewoon mooi en wilde het delen. dank u.
donderdag 28 januari 2016
paranormale middag
oké ik ben dus zo een mafkees die best wil geloven dat er meer tussen hemel en aarde is.
ik kan mezelf best verdiepen in de paranormale dingen, maar ergens trek ik een grens.
en ik heb heus ook wel ervaringen waar ik verder nooit over spreek, mensen verklaren je gelijk voor gek. sommige ding hou je voor jezelf.
en ik heb heus ook wel ervaringen waar ik verder nooit over spreek, mensen verklaren je gelijk voor gek. sommige ding hou je voor jezelf.
hoewel zo een toekomstvoorspeller wel erg leuk is om te doen voor een keer is de uitleg die je krijgt nog al vaag, oké er zitten dingen tussen die misschien wel kloppen met verwijzingen maar 100% er in geloven is toch net te veel.
bij een toekomstvoorspeller moet je niet denken aan een madam met een glazen bowlingbal, dit was er een die werkte met tarotkaarten, leuk spul heb zelf ook zo een setje om thuis mee te spelen.
bij binnen komst kreeg ik al gelijk de kriebels van haar, bij het geven van een hand als welkom kijkt ze me even aan, en maakt de opmerking "ik voel dat je een vechter ben".
euh .. ja oké, me vriendin en ik kijken elkaar even aan, wat is dit nou weer?
na een korte uitleg dat deze afspraak is gemaakt zonder verder naar personen en wat gegevens te hebben gevraagd, me vriendin knikt, klopt. ze doet dit dus met een soort blanco kaart zegt ze.
we hebben een simpele legging van 3 kaarten, verleden, heden en toekomst.
ik zal niet te ver in details treden maar in het kort: me verleden kent moeilijke tijden maar ik ben een vechter en heb me er door heen weten te slaan. hoewel sommig dingen me nog zouden achter volgen.
oké, diep na denkend, ik kan wel dingen voor de geest halen maar spreek die verder tegen haar niet uit.
het heden heeft te maken met geloof en vertrouwen. er wordt gevraagd of ik iets herken. ja, misschien. ik ben met genoeg bezig en ik zal daar vertrouwen in moet hebben en geloven dat ik me doel kan bereiken. of misschien de gezondheid van me kind, beiden kan.
ze gaat er verder niet op door, die blik van haar vertrouw ik niet, Derek Ogilvie 2.0.
dan de laatste kaart, er staan me grootste dingen te wachten, een complete om gooi van me leven die alleen maar positief zijn voor mezelf. ook een kleine waarschuwing niet te grote stappen te nemen voor dat dit doel er is. Wat moet ik hier nou weer mee?
ze kijkt me aan, tenminste zo lijkt het, ze kijkt eerder langs me heen als of zij iets ziet wat ik niet zie.
ze kijkt me nu wel aan, en zegt of ik me bewust ben van het gezelschap van 3 mensen, 3 die veel beteken voor mij. euh ... me ouders en me opa mompel ik, ze knikt en er verschijnt een glimlach op het gezicht. wat nou weer?
ze pakte me hand en zegt dan: "je moet dingen los laten en meer vertrouwen hebben in jezelf. zij zullen altijd aan je zijde waken en die kleine stem in je hoofd leiden. geloof in wat je doet en met kleine stapjes zal je je doel bereiken en misschien nog wel meer dan dat je had gehoopt.denk niet in maanden maar in jaren." even kijkt ze me aan en zegt dat binnen nu en drie jaar er veel gaat veranderen voor mij.
wat ze dan zegt doet me schrikken: "je hoeft je niet schuldig te voelen,je had niks meer kunnen doen." oke zij voelt dus duidelijk dingen aan net als ik maar om nu een keer via een andere die bevestiging te krijgen!
later na dat ze kaarten heeft gelegd voor me vriendin legt ze uit dat ze meer een paragnost is die soms via de tarotkaarten leiding zoekt op antwoorden die onduidelijk door komen.
ik zou volgens haar zeker ook het zesde zintuig hebben maar sluit me er voor af. ze moest eens weten.
eenmaal weer buiten moeten we er wel om lachen, dat met die kaarten neem ik met een grote korrel zout, dat is al je horoscoop, koeien met gouden hoorns die je nooit tegen komt.
wat ze zei over schuldgevoel is iets wat me wel doet twijfelen of zij nou nep is of echt. ze wist niks van mij verder dus hoe kan zij weten dat ik me ergens schuldig over voel of dat ik dingen moet los laten? de rest van de kaarten, ik heb nog even zicht, 3 jaar voor dat we weten of dat klopte, hoewel ik zelf me twijfels heb dat dit wel klopt. maar wel een leuke middag met me vriendin gehad, we sluiten af bij McDonalds. super leuk zo een middagje bij een paragnost/tarotkaart legger.
tot het volgende blog ......
ze pakte me hand en zegt dan: "je moet dingen los laten en meer vertrouwen hebben in jezelf. zij zullen altijd aan je zijde waken en die kleine stem in je hoofd leiden. geloof in wat je doet en met kleine stapjes zal je je doel bereiken en misschien nog wel meer dan dat je had gehoopt.denk niet in maanden maar in jaren." even kijkt ze me aan en zegt dat binnen nu en drie jaar er veel gaat veranderen voor mij.
wat ze dan zegt doet me schrikken: "je hoeft je niet schuldig te voelen,je had niks meer kunnen doen." oke zij voelt dus duidelijk dingen aan net als ik maar om nu een keer via een andere die bevestiging te krijgen!
later na dat ze kaarten heeft gelegd voor me vriendin legt ze uit dat ze meer een paragnost is die soms via de tarotkaarten leiding zoekt op antwoorden die onduidelijk door komen.
ik zou volgens haar zeker ook het zesde zintuig hebben maar sluit me er voor af. ze moest eens weten.
eenmaal weer buiten moeten we er wel om lachen, dat met die kaarten neem ik met een grote korrel zout, dat is al je horoscoop, koeien met gouden hoorns die je nooit tegen komt.
wat ze zei over schuldgevoel is iets wat me wel doet twijfelen of zij nou nep is of echt. ze wist niks van mij verder dus hoe kan zij weten dat ik me ergens schuldig over voel of dat ik dingen moet los laten? de rest van de kaarten, ik heb nog even zicht, 3 jaar voor dat we weten of dat klopte, hoewel ik zelf me twijfels heb dat dit wel klopt. maar wel een leuke middag met me vriendin gehad, we sluiten af bij McDonalds. super leuk zo een middagje bij een paragnost/tarotkaart legger.
tot het volgende blog ......
woensdag 27 januari 2016
blockbuster films 2015
de eerste maand van 2016 is al weer bijna om, en iets waar we dagelijkse mee te maken hebben is nieuwe films die uit komen.
er wordt van alles uit de kast gehaald om ons te vermaken met goeie films die ons naar de bioscoop kunnen lokken.
2015 kent wel een paar goeie films die je misschien heb gezien maar misschien wacht je er op tot de dvd er is of dat je hem via de diverse mogelijkheden online kan bekijken.
dit een een selectie van 5 top films (de totale top zijn er 10) die vast de moeite waarde zijn om een avondje onderuit te zakken met je drankje en een zak chips.
om de spanning er in te houden als je iets nog niet heb gezien, zal ik je niet te veel over de inhoud en verloop verklappen.
5: Inside Out
deze film geeft ons een kijkje in het hoofd van een tienmeisje, wat misschien ook wel weer wat scary kan overkomen bij de kleiner. we volgen haar vanaf de geboorte en zien hoe de emoties angst,woede,afkeer,verdriet en plezier tot leven komen.
door gevolg van een depressie word er een tocht afgelegd door de herinneringen van het meisje om haar weer terug op de rail te krijgen.
het onderwerp is misschien wat volwassen en moeilijk te begrijpen voor de kleiner kinderen maar niet te min werd deze film een succes tegen de verwachtingen in.
4: Fast & Furious 7
de film serie van de fast & furious blijf garant staan voor een blockbuster.
snelle auto's, stoere bestuurders en een vet spannende verhalenlijn waar een goedaardige bende alles doet om te overleven.
de eerste 6 delen zijn een soort fashback en in deel 7 gaat het verhaal verder na Tokyo Drift. een rustig leven heb je niet als een wraakzuchtig type achter je aan zit.
Vin Diesel, The Rock en Paul Walker schitterende wederom in deze film.
Walker (40jr) kwam op 30 novemeber 2013 om het leven bij een auro ongeluk, door zijn overlijden was de release van deze film, uit respect voor Walker en zijn familie uitgesteld naar 2015.
de film heeft een einde gekregen die geheel als eerbetoon voor Walker is bedoelt.
3: The Hunger Games: Mockingjay Part 2
niet alleen de boeken zijn een groot succes de verfilm er van heeft zijn vruchten ook afgeworpen.
het derde deel werd in twee delen verfilmd, voor de echte fan een ramp want zo moest je nog langer wachten op de ontknoping.
Katniss Everdeen(Jennifer Lawrence) breng een leger van rebels te samen om het op te nemen tegen de kwaadaardige president Snow(Donald Sutherland).
Lawrence is geen nieuwe in de filmwereld maar met de hunger games verfilming zich zelf duidelijk op de kaart gezet binnen de filmindustrie.
2: James Bond: Spectre
Bond, James Bond oftewel 007 is er een die niet mag missen in dit rijtje.
met adembenemende stunts en gadgets gaat deze geheim agent zijn missie aan.
in dit deel lijkt hij op eigen houtje te werken, geheel tegen de zin van zijn grote bazen en wordt geschorst. maar dat houdt Bond (Daniel Craig) niet tegen en gaat door met wat hij aan het doen is.
al snel raakt hij verstrikt in een zoektocht van samenzweringen die gestopt moeten worden.
Spectre is de 24 ste bond film die is uit gebracht.
Craig is de zesde acteur die in de huid van 007 krop en naar verluid zou Spectre de laatste keer zijn dat het dat doet.
op nummer één, die niet kon missen, deze draait nog in de meeste bioscopen.
ik heb hem zelf nog niet gezien maar ik ben wel grote fan van deze serie. me dochter niet dus ik wacht nog even op de dvd voorbij de ander 6. zal zeker weer genoeg kijkplezier geven voor een weekendje Star wars.
