zo we zijn op oudjaarsdag beland.
nog een paar uur en we schoppen 2010 eruit en verwelkomen 2011.
oliebollen,appelbeignets zijn in huis,vuurwerk daar doe ik niet aan.
de buren wel dus waarom zou ik het dan ook nog doen?
vanaf deze plaats wil ik iedereen een fijn jaarwisseling toewensen,wees voorzicht met je vuurwerk afsteken en de beste wensen voor het nieuwe jaar!
fijne avond allemaal!!
tot het volgende blog...in 2011..
vrijdag 31 december 2010
donderdag 30 december 2010
pinautomaat 2
op dinsdag 21 december 2010 schreef ik al over het pinautomaat hier op het dorp.
een apart ding die nu ongeveer 3 weken nieuw in bedrijf is.
teminsten dat hopen we.
was dat ding eerst bevangen met een dagobert duck gevoel met een dringende behandeling van een monteur nodig.
dat ook werlekijk nog heeft geholpen ook.
wordt zijn therapie bij de monteur vandaag weer voort gezet.
gisteren besloot dat ding om er weer mee op te houden geld te geven op verzoek.
en daar bij ook nog een soort alarmgeluid te laten horen.
een voordeel buiten kon je het horen maar als je hier binnen zat was daar niks van te merken.
een van de dingen die ik me wel afvroeg zo met dat ding en het alarmgeluid: wordt dat singiaal nou ook door gegeven naar een centrale of zo.
want dat ding piepte maar door en niemand die kwam kijken.
tot vanochtend,de geld wagen kwam om te vullen.
aha..hij kan leeg zijn,er is de laaste dagen zo met de feestdagen al het nodige gepint.
maar niks werdt gevuld en nog geen half uur later is dokter monteur er weer.
ze zijn er nog steeds mee bezig.
ik denk zo dat dit pinautomaat een bron van ergenis is voor vele dorpsgenoten.
als ik de gezichten zo zie als ze weer voor niks bij dat ding komen.
van de 3 weken dat hij nu draait heeft die meer geweigerd als iets gedaan.
ik kan me zo voorstellen dat bij de bank de nodige klachten al zijn binnen gekomen.
de leverancier van dit ding moet maar eens goed gaan kijken wat het probleem is waar door dit zo iedere keer komt.
want dit is knudde,je kan je eigen geld niet pinnen omdat dat ding een dagobert duck gevoel heeft.
tot het volgende blog.....
een apart ding die nu ongeveer 3 weken nieuw in bedrijf is.
teminsten dat hopen we.
was dat ding eerst bevangen met een dagobert duck gevoel met een dringende behandeling van een monteur nodig.
dat ook werlekijk nog heeft geholpen ook.
wordt zijn therapie bij de monteur vandaag weer voort gezet.
gisteren besloot dat ding om er weer mee op te houden geld te geven op verzoek.
en daar bij ook nog een soort alarmgeluid te laten horen.
een voordeel buiten kon je het horen maar als je hier binnen zat was daar niks van te merken.
een van de dingen die ik me wel afvroeg zo met dat ding en het alarmgeluid: wordt dat singiaal nou ook door gegeven naar een centrale of zo.
want dat ding piepte maar door en niemand die kwam kijken.
tot vanochtend,de geld wagen kwam om te vullen.
aha..hij kan leeg zijn,er is de laaste dagen zo met de feestdagen al het nodige gepint.
maar niks werdt gevuld en nog geen half uur later is dokter monteur er weer.
ze zijn er nog steeds mee bezig.
ik denk zo dat dit pinautomaat een bron van ergenis is voor vele dorpsgenoten.
als ik de gezichten zo zie als ze weer voor niks bij dat ding komen.
van de 3 weken dat hij nu draait heeft die meer geweigerd als iets gedaan.
ik kan me zo voorstellen dat bij de bank de nodige klachten al zijn binnen gekomen.
de leverancier van dit ding moet maar eens goed gaan kijken wat het probleem is waar door dit zo iedere keer komt.
want dit is knudde,je kan je eigen geld niet pinnen omdat dat ding een dagobert duck gevoel heeft.
tot het volgende blog.....
woensdag 29 december 2010
2010 bijna voorbij
we hebben nog 3 dagen te gaan en dan is 2010 voorbij.
verschillende dingen die je jaarlijks terug ziet zie je nu ook weer(vandaar dat we het ook vaste rituelen noemen,gossie..wat ben ik weer helder.)
de oliebollen en appelbeignets liggen al in de winkel,ook krijg je weer de nodige lekker hapjes ideeen voorgeschotelt.(als of we met de kerst nog niet genoeg hebben gegeten?)
