moeder zijn is echt een beroep!

als moeder heb je soms je grote vraagtekens bij de dingen die je kind(eren) uitvreten.
dat moeder zijn bijna toch wel een echt beroep genoemd mag worden is nog zacht uitgedrukt maar helaas we worden er niet voor betaald.
als je geluk heb dan ontvang je mischien nog wel een bedankje voor de dingen die je doet.
maar over het algemeen krijg je met regelmaat te maken met situatie,die zonder dat woorden worden uitgesproken,op het gezicht van je kind valt af te lezen dat je een rot-mama bent.
je doet je best om je kind(eren) de normen en waarden van het leven bij te brengen en ze te waarschuwen voor de gevaren.
komt helaas niet altijd over en dan maar hopen dat ze van hun fouten leren.

zo speelde hier gisteren het begrip wachtwoord.
een wachtwoord op een account van een sociale site is als je pincode van je bankpas.
die geef je ook niet door aan je buurman,en zo werkt het dus ook met je wachtwoord.
helaas zien kinderen niet altijd het belang er van in,een schoolvriendje vraag je wachtwoord want dan kan hij of zij iets voor je regelen zo dat je meer punten krijgt b.v.
de geloofwaardigheid van dit verhaal hebben wij volwassenen wel door maar ondanks alle waarschuwingen het kind niet,nou..beetje dan.
i.p.v het echte wachtwoord geven ze een valse op maar het punt blijft dat je nooit en te nimmer je wachtwoord moet geven.
om te aandacht toch even van belang te maken zetten ik als moeder er een straf op,die avond geen internet voor jouw.
nou..dan beland je op het volgende punt,de discussie waarom? was me echte wachtwoord niet,en ga zo maar evendoor.
goed..2 avonden geen internet,toch door gaan..en ja hoor,ben de beroerdste niet...een hele week geen computer voor je kind.
het gezicht spreek voorzich wat ze denkt.

maar het kan nog een graadje meer als ik een sms krijg van me ex en vader van me dochter.
blijkt ze achter me rug om hem gesmsd te hebben dat ze niet op internet mag en of hij niet iets kan regelen voor haar met mij.
oke...blijkbaar moet er nog meer bij...telefoon uit en een week in de kast.
de verdediging wordt weer ingezet dat ze het zo niet heeft gesmsd,ff bellen met papa...en ze krijg haar gelijk niet en moet toegeven.
oke,week geen computer en telefoon,om er zeker van te zijn dat het over komt waarom dit wordt gedaan krijgt ze van mij ook nog een schaatsverbod van 2 dagen.
vorige week nieuwe schaatsen gehad en de schaatsbaan is open dus deze straf is ook niet aangenaam.
wijzelijk zwijgt ze,en hoord het aan,hoewel de gezichtuitdrukking genoeg zegt.
wel wordt er gevraagt wat ze dan moet gaan doen,opa is me voor en zegt:je kamer opruimen!
zwijgzaam blijft ze zitten,zou het dan overgekomen zijn?
ach moeder zijn engeltjes in training zeg ik dan maar.

tot het volgende blog....