1: Star Wars: The Force Awakens
als je dacht dat we klaar waren dan hebben we het dus mooi mis, Star wars gaat door!
zo een 30 jaar na de vernieuwe van de tweede death star heeft Skywalker zich terug getrokken. de First Order is een nieuwe beweging die uit de as van het Galactisch keizerrijk is herrezen en deze beweging wil totale vernietiging van het Nieuwe Republiek.
naast de nieuwe personages zien we ook oude bekende terug in deze film, in een zoektocht naar Skywalker staat de oude en de nieuwe te samen.
ik ga niet te veel verklappen,je kan hem nog zien in de bioscoop maar er schijnen een aantal verrassingen in te zitten die we misschien niet hadden verwacht.
een vervolg op deze kunnen we verwachten in 2017 en voor de echte fans is dit wel een hele lange wachttijd.
dit waren een aantal van de top films uit 2015 hier in Nederland.
in de lijst stonden ook: The Martian, Mission Impossible: Rogue Nation, Jurassic World, Avengers: Age of Ultron en Mad Max: Fury Road.
we zijn in een nieuwe jaar dus wat die gaat brengen aan blockbuster films zullen we nog even moeten afwachten.
maar als ik een kleine voorspelling mag doen: ik denk dat Star Wars in 2016 er ook weer bij staat.
tot het volgende blog ......
zondag 24 januari 2016
duur telefoontje
iets wat niet meer weg te denken is in ons leven is een mobiele telefoon.
waar de een het ziet als gemak bij pech onder weg zijn er ook die onderweg naar het toilet terug gaan om hun telefoon te pakken.
er zijn alleen in Nederland meer dan 19 miljoen mobieltjes in omloop. model en merk van telefoons zijn enorm maar er zijn een paar van die toestel die wel erg prijzig zijn uitgevallen, die stop je toch liever in de kluis dan in je broekzak.
de gold edition nokia 8800: 5.0 megapixel camera, 64 mb geheugen en heeft de gebruikelijke functies, mp3-speler, een fm radio en bluetooth. het is de buitenkant die hem bijzonder maakt, de buitenknt is namelijk gemaakt van 25 karaats goud! zijn oplader is ook nog eens van goud.
prijs; $2.700. ( ongeveer 2,5 miljoen in euro's)
iphone princess plus: deze is ontworpen door de Oostenrijker Peter Aloission, ook bekend door zijn prijzige mobieltjes van motorola en nokia.dit type iphone is de duurste ter wereld.
dit model is voorzien van maar liefst 138 diamantjes met de zo gezegde "prinses cut". naast deze diamanten zijn er ook 180 briljant geslepen diamanten verwerkt op dit edelmetaal van 18 karaat wit goud. de technische functie zijn zo als we die bij de gewone alledaagse iphones vinden.
prijs: $176.400 ( ongeveer rond de 120.000 euro)
goldstriker iphone 3GS supreme: dit mobieltje is van 22 karaats goud en voorzien van 136 diamanten en heeft een navigatietoets van zeldzaam 7.1 karaats diamant.
van deze is er maar één exemplaar. ook de verpakking was uniek, een granieten doos van 7 kilo met een voering van nubuck leer.
de waarde is geschat op 3,2 miljoen.
hoewel ze wel mooi er uit zien, hebben ze allemaal de zelfde functies als de hedendaags mobieltjes.
alleen zijn de prijs kaartjes van deze wel wat hoog. voor mij is het hebben van zo een toestel als hier boven willen pronken met je rijkdom.
als iemand zegt een toestel te hebben van rond de 300 euro noem ik hem al gek.
ik hem maar een simpel samsung S5 maar voor mij is het goed genoeg, ik ben maar een simpel ziel die van simpele dingen houdt.
ik heb nog wel meer toestellen gevonden met een aardig groot prijskaartje maar die hou je voor een andere keer tegoed.
tot het volgende blog ......
waar de een het ziet als gemak bij pech onder weg zijn er ook die onderweg naar het toilet terug gaan om hun telefoon te pakken.
er zijn alleen in Nederland meer dan 19 miljoen mobieltjes in omloop. model en merk van telefoons zijn enorm maar er zijn een paar van die toestel die wel erg prijzig zijn uitgevallen, die stop je toch liever in de kluis dan in je broekzak.
prijs; $2.700. ( ongeveer 2,5 miljoen in euro's)
iphone princess plus: deze is ontworpen door de Oostenrijker Peter Aloission, ook bekend door zijn prijzige mobieltjes van motorola en nokia.dit type iphone is de duurste ter wereld.
dit model is voorzien van maar liefst 138 diamantjes met de zo gezegde "prinses cut". naast deze diamanten zijn er ook 180 briljant geslepen diamanten verwerkt op dit edelmetaal van 18 karaat wit goud. de technische functie zijn zo als we die bij de gewone alledaagse iphones vinden.
prijs: $176.400 ( ongeveer rond de 120.000 euro)
goldstriker iphone 3GS supreme: dit mobieltje is van 22 karaats goud en voorzien van 136 diamanten en heeft een navigatietoets van zeldzaam 7.1 karaats diamant.
van deze is er maar één exemplaar. ook de verpakking was uniek, een granieten doos van 7 kilo met een voering van nubuck leer.
de waarde is geschat op 3,2 miljoen.
hoewel ze wel mooi er uit zien, hebben ze allemaal de zelfde functies als de hedendaags mobieltjes.
alleen zijn de prijs kaartjes van deze wel wat hoog. voor mij is het hebben van zo een toestel als hier boven willen pronken met je rijkdom.
als iemand zegt een toestel te hebben van rond de 300 euro noem ik hem al gek.
ik hem maar een simpel samsung S5 maar voor mij is het goed genoeg, ik ben maar een simpel ziel die van simpele dingen houdt.
ik heb nog wel meer toestellen gevonden met een aardig groot prijskaartje maar die hou je voor een andere keer tegoed.
tot het volgende blog ......
zaterdag 23 januari 2016
stom koekblik op wielen!
licht ontvlambaar heb ik net de ervaring dat de accu van me auto nog niet helemaal kapot is.
dat stomme koekblik op wielen start, sleutel erin en hup draaien. (grom grom)
een van de problemen is dat de kou die we hebben gehad deze week net iets te veel was voor me accu en daarom wilde dat stomme ding niet starten.
eigenlijk pas dat ding wel bij me, me lijf werkt ook niet lekker mee met die kou (reuma).
we zijn het er over eens dat het ook niet goed is dat de accu weigeringen heeft met de kou, dus er zal wel een nieuwe moeten komen.
ik mag al rekenen op een kleine 80 euro wat zo een accu gaat kosten, en dan hangt het er nog van af wat voor merk je neemt.
ik ben er duidelijk in, geen rommel, liever meer kwijt en een goeie accu dan prut wat weer problemen geeft met starten bij kou weer.
me auto is de jongste niet meer, weet ik ook,met bouwjaar 2001 mogen we ook nog niet mopperen dat op zicht hij nog prima rijdt.
al heb ik er al de nodige kosten aan gemaakt. maar ik ben best gehecht aan me koekblik op wielen.
een paar dure grappen waren een nieuwe aandrijf systeem en een nieuwe voorruit. de achterruit is er ook nog eens uit geknald maar die was een stuk goedkoper dan me voorruit.
vorige jaar nog voor ruim 150 euro 2 nieuwe banden er op laten leggen, de derde hebben we niet gekocht, de reserve band was gloed nieuwe dus die gebruikt ervoor. toch 75 euro bespaard.
een van de betere oude gebruik ik nu als reserve band.
maar als je op een dorp woont zo als ik dan kan je niet zonder auto, het busvervoer hier is niet zo druk en in het weekend rijd hier al helemaal geen bus.
en hoe gehecht ik ook aan me bakkie ben, ik zal er toch serieus over moeten gaan nadenken of ik kan kijken voor een inruil van een jonger bouwjaar.
maar dan moet je maar weer afwachten wat je terug hebt. op het oog kan het er goed uit zien maar of dat ook zo is zal dan moeten blijken.
gelukkig heb ik een oude maat van me vader,tevens de eigenaar van de garage die het onderhoudt doet die me kan helpen daar bij.
kom op, ben een vrouw alleen dus moet toch even het mannelijk ego in eer houden dat wij vrouwen niet alles zonder een man kunnen.
om eerlijk te zijn: wat auto betreft ben ik echt een hork! ik kan nog geen band verwisselen, zelf de motorkap open maken lukt me niet,heb altijd ruzie met dat haakje.
leuke omschrijving voor een datingssite: vrouw (bijna) 43 jaar zoek leuke man, moet wel verstand hebben van auto's. haha ... leuk maar gaan we niet doen.
kastjes slopen, spijkertje in de muur slaan, zelf bouwpakketten in elkaar zetten, ik kan het best zelf maar auto's? nee niet mijn ding. zo lang het start en rijdt vindt ik het best.
tot het volgende blog......
vrijdag 22 januari 2016
ik zonder koffie?
o nee, dit ziet er niet goed uit! nee,nee,nee!
me koffiepad apparaat doet vreemd. er komt water op plaatsen er uit waar van ik niet eens wist dat het kon. nee, ga nou niet kapot?
als er iets is wat een slechte combinatie is dan is dat ik en geen koffie.
ik weet niet waar me humeur snel van daalt, geen koffie of niet roken? nou ja dat laatste is iets wat ik al aardig heb weten te minderen. ben van 5 pakjes in de week naar 2 pakjes gegaan dus wel netjes van mezelf maar als ik nu zonder koffie moet gaan doen omdat dat apparaat besluit een loodgieter probleem te veroorzaken, kan dat vrees ik een ware hel gaan worden. en ook nog even zo voor het weekend ook, prettige weekend zal ik maar zeggen. echt, ik en geen koffie, dat gaat niet goed komen.
ik heb nog wel een paar ervaringen waarbij ik geen koffie mocht drinken.
ik weet nog dat ik een jaar of 5 á 6 geleden last had van me hoofd,steken en die trokken schokkend door naar me hele lijf.
dus er moesten onderzoekjes gedaan worden waarbij ik nuchter moest zijn, logisch maar toch wel een lichte ramp. als je dan rond 10 uur er pas moet zijn en voor je klaar ben het al na 12 uur is dan is zo een ochtend lang zonder koffie.
me verdraagzaamheid was erg laag, dat begon toen al met het bloedprikken, dat is een ramp bij mij.
krijg je zo een band om en gaan ze tikken om je adderen omhoog te krijgen, geen problemen, als mollen komen ze omhoog, als of ze ogen hebben. zodra ze willen prikken met de naald zakken ze als plumpudding in elkaar, tikkertje spelen met een naald zal ik maar zeggen.
om nog maar te zwijgen over de keren dat er dan mis geprikt wordt. o sorry, gaat het een beetje?
nee, ga vooral door, ik ben dol op deze vorm van acupunctuur! (grom grom)
als je daarna nog even een uurtje door een mri scanner mag is lol helemaal op het niveau "ik schiet je dood", nee en ik en geen koffie is niet zo super goed voor de mensen om me heen.
sinds me 16 had ik al een gebitsprobleem(zie eerder blogs) en daarom was besloten om deze ellende op te lossen door me hele bovenkaak van tanden en kiezen te ontdoen. er zat een zware ontsteking die me gebit aan tasten. toen dat eenmaal achter de rug was had ik ook zo een lekker moment, wel koffie maar niet handig. het laatste deel was van me voortanden, na een stuk of 12 verdovingsprikken was de boel er uit gesloopt en dan nog wat hechtingen erbij, en hup ... dat gebit er in. nou, dat beland gelijk op je schoot, het doet zeer en je hebt het gevoel als of je een grote, dikke ... euh!?(oeps) ... een te vol gepropte mond heb. eten en drinken is gevoelig dus me oplossing: koffie met een rietje.