maar goed ieder viert zijn of haar jaarwisseling op zijn eigen manier.
een ander vaste gewoonte is de jeugd die als kudde dieren met een rugzak gevult met knalrotjes door het dorp trekken.
ik persoonlijk kan me er dood aan ergeren.
de glasbak hier aan de overkant is een favoriet doelwit.
steek je rotje aan en gooi die er in...knal..en gerinkel van het glas is het gevolg.
nu is de glasbak pas nog geleegt dus het geluid is meer een dove klap.
dan heb je er ook nog die het leuk vinden om een rotje te gooien als er net iemand voorbij komt,en ook al verwacht je dat dat kan gebeuren,je schrikt toch.
ik vindt dat onbeschoft en gebrek aan opvoeding als je dat doet.
er iets van zeggen heeft geen nut,ze lachen er alleen maar om en gaan gewoon door.
laat de mensen en de dieren met rust met je vuurwerk!
sommige mensen nemen ook het jaar wat bijna achter de rug is eens onder de loep.
ik ben daar op geen uitzondering.
dit jaar was voor mijn enigsinds wel een redelijk goed jaar.
ik heb dingen voor elkaar gekregen die ik nooit had verwacht.
na 5 jaar is er eindelijk een grove fout recht gezet,die voor mij weer meer mogelijkheden bied.
op het liefdesgebied wil ik maar even zwijgen en me gedachten voor mezelf houden.
de jaarwisseling zal rustig zijn dit jaar.
me dochter is bij haar vader en ik ben samen met me pa voor de jaarwisseling.
vuurwerk daar geef ik geen geld aan uit maar wie het wel doet,wees voorzicht en heb een veilig en goede jaarwisseling.
tot het volgende blog.....
verschillende dingen die je jaarlijks terug ziet zie je nu ook weer(vandaar dat we het ook vaste rituelen noemen,gossie..wat ben ik weer helder.)
de oliebollen en appelbeignets liggen al in de winkel,ook krijg je weer de nodige lekker hapjes ideeen voorgeschotelt.(als of we met de kerst nog niet genoeg hebben gegeten?)
maar goed ieder viert zijn of haar jaarwisseling op zijn eigen manier.
een ander vaste gewoonte is de jeugd die als kudde dieren met een rugzak gevult met knalrotjes door het dorp trekken.
ik persoonlijk kan me er dood aan ergeren.
de glasbak hier aan de overkant is een favoriet doelwit.
steek je rotje aan en gooi die er in...knal..en gerinkel van het glas is het gevolg.
nu is de glasbak pas nog geleegt dus het geluid is meer een dove klap.
dan heb je er ook nog die het leuk vinden om een rotje te gooien als er net iemand voorbij komt,en ook al verwacht je dat dat kan gebeuren,je schrikt toch.
ik vindt dat onbeschoft en gebrek aan opvoeding als je dat doet.
er iets van zeggen heeft geen nut,ze lachen er alleen maar om en gaan gewoon door.
laat de mensen en de dieren met rust met je vuurwerk!
sommige mensen nemen ook het jaar wat bijna achter de rug is eens onder de loep.
ik ben daar op geen uitzondering.
dit jaar was voor mijn enigsinds wel een redelijk goed jaar.
ik heb dingen voor elkaar gekregen die ik nooit had verwacht.
na 5 jaar is er eindelijk een grove fout recht gezet,die voor mij weer meer mogelijkheden bied.
op het liefdesgebied wil ik maar even zwijgen en me gedachten voor mezelf houden.
de jaarwisseling zal rustig zijn dit jaar.
me dochter is bij haar vader en ik ben samen met me pa voor de jaarwisseling.
vuurwerk daar geef ik geen geld aan uit maar wie het wel doet,wees voorzicht en heb een veilig en goede jaarwisseling.
tot het volgende blog.....
dinsdag 28 december 2010
een punt of een komma
Een punt of komma achter deze relatie?
Achter elke zin hoor een punt.
Maar wat al die punt een komma is?
Dat betekend dat er een vervolg komt op de zin.
Maar wat als je niet weet of het een komma of een punt is?
Dan moet je afwachten en zijn het 3 puntjes.
Niet alleen achter een zin hoort een punt of een komma.
Ook achter tijden die je liever niet kwijt wil.
Dan wil je liever dat het een komma is.
Dat er een vervolg komt op die mooie tijden.
Nu staat er tussen ons een punt.
Het is over.
Maar voor even, of voor altijd?
Dat is een vraagteken.
tot het volgende blog....
Achter elke zin hoor een punt.
Maar wat al die punt een komma is?
Dat betekend dat er een vervolg komt op de zin.
