tandje bij?

ik heb van kinds af aan al problemen met me gebit.
een of andere onsteking waarbij me tanden afbreken,ik hoef niet echt in iets te bijten omdat te laten gebeuren,soms valt er een stukje zo spontaan uit.
leuk is anders.me gebit ziet er uit al dat van een bejaarde vrouw.
me eerste ingeving is vaak,ja en..ik heb dat maar is me karakter niet belangrijker dan me uitelijk?
toch ongemerkt begin ik me er wel meer mee bezig te houden.

in het verleden,een jaar of 10 geleden heb ik als een een "opknapbeurt" laten uitvoeren.
dat heb ik geweten,de boel is er nu dubbel zo veel weer uit komen donderen.
achteraf dus een nutteloze zaak.
en door die ervaring ben ik ook wel wat huiverig om mezelf weer door die hele male molen te laten draaien met al de bijzaken.
via internet ben ik toch aan het zoeken gegaan,heb daarbij verhalen gelezen van mensen die het zelfde hebben of hebben mee gemaakt.
mensen die de stap hebben genomen om toch zich te laten behandelen naar een oplossing die beter werkt.

hoewel ik erg de zenuwen heb en ook angst,heb ik toch besloten de stap te nemen.
voor mezelf denk ik,als mensen me nou gelijk negatief beoordelen op wat ze zien als ik me mond open doen,dat ze er dan in stikken. ik kan er toch ook niks aan doen!
denken ze dat ik het nou zo leuk vindt? nou droom dan lekker verder.
aan de ander kant denk ik dat er toch wel een oplossing moet zijn,iets wat voor mij werkt. iets wat het gezicht(wat opzich er wel leuk uit ziet)weer iets meer toonbaar maakt.
hoe dan ook,ik heb de stap gezet! op 13 juli mag ik een bezoek gaan brengen aan een tandheelkunde,samen gaan we dan bekijken wat voor mij de beste oplossing is.
en wie weet,over een tijdje heb ik ze dan weer allemaal netje op een rij.

tot het volgende blog.....