ook niet alles maar nog te doen behalve als die warme vloeistof onder je nieuwe gebit gaat en tegen je nog pijnlijk wonden aan komt.
toen ik zwanger bleek te zijn was koffie het eerste waar ik zo misselijk van was als een ei. lekker geregeld, 9 maanden zonder koffie? gelukkig dat na een maand of 4 het wat redelijk ging, 2 kopjes koffie ging nog, bij meer kreeg ik wc-pot knuffelneigingen.
inmiddels ben ik nu alweer even bezig met dit blog en me kop is leeg, me neiging dat ik er nog een wil is sterk. een geluk de winkel is open dus zo maar even daar naar toe. even filters halen en dan ouderwets koffie zetten met losse koffie en een filter.
maar ik en geen koffie? dat is geen goede combinatie, dat is een probleem van bijna levensbelang voor mij. dus voor nu laat ik het hier bij en ga als een speer mezelf helpen aan dat zwarte vloeistof.
tot het volgende blog ....
me koffiepad apparaat doet vreemd. er komt water op plaatsen er uit waar van ik niet eens wist dat het kon. nee, ga nou niet kapot?
als er iets is wat een slechte combinatie is dan is dat ik en geen koffie.
ik weet niet waar me humeur snel van daalt, geen koffie of niet roken? nou ja dat laatste is iets wat ik al aardig heb weten te minderen. ben van 5 pakjes in de week naar 2 pakjes gegaan dus wel netjes van mezelf maar als ik nu zonder koffie moet gaan doen omdat dat apparaat besluit een loodgieter probleem te veroorzaken, kan dat vrees ik een ware hel gaan worden. en ook nog even zo voor het weekend ook, prettige weekend zal ik maar zeggen. echt, ik en geen koffie, dat gaat niet goed komen.
ik heb nog wel een paar ervaringen waarbij ik geen koffie mocht drinken.
ik weet nog dat ik een jaar of 5 á 6 geleden last had van me hoofd,steken en die trokken schokkend door naar me hele lijf.
dus er moesten onderzoekjes gedaan worden waarbij ik nuchter moest zijn, logisch maar toch wel een lichte ramp. als je dan rond 10 uur er pas moet zijn en voor je klaar ben het al na 12 uur is dan is zo een ochtend lang zonder koffie.
me verdraagzaamheid was erg laag, dat begon toen al met het bloedprikken, dat is een ramp bij mij.
krijg je zo een band om en gaan ze tikken om je adderen omhoog te krijgen, geen problemen, als mollen komen ze omhoog, als of ze ogen hebben. zodra ze willen prikken met de naald zakken ze als plumpudding in elkaar, tikkertje spelen met een naald zal ik maar zeggen.
om nog maar te zwijgen over de keren dat er dan mis geprikt wordt. o sorry, gaat het een beetje?
nee, ga vooral door, ik ben dol op deze vorm van acupunctuur! (grom grom)
als je daarna nog even een uurtje door een mri scanner mag is lol helemaal op het niveau "ik schiet je dood", nee en ik en geen koffie is niet zo super goed voor de mensen om me heen.
sinds me 16 had ik al een gebitsprobleem(zie eerder blogs) en daarom was besloten om deze ellende op te lossen door me hele bovenkaak van tanden en kiezen te ontdoen. er zat een zware ontsteking die me gebit aan tasten. toen dat eenmaal achter de rug was had ik ook zo een lekker moment, wel koffie maar niet handig. het laatste deel was van me voortanden, na een stuk of 12 verdovingsprikken was de boel er uit gesloopt en dan nog wat hechtingen erbij, en hup ... dat gebit er in. nou, dat beland gelijk op je schoot, het doet zeer en je hebt het gevoel als of je een grote, dikke ... euh!?(oeps) ... een te vol gepropte mond heb. eten en drinken is gevoelig dus me oplossing: koffie met een rietje.
ook niet alles maar nog te doen behalve als die warme vloeistof onder je nieuwe gebit gaat en tegen je nog pijnlijk wonden aan komt.
toen ik zwanger bleek te zijn was koffie het eerste waar ik zo misselijk van was als een ei. lekker geregeld, 9 maanden zonder koffie? gelukkig dat na een maand of 4 het wat redelijk ging, 2 kopjes koffie ging nog, bij meer kreeg ik wc-pot knuffelneigingen.
inmiddels ben ik nu alweer even bezig met dit blog en me kop is leeg, me neiging dat ik er nog een wil is sterk. een geluk de winkel is open dus zo maar even daar naar toe. even filters halen en dan ouderwets koffie zetten met losse koffie en een filter.
maar ik en geen koffie? dat is geen goede combinatie, dat is een probleem van bijna levensbelang voor mij. dus voor nu laat ik het hier bij en ga als een speer mezelf helpen aan dat zwarte vloeistof.
tot het volgende blog ....
woensdag 20 januari 2016
expeditie uvw
de opmerking expeditie is niet geheel onterecht,want dat was het ook.
er stond een keuring gepland om te zien hoe het met me lijf is gesteld en of de keuringen van eerder nog wel geldig zijn, een soort herkeuring dus. dit heeft weer te maken met wetsveranderingen in Nederland en ben je eerst afgekeurd voor werk kan je nu op eens wel geschikt worden bevonden.
bij mij gaat het er om dat ik misschien mag gaan werken en dat dan een baas subsidie krijg om jouw in dienst te nemen met je beperkingen. krom: ze willen je niet hebben als je zo solliciteert en zegt wat je heb maar als ze er een vergoeding voor krijgen willen ze je wel.
goed, een probleem: auto onder het ijs! hoewel ik met goede moed nog een poging had onder nomen om me auto van onder het ijs te krijgen heb ik die poging opgegeven toen me vinger niet echt meer mee wilde werken door de kou. met een temperatuur van -10 was het niet echt lekker te noemen en nog pijnlijk ook als je vingers bevriesneigingen hebben.
ik besloot dus niet met de auto naar het treinstation te gaan maar de bus, die stopt er recht voor dus makkelijker kan je het niet hebben.
met al de kleding die ik droeg voelde ik met net een ijsbeer, t-shirt,trui,vest en me jas, ik had zelfs 2 paar sokken aan om me voeten warm te houden.
goed, even 10 uur ben ik van huis gegaan om de bus te nemen, zo tegen 11 uur stond ik netjes op het perron om de trein te nemen naar Goes. maar echt lekker kan ik het niet noemen om daar te wachten, het perron is een open gat, in gepakt als of je op pool expeditie gaat en nog staan blauw bekken.
gelukkig was de trein er snel en was het ongeveer 30 minuten reizen en ik stond op plaats van bestemming. waar ik moest wezen is aan de overkant van het treinstation,hoe makkelijk wil je het hebben.
bij binnenkomst moest ik nog wat papieren invullen en kreeg ik koffie om op te warmen, zeker een plus punt voor het uvw op dit punt.
goed ,uiteindelijk een eerste gesprek met een soort adviseur, je bespreekt je levensgeschiedenis en hoe je je toekomst ziet. naar een aantal punten toch naar voren te hebben gebracht over bepaalde gang van zaken waren we er beiden over uit dat het toch vreemd is dat het zo gegaan is.
positief van mij kant en negatief als tegen reactie.
na een uurtje moest ik door naar een keuringsarts,die je even onder de loep neemt.
me vriendelijkheid niveau begon aardig te dalen, ik snap dat het moet maar als ze gaan lopen duwen op plekken waar je last van heb dan krijgt mijn arm toch kung fu neigingen om met me elleboog naar achter te rammen, doet dit pijn? want dat duwen op me gewrichten doet wel pijn.
er is een afwijking te zien van af me rechter schouder naar me heupen loopt scheef en me rechter schouderblad staat iets hoger, en de pijn is chronisch te noemen. dit wil zeggen dat het een pijn is wat niet gelijk weg trekt en vaak iets waar je mee moet leren leven dat je dat voelt. wist ik al, was dus niks nieuws voor mij.
naar deze bevindingen kan ik terug naar huis,hoewel de trein terug even vertraging had door een man met zijn hond op de rail.
3 jongeren die bij mij zaten bleken prima vermaak te zijn. erg leuk om een praatje met hun te maken.
het humor niveau van hun pasten helemaal in mijn straatje.
door de vertraging vreesde ik me bus te missen maar gelukkig had ik die net op tijd en even 4 uur stapte ik thuis weer binnen.
na me ontdaan te hebben van extra kleding en een kop koffie van me dochter te hebben gehad bleek de hond een jankpartij gehouden te hebben op het feit dat ik niet thuis was. me dochter had dit opgenomen,helaas lukt het me niet om te up te loaden voor het weblog.
het is nu afwachten de ik de uitslag krijgen van me keuring, vandaag voel ik me 80 jaar, me lijf werkt niet mee dus twee in plaats van één tablet is geen overbodige luxe vandaag en verder doe ik het rustig aan. niks extra's opzoeken om te doen.
deze onderneming heb ik via instagram online staan, ook heb ik nog een stukje gefilmd. dit heb ik ook gedaan omdat me dochter thuis was en niet blij was dat ik zo lang weg moest.
zo kon ze zien hoe het mij verging en kon ze zelf een beetje zien hoe laat ik dan weer thuis kon zijn.
dat dat niet vroeg zou zijn wist ze en het is ook belachelijk als je na gaat dat je heen en terug ruim 4 uur werk heb voor een gesprek en keuring van ongeveer 2 uur.
we hebben het gehad en verder zien wel wel, gelukkig is het minder koud nu, ik ben echt zo klaar met de winter. tot het volgende blog .....
er stond een keuring gepland om te zien hoe het met me lijf is gesteld en of de keuringen van eerder nog wel geldig zijn, een soort herkeuring dus. dit heeft weer te maken met wetsveranderingen in Nederland en ben je eerst afgekeurd voor werk kan je nu op eens wel geschikt worden bevonden.
bij mij gaat het er om dat ik misschien mag gaan werken en dat dan een baas subsidie krijg om jouw in dienst te nemen met je beperkingen. krom: ze willen je niet hebben als je zo solliciteert en zegt wat je heb maar als ze er een vergoeding voor krijgen willen ze je wel.
goed, een probleem: auto onder het ijs! hoewel ik met goede moed nog een poging had onder nomen om me auto van onder het ijs te krijgen heb ik die poging opgegeven toen me vinger niet echt meer mee wilde werken door de kou. met een temperatuur van -10 was het niet echt lekker te noemen en nog pijnlijk ook als je vingers bevriesneigingen hebben.
ik besloot dus niet met de auto naar het treinstation te gaan maar de bus, die stopt er recht voor dus makkelijker kan je het niet hebben.
met al de kleding die ik droeg voelde ik met net een ijsbeer, t-shirt,trui,vest en me jas, ik had zelfs 2 paar sokken aan om me voeten warm te houden.
goed, even 10 uur ben ik van huis gegaan om de bus te nemen, zo tegen 11 uur stond ik netjes op het perron om de trein te nemen naar Goes. maar echt lekker kan ik het niet noemen om daar te wachten, het perron is een open gat, in gepakt als of je op pool expeditie gaat en nog staan blauw bekken.
gelukkig was de trein er snel en was het ongeveer 30 minuten reizen en ik stond op plaats van bestemming. waar ik moest wezen is aan de overkant van het treinstation,hoe makkelijk wil je het hebben.
bij binnenkomst moest ik nog wat papieren invullen en kreeg ik koffie om op te warmen, zeker een plus punt voor het uvw op dit punt.
goed ,uiteindelijk een eerste gesprek met een soort adviseur, je bespreekt je levensgeschiedenis en hoe je je toekomst ziet. naar een aantal punten toch naar voren te hebben gebracht over bepaalde gang van zaken waren we er beiden over uit dat het toch vreemd is dat het zo gegaan is.
positief van mij kant en negatief als tegen reactie.
na een uurtje moest ik door naar een keuringsarts,die je even onder de loep neemt.
me vriendelijkheid niveau begon aardig te dalen, ik snap dat het moet maar als ze gaan lopen duwen op plekken waar je last van heb dan krijgt mijn arm toch kung fu neigingen om met me elleboog naar achter te rammen, doet dit pijn? want dat duwen op me gewrichten doet wel pijn.
er is een afwijking te zien van af me rechter schouder naar me heupen loopt scheef en me rechter schouderblad staat iets hoger, en de pijn is chronisch te noemen. dit wil zeggen dat het een pijn is wat niet gelijk weg trekt en vaak iets waar je mee moet leren leven dat je dat voelt. wist ik al, was dus niks nieuws voor mij.
naar deze bevindingen kan ik terug naar huis,hoewel de trein terug even vertraging had door een man met zijn hond op de rail.
3 jongeren die bij mij zaten bleken prima vermaak te zijn. erg leuk om een praatje met hun te maken.
het humor niveau van hun pasten helemaal in mijn straatje.
door de vertraging vreesde ik me bus te missen maar gelukkig had ik die net op tijd en even 4 uur stapte ik thuis weer binnen.
na me ontdaan te hebben van extra kleding en een kop koffie van me dochter te hebben gehad bleek de hond een jankpartij gehouden te hebben op het feit dat ik niet thuis was. me dochter had dit opgenomen,helaas lukt het me niet om te up te loaden voor het weblog.
het is nu afwachten de ik de uitslag krijgen van me keuring, vandaag voel ik me 80 jaar, me lijf werkt niet mee dus twee in plaats van één tablet is geen overbodige luxe vandaag en verder doe ik het rustig aan. niks extra's opzoeken om te doen.
deze onderneming heb ik via instagram online staan, ook heb ik nog een stukje gefilmd. dit heb ik ook gedaan omdat me dochter thuis was en niet blij was dat ik zo lang weg moest.
zo kon ze zien hoe het mij verging en kon ze zelf een beetje zien hoe laat ik dan weer thuis kon zijn.
dat dat niet vroeg zou zijn wist ze en het is ook belachelijk als je na gaat dat je heen en terug ruim 4 uur werk heb voor een gesprek en keuring van ongeveer 2 uur.
we hebben het gehad en verder zien wel wel, gelukkig is het minder koud nu, ik ben echt zo klaar met de winter. tot het volgende blog .....
maandag 18 januari 2016
blij dat ik glij ...niet dus!
geweldig al die plaatjes van sneeuw en ijs,dat blijft toch mooi natuur materiaal.
als je in die omstandigheden er door moet lijkt het me iets minder. hier in Nederland is de sneeuwval niet zo veel om niet te zeggen helemaal niks.
of zo als twee week, het noorden van het land sneeuw en het zuiden totaal niks, ja regen.
toch zijn wij hier nu ook een beetje de klos, met een gemiddelde van -3 is het nu aan het vriezen.
de schaatskoorts begint bij sommige al te kriebelen, niet voor mij want de laatste keer dat ik op schaatsen stond is meer dan 25 jaar geleden. en dat was geen succes, ging gelijk onderuit.
nee, schaatsen is niks voor mij meer, koud weer is zo en zo al niks voor mij door de reuma die ik heb.
me lijf werkt gewoon niet meer als het zo koud is.
maar met een hond in huis moet je er toch uit om het beestje de kans te geven zijn behoefte te doen.
niks aan de hand, dat gaat prima.
hoewel gisteren ik toch wel een flinke glijder had. wat plasjes die bevroren waren, ik had het wel gezien maar wat er gebeurde niet verwacht.
met een voet op de bevroren plas en de ander gewoon op de straat en hup .... slide like a egyptian!
geloof me een move die ik zo echt even niet na doe.
gelijk voel ik steken van pijn, shit! ... met een redelijk klap kom ik op me knie, en ook nog de knie die al beschadigd is door een brommerongeluk, kom ik op de straat.
er loopt volk over straat want de kerk gaat straks een dienst houden en wat zeg ik: ik vloek.(oeps)
een ouder echtpaar komt bij me en vragen of het gaat, nou ja .. gaat wel redelijk.
het gebeurde met het oversteken naar me huis dus ver hoef ik niet meer te lopen.
thuis neem ik de schade op, ziet er niet goed uit. me knie ligt behoorlijk open en het bloeden wil niet echt stoppen.
wat deppen en plak er een pleister op, me voet voelt wat raar en voelt gevoelig als ik loop.
niet te flauw en door gaan de hele dag.
s'avond naar bed is iets lastig, de houding waarin ik slaap is op me buik en dan raakt me knie het matras en dat doet zeer, me voet werkt ook nog niet echt mee, blijft pijn doen. als dan ook een van me katten er op wil gaan liggen is me reactie niet vriendelijk. (sorry Frodo)
vanochtend wordt ik wakker rond 5 uur, en niet meer kunnen slapen.
nog eens zien hoe de schade is, me voet ziet wat blauw en me knie is nog steeds een open wond.
minder maar er komt wondvocht uit, dus hup ... weer een nieuwe pleister plakken.
het is me linker been dus ik denk auto rijden is geen probleem, denk ik.
ik moet morgen naar een of andere arts, goeie punten als hij dit ziet. ja kan ik er wat aan doen?
me voet gleed weg op een bevroren plas. blij dat ik glij ... niet dus.
als ik er over nadenk dan besef ik dat ik mazzel heb, ik zit met reuma maar ook nog eens zware botontkalking, dit soort valpartijen zijn goed genoeg om iets te breken en genezing met botontkalking werkt niet zo snel. nee, ik geloof niet dat er iets gebroken is.
de ronde gisterenavond heb ik zonder vallen overleeft. ik ga gewoon door, dat het nog gevoelig is maak me niks uit op, zal er wel bij horen maar met het word dus wel beter uitkijken voor ik weer op me snufferd ga met bevroren plasjes.
tot het volgende blog ....
als je in die omstandigheden er door moet lijkt het me iets minder. hier in Nederland is de sneeuwval niet zo veel om niet te zeggen helemaal niks.
of zo als twee week, het noorden van het land sneeuw en het zuiden totaal niks, ja regen.
toch zijn wij hier nu ook een beetje de klos, met een gemiddelde van -3 is het nu aan het vriezen.
de schaatskoorts begint bij sommige al te kriebelen, niet voor mij want de laatste keer dat ik op schaatsen stond is meer dan 25 jaar geleden. en dat was geen succes, ging gelijk onderuit.
nee, schaatsen is niks voor mij meer, koud weer is zo en zo al niks voor mij door de reuma die ik heb.
me lijf werkt gewoon niet meer als het zo koud is.
maar met een hond in huis moet je er toch uit om het beestje de kans te geven zijn behoefte te doen.
niks aan de hand, dat gaat prima.
hoewel gisteren ik toch wel een flinke glijder had. wat plasjes die bevroren waren, ik had het wel gezien maar wat er gebeurde niet verwacht.
met een voet op de bevroren plas en de ander gewoon op de straat en hup .... slide like a egyptian!
geloof me een move die ik zo echt even niet na doe.
gelijk voel ik steken van pijn, shit! ... met een redelijk klap kom ik op me knie, en ook nog de knie die al beschadigd is door een brommerongeluk, kom ik op de straat.
er loopt volk over straat want de kerk gaat straks een dienst houden en wat zeg ik: ik vloek.(oeps)
een ouder echtpaar komt bij me en vragen of het gaat, nou ja .. gaat wel redelijk.
het gebeurde met het oversteken naar me huis dus ver hoef ik niet meer te lopen.
thuis neem ik de schade op, ziet er niet goed uit. me knie ligt behoorlijk open en het bloeden wil niet echt stoppen.
wat deppen en plak er een pleister op, me voet voelt wat raar en voelt gevoelig als ik loop.
niet te flauw en door gaan de hele dag.
s'avond naar bed is iets lastig, de houding waarin ik slaap is op me buik en dan raakt me knie het matras en dat doet zeer, me voet werkt ook nog niet echt mee, blijft pijn doen. als dan ook een van me katten er op wil gaan liggen is me reactie niet vriendelijk. (sorry Frodo)
vanochtend wordt ik wakker rond 5 uur, en niet meer kunnen slapen.
nog eens zien hoe de schade is, me voet ziet wat blauw en me knie is nog steeds een open wond.
minder maar er komt wondvocht uit, dus hup ... weer een nieuwe pleister plakken.
het is me linker been dus ik denk auto rijden is geen probleem, denk ik.
ik moet morgen naar een of andere arts, goeie punten als hij dit ziet. ja kan ik er wat aan doen?
me voet gleed weg op een bevroren plas. blij dat ik glij ... niet dus.
als ik er over nadenk dan besef ik dat ik mazzel heb, ik zit met reuma maar ook nog eens zware botontkalking, dit soort valpartijen zijn goed genoeg om iets te breken en genezing met botontkalking werkt niet zo snel. nee, ik geloof niet dat er iets gebroken is.
de ronde gisterenavond heb ik zonder vallen overleeft. ik ga gewoon door, dat het nog gevoelig is maak me niks uit op, zal er wel bij horen maar met het word dus wel beter uitkijken voor ik weer op me snufferd ga met bevroren plasjes.
tot het volgende blog ....
zaterdag 16 januari 2016
tattoo
een tatoeage is niet iets wat je even doet. je spoelt het er niet even vanaf onder de douch. dat je er dus goed over na denkt voor dat je wat zet is dus logisch.
ik weet nog dat ik een jaar of 18 was en met vrienden op stap was in Rotterdam waar we in een tattoo shop kwamen, een van ons had een tatoeage staan die nog verder afgewerkt moest worden.
terwijl wij op hem wachten ga je rond kijken, daar zag ik er een staan die ik mooi vond en best wilde zetten. was het niet dat die eikel van een eigenaar het weigerde om te zetten, hij vond het niks voor mij. nee, hij dacht meer aan een duifje met een takje in zijn bek voor op me boven arm. of net onder me schouderblad,boven me borst een roosje (dikke middelvinger) no way dat ik dat doe.
na een lange discussie zijn we weg gegaan en ik geen tatto.
ik had me heilig voor genomen nooit meer een tattoo te laten zetten maar de laatste weken denk ik er toch sterk over om iets te laten zetten wat me wel aan spreek.
je hebt het misschien al eens gezien, mensen met een puntkomma tattoo op hun pols of welke plek dan ook. ik vind deze mooi en niet zo groot.
maar er zit ook een betekenis achter deze, iets is nog niet klaar,er komt meer achter een verhaal.
het leesteken is een onderdeel van het semicolonproject wat is opgericht de de Amerikaanse Amy. haar vader pleegde zelfmoord in 2013 en zij bedacht deze actie met de achterliggende gedachten dat er altijd een reden is om geen punt achter je leven te zetten. je levensverhaal is nog niet ten einde,het heeft alleen een verandering nodig. hoewel deze actie is begonnen als steun voor mensen met suïcidale gedachten is met het met de tijd iets geworden wat mensen met andere redenen zijn gaan zetten, maar de betekenis blijft het zelfde: je levensverhaal is nog niet ten einde.
ik heb in mijn leven genoeg mee gemaakt die niet rooskleurig te noemen zijn en een op bouw is van teleurstellingen,woede en verdriet maar vooral onmacht, ik haal me schouder vaak op en zwaai het weg met shit happends.
verkeerde keuzes of door onmacht ergens in belanden maar ik heb bewezen een vechter te zijn want ik heb al die demonen verslagen. mijn leven is een hele grote puntkomma.
wie meerder blogs van mij heeft gelezen heeft er misschien wel eens iets er over gelezen. de vechtlust komt vooral door me dochter, zij is echt de drijfveer van me leven en mensen die ons kennen vinden ons band bijzonder, moeder en dochter maar ook vriendinnen.
ik heb alle dingen bevochten voor mezelf en haar, maar ook voor dat zij er was heb ik genoeg bevochten en als ik dat niet had gedaan was zij er misschien niet geweest,en daarom pas de puntkomma tattoo bij mij.
ik ben alleen doodsbang voor naalden,beetje lastig. maar de tattoo is niet zo groot dus denk ik dat ik dat wel aan kan. heb alleen geen flauw idee waar ik hem wil zetten. het hoeft niet opzichtig te zijn, het is iets voor mezelf, een symbool voor mijn verhaal.
dus ik zal nog even wat meer moed moeten verzamelen om deze te laten zetten.
met een week of twee wordt ik 43 jaar, het zou voor mij een mooie aanwinst zijn dit symbool staat voor al die jaren en de jaren die nog moeten komen. wanneer ik hem laat zetten? geen idee.
maar het is zeker een punt op me to-do-list.
tot het volgende blog .....
ik weet nog dat ik een jaar of 18 was en met vrienden op stap was in Rotterdam waar we in een tattoo shop kwamen, een van ons had een tatoeage staan die nog verder afgewerkt moest worden.
terwijl wij op hem wachten ga je rond kijken, daar zag ik er een staan die ik mooi vond en best wilde zetten. was het niet dat die eikel van een eigenaar het weigerde om te zetten, hij vond het niks voor mij. nee, hij dacht meer aan een duifje met een takje in zijn bek voor op me boven arm. of net onder me schouderblad,boven me borst een roosje (dikke middelvinger) no way dat ik dat doe.
na een lange discussie zijn we weg gegaan en ik geen tatto.
ik had me heilig voor genomen nooit meer een tattoo te laten zetten maar de laatste weken denk ik er toch sterk over om iets te laten zetten wat me wel aan spreek.
je hebt het misschien al eens gezien, mensen met een puntkomma tattoo op hun pols of welke plek dan ook. ik vind deze mooi en niet zo groot.
maar er zit ook een betekenis achter deze, iets is nog niet klaar,er komt meer achter een verhaal.
het leesteken is een onderdeel van het semicolonproject wat is opgericht de de Amerikaanse Amy. haar vader pleegde zelfmoord in 2013 en zij bedacht deze actie met de achterliggende gedachten dat er altijd een reden is om geen punt achter je leven te zetten. je levensverhaal is nog niet ten einde,het heeft alleen een verandering nodig. hoewel deze actie is begonnen als steun voor mensen met suïcidale gedachten is met het met de tijd iets geworden wat mensen met andere redenen zijn gaan zetten, maar de betekenis blijft het zelfde: je levensverhaal is nog niet ten einde.
ik heb in mijn leven genoeg mee gemaakt die niet rooskleurig te noemen zijn en een op bouw is van teleurstellingen,woede en verdriet maar vooral onmacht, ik haal me schouder vaak op en zwaai het weg met shit happends.
verkeerde keuzes of door onmacht ergens in belanden maar ik heb bewezen een vechter te zijn want ik heb al die demonen verslagen. mijn leven is een hele grote puntkomma.
wie meerder blogs van mij heeft gelezen heeft er misschien wel eens iets er over gelezen. de vechtlust komt vooral door me dochter, zij is echt de drijfveer van me leven en mensen die ons kennen vinden ons band bijzonder, moeder en dochter maar ook vriendinnen.
ik heb alle dingen bevochten voor mezelf en haar, maar ook voor dat zij er was heb ik genoeg bevochten en als ik dat niet had gedaan was zij er misschien niet geweest,en daarom pas de puntkomma tattoo bij mij.
ik ben alleen doodsbang voor naalden,beetje lastig. maar de tattoo is niet zo groot dus denk ik dat ik dat wel aan kan. heb alleen geen flauw idee waar ik hem wil zetten. het hoeft niet opzichtig te zijn, het is iets voor mezelf, een symbool voor mijn verhaal.
dus ik zal nog even wat meer moed moeten verzamelen om deze te laten zetten.
met een week of twee wordt ik 43 jaar, het zou voor mij een mooie aanwinst zijn dit symbool staat voor al die jaren en de jaren die nog moeten komen. wanneer ik hem laat zetten? geen idee.
maar het is zeker een punt op me to-do-list.
tot het volgende blog .....
donderdag 14 januari 2016
tijdperk van de technologie
op dit moment leven we in het tijdperk van de technologie. als je iets wil kopen maar het is niet in uw stad? geen probleem, kan je gewoon online bestellen en het wordt bij je thuis bezorgt.
we zijn op het punt waar de auto's zelf kunnen rijden. alles is gewoon veel worden, veel handiger voor de mensheid, maar is dat per se een goede zaak?
ik vond dit op het internet en na het lezen schrok ik toch wel.
we worden volop gewaarschuwd om voorzichtig te zijn met bepaalde zaken van privé belang en soms kan dus met een apparaat je heel leven op zijn kop komen te staan.
een babyfoons gebruiken we om te kunnen horen wat je kleine rakker doet maar nu hebben ze nog veel meer worden, en het lijkt leuk maar als je dit volgende mee hebt gemaakt denk je er wel anders over.
je kunt verbinding maken met bepaalde types babyfoon door je smartphone om te luisteren of zelfs sommige hebben een camera die je beelden laat zien. hoewel dit zeer handig is kan het ook voor vreemde gebeurtenissen zorgen.
ouders kregen geklaag van hun 3-jarige zoon. blijkbaar was iemand tegen hem aan het te praten
s'nachts en het was beangstigend hem maar ze nam aan dat het zijn verbeelding was.
tot dat moeder de kamer in liep op een nacht en hoorden dat er met de jongen werd gepraat.
al snel bleek het afkomstig te zijn van de babyfoon met monitor. na en tijdje te staan luisteren aan de deur hoorde ze een stem die zei "iemand komt '.
ouders waren bang dat iemand hen zat te bekijken door de camera en ook de mogelijkheid had om te horen en praten. zonder aarzeling werd contact opgenomen met de fabrikant het apparaat, die vervolgens hen informeerde dat waarschijnlijk iemand had "gehackt" in hun beeldscherm met behulp van een computer of smartphone.
er bleek dus een mogelijkheid te zijn dat iemand je babyfoon kan hacken en zo even ongestoord mee kijkt, je wil er niet aan denken wat zo iemand heeft kunnen zien of horen.
we beveiligen alles met wachtwoorden en beschermingsprogramma's, worden er op gewezen voorzichtig om te gaan met persoonlijke gegevens en een onschuldige babyfoon met monitor kan nu dus leiden tot de mogelijkheid dat hackers even bij je binnen komen gluren.
wees dus gewaarschuwd als jij zo een apparaat hebt, je weet nooit wie er mee kijkt.
tot het volgende blog .....
we zijn op het punt waar de auto's zelf kunnen rijden. alles is gewoon veel worden, veel handiger voor de mensheid, maar is dat per se een goede zaak?
ik vond dit op het internet en na het lezen schrok ik toch wel.
we worden volop gewaarschuwd om voorzichtig te zijn met bepaalde zaken van privé belang en soms kan dus met een apparaat je heel leven op zijn kop komen te staan.
een babyfoons gebruiken we om te kunnen horen wat je kleine rakker doet maar nu hebben ze nog veel meer worden, en het lijkt leuk maar als je dit volgende mee hebt gemaakt denk je er wel anders over.
je kunt verbinding maken met bepaalde types babyfoon door je smartphone om te luisteren of zelfs sommige hebben een camera die je beelden laat zien. hoewel dit zeer handig is kan het ook voor vreemde gebeurtenissen zorgen.
ouders kregen geklaag van hun 3-jarige zoon. blijkbaar was iemand tegen hem aan het te praten
s'nachts en het was beangstigend hem maar ze nam aan dat het zijn verbeelding was.
tot dat moeder de kamer in liep op een nacht en hoorden dat er met de jongen werd gepraat.
al snel bleek het afkomstig te zijn van de babyfoon met monitor. na en tijdje te staan luisteren aan de deur hoorde ze een stem die zei "iemand komt '.
ouders waren bang dat iemand hen zat te bekijken door de camera en ook de mogelijkheid had om te horen en praten. zonder aarzeling werd contact opgenomen met de fabrikant het apparaat, die vervolgens hen informeerde dat waarschijnlijk iemand had "gehackt" in hun beeldscherm met behulp van een computer of smartphone.
er bleek dus een mogelijkheid te zijn dat iemand je babyfoon kan hacken en zo even ongestoord mee kijkt, je wil er niet aan denken wat zo iemand heeft kunnen zien of horen.
we beveiligen alles met wachtwoorden en beschermingsprogramma's, worden er op gewezen voorzichtig om te gaan met persoonlijke gegevens en een onschuldige babyfoon met monitor kan nu dus leiden tot de mogelijkheid dat hackers even bij je binnen komen gluren.
wees dus gewaarschuwd als jij zo een apparaat hebt, je weet nooit wie er mee kijkt.
tot het volgende blog .....
woensdag 13 januari 2016
welkom facebook en google+
de titel klinkt wat vreemd want echt nieuwe zijn de sites van facebook en google+ niet.
ze bestonden al maar waren een zijlingse site van mijn persoonlijk pagina.
sinds gisteren is dit veranderd en hebben beiden een eigen weblink zo dat ze makkelijk te vinden zijn.
wat kun je op deze pagina's vinden? beiden vertonen eigenlijk wel het zelfde alleen is het ene van facebook en de andere van google+, deze pagina hoorde al bij het scoozie-mouse,blogspot maar deed er niet zo veel mee.
beiden bevatten een link naar een weblog wat je kan lezen via het weblog en verder plaats ik er nieuwsflitsen van dingen die gaan gebeuren of andere dingen die betrekking hebben op het weblog.
dit is voor mij een mooi punt om meldingen te doen zonder daar een heel weblog over te schrijven en jullie toch op de hoogte kan houden van gebeurtenissen.
zeker nu het weblog word aan gevuld met een verhalenserie rond het dorp Cottonshall.
via snapchat plaats ik scoops hier over en sommige zullen dus ook worden geplaatst worden via facebook en google+.
daar naast plaats ik via twitter ook berichten, twitter is zo wel persoonlijk als verbonden met het weblog. dit geld ook voor instagram, persoonlijk maar soms verwijzingen naar het weblog.
ik ben erg blij dat ik me weblog steeds meer heb kunnen uitbreiden, ik werk nog harder er aan om de kwaliteit er van te verbeteren met blogs van persoonlijke aard maar ook grappige blogs of iets wat actueel op onze aardbol gebeurd. en zo als altijd, het geheel mijn eigen stijl van schrijven, me eigen visie op zaken.
beiden sites hebben de mogelijkheid om aan te vinken dat je de pagina wilt volgen, maar je kan op het weblog zelf aan vinken om te volgen.
hier vind je de links naar de sites.
facebook: www.facebook.com/Scoozie-mouseblogspot
google+: google.com/+Scoozie-mouseBlogspotNl
jullie als bezoekers wil ik bedanken voor jullie aandacht voor scoozie-mouse.blogspot.
vragen of suggesties zijn altijd welkom,contactgegevens op sites terug te vinden of laat een berichtje achter op de site. op de sites is dit vrijblijvend altijd mogelijk via het weblog moet je volgend zijn om dit te kunnen.
tot het volgende blog .......
voor het geval de vraag komt nog een kleine opmerking.
via google heb ik ook de beschikking over een you tube kanaal voor het weblog,deze wordt eigenlijk niet zo gebruikt. of dit in de toekomst wel gebeurd?
zou er niet op rekenen, ik ben meer een schrijver als iemand die vol in beeld wil met een vlog.
dinsdag 12 januari 2016
werk in uitvoering op snapchat
al weer een tijdje gebruik ik snapchat, vaak is het wat leuke en grappige dingen die ik met me dochter doe of gewoon hoe mijn dag er uit ziet. niet erg opwindend altijd. ik film en neem graag foto's maar kom zelf niet graag in beeld.
maar via snapchat kan ik jullie wel mooie mee laten kijken in de werk-in-uitvoering van het nieuwe verhaal.
en daarom kun je nu via snapchat al te weten komen wat de titel is van het nieuwe verhaal.
ik ben Nederlands en via vertalen op dit blog kan je de taal aanpassen maar je zal goed kunnen horen in de filmpjes dat Engels niet me geboorte taal is.
oké, niet iedereen heeft snapchat dus voor die gene, even geduld, ik zal foto's en filmpjes ook gaan plaatsen via google+ ,twitter, facebook, instagram en hier op het blog maar dat zal een selectie zijn van bepaalde dingen, dus niet alles van snapchat plaats ik.
ik zal niet alles delen maar zeker genoeg om je nieuwsgierigheid op te wekken.
tot het volgende blog......
maar via snapchat kan ik jullie wel mooie mee laten kijken in de werk-in-uitvoering van het nieuwe verhaal.
en daarom kun je nu via snapchat al te weten komen wat de titel is van het nieuwe verhaal.
ik ben Nederlands en via vertalen op dit blog kan je de taal aanpassen maar je zal goed kunnen horen in de filmpjes dat Engels niet me geboorte taal is.
oké, niet iedereen heeft snapchat dus voor die gene, even geduld, ik zal foto's en filmpjes ook gaan plaatsen via google+ ,twitter, facebook, instagram en hier op het blog maar dat zal een selectie zijn van bepaalde dingen, dus niet alles van snapchat plaats ik.
ik zal niet alles delen maar zeker genoeg om je nieuwsgierigheid op te wekken.
tot het volgende blog......
zaterdag 9 januari 2016
moeder-dochter uitje
de dag begon vroeg gisteren voor ons, half 7 bed uit want rond half 8 moesten we al weg.
eerder deze week heeft me dochter met de gym een ongelukje gehad en sinds dien klacht ze over haar rug. er loopt een rare kronkel en ziet blauw.
nu is ze al met een aangeboren afwijking van de ruggenwervel geboren dus ergens maak je je toch zorgen,dat deelde de huisarts ook met mij, dus foto's maken.
dit gisteren dus gedaan, dinsdag de uitslag want er moet nog een specialist naar kijken. wel werden we naar huis gestuurd met de mededeling dat ze druk openbare plaatsen moest vermijden om dat de staand van de ruggenwervel toch wel zorgelijk er uit zag en ze even geen risico wilde dat er wervels van tussen komen door dat iemand je een duwtje geeft. verder nog wat tips in zit-en slaaphoudingen mee gekregen.
helemaal in de stress me dochter, en ons avondje uit dan? geen enkel probleem,er was voldoende mogelijkheid dat er een plaats kon worden geregeld dat me dochter in een goede houding zonder bang te zijn telkens in haar rug aan gestoten te worden. gisterenavond genoten van een avond uit van moeder-dochter. we hebben weer genoten en ondanks de tegenvaller van eerder die dag.
na toch een kort moment besproken te hebben hoe het nu verder zal gaan met de medesche toestaand kwam het gesprek toch al gauw op leuke dingen.
we hebben best gelachen. de tafel naast ons was een jonge gezin,3 kleine kinderen waar van de jongste telkens naar me dochter kwam en haar aan tikte,begon te lachen en hoi zei en dan weer weg was. hoewel de ouders wel zeiden dat ze dit niet moest doen bleef ze het dus doen, me dochter vond het niet zo heel erg. ze vond het wel een lief meisje en deed haar denken aan een meisje wat ze kent van haar stage plaats.
al snel kreeg ik verhalen te horen van haar stage. deze moet ze nog verder afmaken omdat ze ziek was en dus nog 16 uur moet draaien om haar stage te kunnen afronden.
en zo komt een gesprek dan op de toekomst. het beeld wat me dochter heeft is duidelijk en blijkbaar zijn er klasgenoten die het ook raar vinden dat ze na denkt over werk en wat als je een gezin hebt. ik zelf vind het niet raar, het is goed dat ze na denkt over de dingen die je in je leven kan hebben of overkomen.
heb haar ook nog even rode oren bezorgt toen ze vroeg hoe ik me toekomst zie, ik ben nu aan jaar 8 van single zijn begonnen en ik vind het best maar als ik de kans heb iemand te vinden om iets mee op te bouwen zal ik me er niet voor afsluiten. maar het was meer de opmerking die ik maakte dat ik niet van steen ben waar ze even rood van werd. ze hoefde verder geen details, ze snapte wel wat ik bedoelde ... haha.
we zijn erg open naar elkaar toe, onze band word beschreven als bijzonder. moeder en dochter maar ook beste vriendinnen. soms geeft dit ook wel problemen maar we komen er altijd weer uit.
dit soort uitjes zijn leuk en gezellig, we willen het ook blijven doen. zo eens in de 3 á 4 maanden een avondje samen buiten de deur.
erg leuk en gezellig en gisteren een zeer welkome vorm van afleiding, dinsdag horen we wat er verder gaat gebeuren maar deze avond nemen ze ons niet meer af, we hebben weer nieuwe dingen uitgeprobeerd en een noedel-garnalen soep is wel lekker maar eet niet handig met stokjes of lepel heb ik wel gemerkt. tot het volgende blog ....
eerder deze week heeft me dochter met de gym een ongelukje gehad en sinds dien klacht ze over haar rug. er loopt een rare kronkel en ziet blauw.
nu is ze al met een aangeboren afwijking van de ruggenwervel geboren dus ergens maak je je toch zorgen,dat deelde de huisarts ook met mij, dus foto's maken.
dit gisteren dus gedaan, dinsdag de uitslag want er moet nog een specialist naar kijken. wel werden we naar huis gestuurd met de mededeling dat ze druk openbare plaatsen moest vermijden om dat de staand van de ruggenwervel toch wel zorgelijk er uit zag en ze even geen risico wilde dat er wervels van tussen komen door dat iemand je een duwtje geeft. verder nog wat tips in zit-en slaaphoudingen mee gekregen.
helemaal in de stress me dochter, en ons avondje uit dan? geen enkel probleem,er was voldoende mogelijkheid dat er een plaats kon worden geregeld dat me dochter in een goede houding zonder bang te zijn telkens in haar rug aan gestoten te worden. gisterenavond genoten van een avond uit van moeder-dochter. we hebben weer genoten en ondanks de tegenvaller van eerder die dag.
donderdag 7 januari 2016
action
ik meen dat de Action vergeleken kan worden met wat de Amerikanen kennen als Walmart of Sears.
alleen verkoopt een Action geen wasmachines , tv of van die andere dingen. verder kun je er best veel dingen vinden die nuttig kunnen zijn.
het is zo een winkel waar je voor iets naar toe gaat en terug komt met meer dan je plan, de prijzen zijn dan ook laag en de spullen niet echt verkeerd. je gaat er heen voor waxinelichtjes en je komt met een tas vol en 50 euro lichter uit ... hahaha.
ik kom er best graag, en ik ook kom vaak met meer terug als wat nodig was.
je gaat er heen omdat je dochter een nieuwe passer en liniaal moet hebben voor school, en omdat een liniaal 0.59 cent is en een set met verschillende maatjes 0.69 cent koop je dus een set.
en je hebt waar je voor kwam maar loopt toch nog een rondje door de winkel.
ergens in je hoofd hoor je een stem die je herinnerd dat er ook nog schriften nodig waren voor wiskunde, dus er die er ook twee bij.
o ja, vochtvreters had ik ook nog nodig, hup 4 zakjes verdwijnen in een winkelmandje.
me oog valt op zemen om de ramen te lapen, de mijne is erg versleten dus een nieuwe wordt mee gepakt.
ik zie een hoop leuke dingen staan, als ik langs de bakspullen kom zie ik een vierkant bakblik.
me oude was kapot dus weg gegooid, je voelt hem al aan komen zeker? ja hoor een nieuwe beland in me mandje. het is eigenlijk een brownie bakblik maar je kan er ook andere dingen in maken.
als ik me omdraai zie ik van die tafelkleden, o die witte, voor op me nieuwe tafel in de zomer. heb nu zo een zelfde maar dan beige.
gaat goed, het is weer meer dan dat de bedoeling was. je doet het zelf maar soms is het te leuk en goedkoop om niet meer te kunnen nemen. je ziet er soms dingen die ergens anders veel duurder zijn.
er verdwijnen nog wat dingen in me mandje en belanden uit eindelijk bij de kassa.
eenmaal buiten ben je rond de 30 euro armer en 2 tassen vol spullen, en dit keer waar ik voor kwam heb ik ook, plus punt voor mezelf dit keer.
vorige keer dat ik er was kwam ik thuis met andere dingen, de waxinelichtjes die ik moest hebben vergeten, schiet dus lekker op.
kan je weer een keer terug en je komt weer thuis met meer dan nodig was, dat ene ding wat je toen liet staan neem je dan toch maar mee. leuker kunnen ze shoppen niet maken.
de gene die dit concept van een winkel heeft bedacht is geweldig geweest, ik kom er graag en neem voor lief dat er soms meer mee terug thuis komt dan nodig was.
het is altijd nog goedkoper om je decoratie in huis te veranderen als je meubels.
ik ga er ook voor 100% vanuit dat ik niet de enige ben die dit heeft als je weer eens bij de Action bent geweest. tot het volgende blog ....
alleen verkoopt een Action geen wasmachines , tv of van die andere dingen. verder kun je er best veel dingen vinden die nuttig kunnen zijn.
het is zo een winkel waar je voor iets naar toe gaat en terug komt met meer dan je plan, de prijzen zijn dan ook laag en de spullen niet echt verkeerd. je gaat er heen voor waxinelichtjes en je komt met een tas vol en 50 euro lichter uit ... hahaha.
ik kom er best graag, en ik ook kom vaak met meer terug als wat nodig was.
je gaat er heen omdat je dochter een nieuwe passer en liniaal moet hebben voor school, en omdat een liniaal 0.59 cent is en een set met verschillende maatjes 0.69 cent koop je dus een set.
en je hebt waar je voor kwam maar loopt toch nog een rondje door de winkel.
ergens in je hoofd hoor je een stem die je herinnerd dat er ook nog schriften nodig waren voor wiskunde, dus er die er ook twee bij.
o ja, vochtvreters had ik ook nog nodig, hup 4 zakjes verdwijnen in een winkelmandje.
me oog valt op zemen om de ramen te lapen, de mijne is erg versleten dus een nieuwe wordt mee gepakt.
ik zie een hoop leuke dingen staan, als ik langs de bakspullen kom zie ik een vierkant bakblik.
me oude was kapot dus weg gegooid, je voelt hem al aan komen zeker? ja hoor een nieuwe beland in me mandje. het is eigenlijk een brownie bakblik maar je kan er ook andere dingen in maken.
als ik me omdraai zie ik van die tafelkleden, o die witte, voor op me nieuwe tafel in de zomer. heb nu zo een zelfde maar dan beige.
gaat goed, het is weer meer dan dat de bedoeling was. je doet het zelf maar soms is het te leuk en goedkoop om niet meer te kunnen nemen. je ziet er soms dingen die ergens anders veel duurder zijn.
er verdwijnen nog wat dingen in me mandje en belanden uit eindelijk bij de kassa.
eenmaal buiten ben je rond de 30 euro armer en 2 tassen vol spullen, en dit keer waar ik voor kwam heb ik ook, plus punt voor mezelf dit keer.
vorige keer dat ik er was kwam ik thuis met andere dingen, de waxinelichtjes die ik moest hebben vergeten, schiet dus lekker op.
kan je weer een keer terug en je komt weer thuis met meer dan nodig was, dat ene ding wat je toen liet staan neem je dan toch maar mee. leuker kunnen ze shoppen niet maken.
de gene die dit concept van een winkel heeft bedacht is geweldig geweest, ik kom er graag en neem voor lief dat er soms meer mee terug thuis komt dan nodig was.
het is altijd nog goedkoper om je decoratie in huis te veranderen als je meubels.
ik ga er ook voor 100% vanuit dat ik niet de enige ben die dit heeft als je weer eens bij de Action bent geweest. tot het volgende blog ....
woensdag 6 januari 2016
medische controle
het is weer de tijd van het jaar dat ik mocht bloedprikken om te zien hoe het is met de waarde in me bloed voor de reuma en de botontkalking, voor dat laatste nemen ze ook een foto.
als ik die terug zie dan weet ik al genoeg. op een rontgenfoto hoor je je botten wit te zien, bij mij is dat dus zwart of zo als nu donker grijs, dat is beter als zwarte maar nog echt geen topscoren.
dat zal ik niet meer gebeuren maar na bijna 2 jaar kalktabletten eten ziet het er iets gunstiger uit.
feit blijft dat ik van die kalktabletten nooit meer af kom. we knabbelen dus maar braaf iedere ochtend 2 van die dingen op. ik heb keuze uit de smaken citroen,framboos,pepermunt of sinaasappel, deze is nieuw. pepermunt hoef ik niet en verder laat ik me maar verrassen als ik me pot weer heb gebracht bij de dokter om bij te vullen.
de rest moet ik nog even op wachten maar ik weet dat ik nu verplicht ben om iedere dag minimaal 1 ontstekingsremmer/pijnstiller in te nemen.
ik wilde nog als eens alleen in te nemen als ik ook echt er last van heb, het blijft toch chemische troep maar die tijd is dus voor bij.
over 2 weken krijg ik ook nog eens een keuring, of ik vrijwilligers werk mag doe of niet.
persoonlijk heb ik zo iets van: betaald werk ben ik voor afgeschreven dus dan zal vrijwilligers werk wel nop worden maar dankzij nieuwe wetten moet je daar weer los op beoordeeld worden.
de uren die je daar voor kan maken liggen lager als bij betaald werk.
klinkt allemaal krom, ik zie het als lekker goedkoop een werknemer in dienst krijgen.
hopelijk vindt ik snel een uitgever voor me verhalen die ook voor mezelf gunstig uitkomen dan kan ik me lekker van uit huis op me schrijfwerk storten in combinatie met me huishouden en een opgroeiende puber dochter.
volgens me horoscoop is 2016 mijn jaar waarin ik me streven zal uit komen maar er echt in geloven doe ik niet.
voor nu wachten op de uitslagen van me bloedtesten en dan maar zien hoe we er voor staan.
beter worden doet het nooit maar hopelijk is het niet te erg achter uit gegaan.
leven met reuma en botontkalking is niet onmogelijk, beetje uitkijken en dingen verdelen dan komt het goed en soms is een helpend handje van je dochter ook prettig.
ik wordt ouder,me medische klachten worden meer maar ik voel me beslist nog niet afgeschreven.
tot het volgende blog ......
als ik die terug zie dan weet ik al genoeg. op een rontgenfoto hoor je je botten wit te zien, bij mij is dat dus zwart of zo als nu donker grijs, dat is beter als zwarte maar nog echt geen topscoren.
dat zal ik niet meer gebeuren maar na bijna 2 jaar kalktabletten eten ziet het er iets gunstiger uit.
feit blijft dat ik van die kalktabletten nooit meer af kom. we knabbelen dus maar braaf iedere ochtend 2 van die dingen op. ik heb keuze uit de smaken citroen,framboos,pepermunt of sinaasappel, deze is nieuw. pepermunt hoef ik niet en verder laat ik me maar verrassen als ik me pot weer heb gebracht bij de dokter om bij te vullen.
de rest moet ik nog even op wachten maar ik weet dat ik nu verplicht ben om iedere dag minimaal 1 ontstekingsremmer/pijnstiller in te nemen.
ik wilde nog als eens alleen in te nemen als ik ook echt er last van heb, het blijft toch chemische troep maar die tijd is dus voor bij.
over 2 weken krijg ik ook nog eens een keuring, of ik vrijwilligers werk mag doe of niet.
persoonlijk heb ik zo iets van: betaald werk ben ik voor afgeschreven dus dan zal vrijwilligers werk wel nop worden maar dankzij nieuwe wetten moet je daar weer los op beoordeeld worden.
de uren die je daar voor kan maken liggen lager als bij betaald werk.
klinkt allemaal krom, ik zie het als lekker goedkoop een werknemer in dienst krijgen.
hopelijk vindt ik snel een uitgever voor me verhalen die ook voor mezelf gunstig uitkomen dan kan ik me lekker van uit huis op me schrijfwerk storten in combinatie met me huishouden en een opgroeiende puber dochter.
volgens me horoscoop is 2016 mijn jaar waarin ik me streven zal uit komen maar er echt in geloven doe ik niet.
voor nu wachten op de uitslagen van me bloedtesten en dan maar zien hoe we er voor staan.
beter worden doet het nooit maar hopelijk is het niet te erg achter uit gegaan.
leven met reuma en botontkalking is niet onmogelijk, beetje uitkijken en dingen verdelen dan komt het goed en soms is een helpend handje van je dochter ook prettig.
ik wordt ouder,me medische klachten worden meer maar ik voel me beslist nog niet afgeschreven.
tot het volgende blog ......
maandag 4 januari 2016
keuze voor je toekomst
vandaag gaan de scholen weer van start en het humeur van me dochter is overduidelijk. geen zin om weer aan de slag te moeten.
ergens snap ik het ook wel,in dit 2de half jaar van de school moeten ze keuzes gaan maken voor de toekomst. welke richting ga je kiezen in de vakken die op jouw toekomst afstemmen?
de kant die nu met de vakken en beste cijfers over een komt heeft alles met economie, en dat is nou juist een kant die ze niet op wil. wel grappige dat de aanleg voor dit vakgebied van onze familiekant ook bij haar naar boven komt.
het hebben van een eigen zaak zit wel in de familie, vooral van mijn moeders kant,opa was fietsenmaker en oma had een winkel met van alles en nog wat,een broer van haar deed iets met boodschappen-bakfiets(voor die tijd niks bijzonders), zelfs me eigen ouder hebben 2 verschillende zaken gehad. en ik heb ook wel de aanleg er voor maar schrijven is meer me ding.
en nu blijkt dus dat me eigen dochter ook die eigenschappen heeft maar er niet echt in verder wil.
zij wil graag de kanten op van acteren of iets met muziek. dansen is door de knie blessure geen mogelijkheid meer, en gelukkig slim genoeg om dat maar te vergeten.
hoewel ik er niet 100% achter sta dat ze de showbizz kant op wil zal ik haar er niet gelijk van tegen houden maar probeer haar wel een alternatieve kant op de krijgen, iets waar ze op kan bouwen.
er is geen garantie dat ze het zal maken in de showbizz dus als moeder zie ik graag een vangnet hangen. gelukkig begrijpt ze dat zelf ook. toch wel blij daarom.
het is ook lastig als je 13 of 14 jaar bent en je moet nu al bepalen wat je toekomst gaat zijn, niet iedereen weet al wat hij of zij wil.
ik heb altijd willen schrijven maar weet dat ik daar altijd mee kon werken, op me eigen manier.
ik wil niet onder contact dingen moeten doen, druk kan er voor zorgen dat je juist niks lukt.
en dat is nu ook, de druk om een keuze te maken is moeilijk voor me dochter.
ze snapt dat ze een vangnet moet hebben. je droom achterna jagen kan altijd nog maar je moet voor nu een betrouwbare bron maken. en dan komt ze uit op zorg, iets met kinderen.
maar dan is er een vak wat niet mee werkt in het cijfer en is het maar de vraag of je dan wel door kan met die keuze.
ik vindt het belachelijk dat een cijfer je de das kan om doen, je kan dit nog gaan optrek door extra je best te gaan doen.
ik heb geadviseerd geen keuze te maken nog, laat de school maar een gesprek met mij aan vragen wat ze nu moeten doen met de keuze voor haar toekomst.
maar het zal toch niet zo zijn dat een cijfer de boel gaat verpesten? mag hopen dat er iets ruimer gedacht kan worden voor er een keuze word gemaakt die je hele leven tekent.
school kan zo veel willen maar als me dochter iets niet wil dan doet ze het ook niet, iets wat haar interesse niet kan vangen doet ze ook niks voor.
de komende maanden zal er nog veel gesproken worden over de toekomst, en hoe belangrijk het ook is, ergens is het ook zielig dat je met die druk te maken heb.
ja, er zou meer tijd moeten zijn om na te kunnen denken maar helaas is die er niet dus goed denken en er over praten en hopelijk kan er dan een middel weg gekozen worden die alle partijen naar de zin maakt. de toekomst zal uit wijzen wat het gaat worden.
tot het volgende blog .....
ergens snap ik het ook wel,in dit 2de half jaar van de school moeten ze keuzes gaan maken voor de toekomst. welke richting ga je kiezen in de vakken die op jouw toekomst afstemmen?
de kant die nu met de vakken en beste cijfers over een komt heeft alles met economie, en dat is nou juist een kant die ze niet op wil. wel grappige dat de aanleg voor dit vakgebied van onze familiekant ook bij haar naar boven komt.
het hebben van een eigen zaak zit wel in de familie, vooral van mijn moeders kant,opa was fietsenmaker en oma had een winkel met van alles en nog wat,een broer van haar deed iets met boodschappen-bakfiets(voor die tijd niks bijzonders), zelfs me eigen ouder hebben 2 verschillende zaken gehad. en ik heb ook wel de aanleg er voor maar schrijven is meer me ding.
en nu blijkt dus dat me eigen dochter ook die eigenschappen heeft maar er niet echt in verder wil.
zij wil graag de kanten op van acteren of iets met muziek. dansen is door de knie blessure geen mogelijkheid meer, en gelukkig slim genoeg om dat maar te vergeten.
hoewel ik er niet 100% achter sta dat ze de showbizz kant op wil zal ik haar er niet gelijk van tegen houden maar probeer haar wel een alternatieve kant op de krijgen, iets waar ze op kan bouwen.
er is geen garantie dat ze het zal maken in de showbizz dus als moeder zie ik graag een vangnet hangen. gelukkig begrijpt ze dat zelf ook. toch wel blij daarom.
het is ook lastig als je 13 of 14 jaar bent en je moet nu al bepalen wat je toekomst gaat zijn, niet iedereen weet al wat hij of zij wil.
ik heb altijd willen schrijven maar weet dat ik daar altijd mee kon werken, op me eigen manier.
ik wil niet onder contact dingen moeten doen, druk kan er voor zorgen dat je juist niks lukt.
en dat is nu ook, de druk om een keuze te maken is moeilijk voor me dochter.
ze snapt dat ze een vangnet moet hebben. je droom achterna jagen kan altijd nog maar je moet voor nu een betrouwbare bron maken. en dan komt ze uit op zorg, iets met kinderen.
maar dan is er een vak wat niet mee werkt in het cijfer en is het maar de vraag of je dan wel door kan met die keuze.
ik vindt het belachelijk dat een cijfer je de das kan om doen, je kan dit nog gaan optrek door extra je best te gaan doen.
ik heb geadviseerd geen keuze te maken nog, laat de school maar een gesprek met mij aan vragen wat ze nu moeten doen met de keuze voor haar toekomst.
maar het zal toch niet zo zijn dat een cijfer de boel gaat verpesten? mag hopen dat er iets ruimer gedacht kan worden voor er een keuze word gemaakt die je hele leven tekent.
school kan zo veel willen maar als me dochter iets niet wil dan doet ze het ook niet, iets wat haar interesse niet kan vangen doet ze ook niks voor.
de komende maanden zal er nog veel gesproken worden over de toekomst, en hoe belangrijk het ook is, ergens is het ook zielig dat je met die druk te maken heb.
ja, er zou meer tijd moeten zijn om na te kunnen denken maar helaas is die er niet dus goed denken en er over praten en hopelijk kan er dan een middel weg gekozen worden die alle partijen naar de zin maakt. de toekomst zal uit wijzen wat het gaat worden.
tot het volgende blog .....
zaterdag 2 januari 2016
new year,new me-shit!!
fijn als we weer een jaar achter ons hebben,nieuwe ronde, nieuwe kansen, of zo iets.
je word weer gebombardeerd met wat zijn jouw voornemens voor 2016?
euh ... niks, ik doe zo als ik altijd doe en verder geen gezeur.
het is wel goed bedoelt dat mensen van die voornemens hebben maar meer dan de helft is voor eind januari al gestopt met zijn voornemen.
nee,ik heb ze niet en doe er ook niet aan mee, al die new year, new me shit!
nou oké, eerlijk is eerlijk, me pakje sigaretten was leeg met oudejaarsavond en had geen nieuwe gekocht.
ergens in oktober 2015 had ik al een poging ondernomen met stoppen,giga faal was het dus ben ik maar gaan minderen,leek me wel een mooie start.
ik ging van 5 pakjes per week naar 2 pakjes en maakte gebruik van een e-sigaret.
nu koop ik dus geen sigaretten meer, de e-sigaret ligt in de kast maar heb nog niks gebruikt.
ik had al dagen dat ik niks rookte en dan een dag weer wel dus voor me gevoel moet ket dus kunnen.
geen tabak wordt meer gekocht,en indien nog kan ik die e-sigaret gebruiken.
mag wel zorgen dat ik voldoende coffee-pads in huis heb want me koffie gebruik zal nu wel weer omhoog schieten. ach kunnen ze weer gaan zeuren dat te veel koffie ook niet goed voor je is.
afvallen? luister ik ben wie ik ben en staat je dat niet aan jammer dan! ik ben een jojo met gewicht om zeeziek van te worden .... en ik geloof het wel, ooit woog ik ruim 92 kilo en ben toen door persoonlijke omstandigheden en stress afgevallen tot 71 kilo en dat zag er niet gezond uit.
nu schommel ik al jaren, in de winter iets zwaarder dan in de zomer. en ik vind het best.
iets waar je nu ook nog tegen aan hink is dat je iedere keer de beste wensen krijgt van iedereen die je tegen komt, zo de eerste dagen is dat nog oké maar half januari en dan nog 'o ja,nog een gelukkig nieuwjaar' te horen te krijgen komt me strot dan wel uit. ik hou er toch al niet van,zo net na de wisseling,buiten en het vuurwerk, de wensen krijgen en iedere keer dat gekus, bah, nee niet mijn ding.
inmiddels zijn alle drie de delen van mijn verhaal terug te vinden op het weblog.
en tijdens het schrijven barsten er volop ideeën uit om mee te kunnen gaan werken.
jullie hebben nu kennis kunnen maken met het fictie dorpje Cottons Hall en een paar inwoners zijn al genoemd in het verhaal. in het laatste deel heb ik al min of meer een hint laten vallen rond Madison en de burgemeester, dus wie weet dat er nog een keer in op gesplitste delen een verhaal komt over hun twee?
oké, ja ik ben aan het schrijven en ja, het gaat over die twee en misschien dat je er nog iets in terug gaat vinden over hoe het verder gaat met Josh en Jade.
nou, het eerste echte blog voor 2016 is een feit,nog niet echt iets bijzonders maar het is er.
hadden jullie nog voornemens of denk je er het zelfde over als ik?
ach, weet je, we zien wel gewoon wat er in 2016 gaat of kan gebeuren maar hopelijk wel wat positiever als vorig jaar met al die ellende van aanslagen.
tot het volgende blog ......
je word weer gebombardeerd met wat zijn jouw voornemens voor 2016?
euh ... niks, ik doe zo als ik altijd doe en verder geen gezeur.
het is wel goed bedoelt dat mensen van die voornemens hebben maar meer dan de helft is voor eind januari al gestopt met zijn voornemen.
nee,ik heb ze niet en doe er ook niet aan mee, al die new year, new me shit!
nou oké, eerlijk is eerlijk, me pakje sigaretten was leeg met oudejaarsavond en had geen nieuwe gekocht.
ergens in oktober 2015 had ik al een poging ondernomen met stoppen,giga faal was het dus ben ik maar gaan minderen,leek me wel een mooie start.
ik ging van 5 pakjes per week naar 2 pakjes en maakte gebruik van een e-sigaret.
nu koop ik dus geen sigaretten meer, de e-sigaret ligt in de kast maar heb nog niks gebruikt.
ik had al dagen dat ik niks rookte en dan een dag weer wel dus voor me gevoel moet ket dus kunnen.
geen tabak wordt meer gekocht,en indien nog kan ik die e-sigaret gebruiken.
mag wel zorgen dat ik voldoende coffee-pads in huis heb want me koffie gebruik zal nu wel weer omhoog schieten. ach kunnen ze weer gaan zeuren dat te veel koffie ook niet goed voor je is.
afvallen? luister ik ben wie ik ben en staat je dat niet aan jammer dan! ik ben een jojo met gewicht om zeeziek van te worden .... en ik geloof het wel, ooit woog ik ruim 92 kilo en ben toen door persoonlijke omstandigheden en stress afgevallen tot 71 kilo en dat zag er niet gezond uit.
nu schommel ik al jaren, in de winter iets zwaarder dan in de zomer. en ik vind het best.
iets waar je nu ook nog tegen aan hink is dat je iedere keer de beste wensen krijgt van iedereen die je tegen komt, zo de eerste dagen is dat nog oké maar half januari en dan nog 'o ja,nog een gelukkig nieuwjaar' te horen te krijgen komt me strot dan wel uit. ik hou er toch al niet van,zo net na de wisseling,buiten en het vuurwerk, de wensen krijgen en iedere keer dat gekus, bah, nee niet mijn ding.
inmiddels zijn alle drie de delen van mijn verhaal terug te vinden op het weblog.
en tijdens het schrijven barsten er volop ideeën uit om mee te kunnen gaan werken.
jullie hebben nu kennis kunnen maken met het fictie dorpje Cottons Hall en een paar inwoners zijn al genoemd in het verhaal. in het laatste deel heb ik al min of meer een hint laten vallen rond Madison en de burgemeester, dus wie weet dat er nog een keer in op gesplitste delen een verhaal komt over hun twee?
oké, ja ik ben aan het schrijven en ja, het gaat over die twee en misschien dat je er nog iets in terug gaat vinden over hoe het verder gaat met Josh en Jade.
nou, het eerste echte blog voor 2016 is een feit,nog niet echt iets bijzonders maar het is er.
hadden jullie nog voornemens of denk je er het zelfde over als ik?
ach, weet je, we zien wel gewoon wat er in 2016 gaat of kan gebeuren maar hopelijk wel wat positiever als vorig jaar met al die ellende van aanslagen.
tot het volgende blog ......
vrijdag 1 januari 2016
Abonneren op:
Posts (Atom)
kattenstreken #84
Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...