Maar wat als je niet weet of het een komma of een punt is?
Dan moet je afwachten en zijn het 3 puntjes.
Niet alleen achter een zin hoort een punt of een komma.
Ook achter tijden die je liever niet kwijt wil.
Dan wil je liever dat het een komma is.
Dat er een vervolg komt op die mooie tijden.
Nu staat er tussen ons een punt.
Het is over.
Maar voor even, of voor altijd?
Dat is een vraagteken.
tot het volgende blog....
maandag 27 december 2010
kerst 2010 weer voorbij
zo,wat een dagen hebben we weer achter de rug.
na een vrije rustige kerst met een zeer geslaagt kerstdinner.
1ste kerstdag: lunch:patepakketje met appelcompot.
dinner:kalkoen met sperciebonen gerolt in spek,stoofperen en
twisterfriet. roomvla als toetje.
2de kerstdag,lekker makkelijk gegourmet.
en dan vandaag de verjaardag van me dochter.
die was helemaal door het dolle met haar mp3-speler.
die had ik op de voorhand al gevult met haar favo muziek.
een dagboek met slot was ook een zeer leuk kadootje om te ontvangen.
de eerste bladzijde is al beschreven en dit keer las ze het niet voor.
het kwartje over hoe je met een dagboek werkt is toch wel begrepen.
ook is er weer het nodige aan verjaardagsgeld gekregen.
nu is ze voor een weekje met haar vader mee.
ze viert oud en nieuwe bij hem.
bij het vertrek wel de beloofte moeten doen om iedere dag even op haar hyves te kijken en een berichtje achter te laten.
en zeker niet vergeten om vrijdag met de jaarwisseling te bellen.
hoe leuk ze het ook vindt om met haar vader dan mee te gaan,ergens vindt ze het ook wel moeilijk om mama achter te laten.
mama zelf heeft de week voor zichzelf.
wat ze gaat doen,geen idee.
rustig aan doen,de nodige dingen om over na te denken en er zijn altijd wat huishoudelijke klusje om te doen.
die blijven echt niet liggen en moeten gewoon gedaan worden.
moeders red zich wel en heeft ze een moment van verstandsverbijstering dan klauwterd ze er wel weer over heen.
tot het volgende blog....
na een vrije rustige kerst met een zeer geslaagt kerstdinner.
1ste kerstdag: lunch:patepakketje met appelcompot.
dinner:kalkoen met sperciebonen gerolt in spek,stoofperen en
twisterfriet. roomvla als toetje.
2de kerstdag,lekker makkelijk gegourmet.
en dan vandaag de verjaardag van me dochter.
die was helemaal door het dolle met haar mp3-speler.
die had ik op de voorhand al gevult met haar favo muziek.
een dagboek met slot was ook een zeer leuk kadootje om te ontvangen.
de eerste bladzijde is al beschreven en dit keer las ze het niet voor.
het kwartje over hoe je met een dagboek werkt is toch wel begrepen.
ook is er weer het nodige aan verjaardagsgeld gekregen.
nu is ze voor een weekje met haar vader mee.
ze viert oud en nieuwe bij hem.
bij het vertrek wel de beloofte moeten doen om iedere dag even op haar hyves te kijken en een berichtje achter te laten.
en zeker niet vergeten om vrijdag met de jaarwisseling te bellen.
hoe leuk ze het ook vindt om met haar vader dan mee te gaan,ergens vindt ze het ook wel moeilijk om mama achter te laten.
mama zelf heeft de week voor zichzelf.
wat ze gaat doen,geen idee.
rustig aan doen,de nodige dingen om over na te denken en er zijn altijd wat huishoudelijke klusje om te doen.
die blijven echt niet liggen en moeten gewoon gedaan worden.
moeders red zich wel en heeft ze een moment van verstandsverbijstering dan klauwterd ze er wel weer over heen.
tot het volgende blog....
donderdag 23 december 2010
concert des levens
ik weet nog goed dat mijn oma een tegeltje aan de muur had hangen met de tekst:
"van het concert des leven krijgt niemand een programma".
misschien ken je het wel?
het zou misschien wel handig zijn als we en programmaboekje hadden van ons leven.
wat zouden we dan kunnen doen?
dingen veranderen omdat we liever niet hebben dat het zo verloopt?
maar aan de ander kant door dingen te veranderen komt er misschien nog meer ongenoegen.
het blijft gewoon een feit dat in je mensenleven je soms dingen doet die zo makkelijk lijken,de oplossing tot een moeilijke situatie.
achteraf is opgeven soms nog moeilijker dan blijven vechten.
vechten voor iets waar van je zelf geen schuld aan hebt maar omdat je de situatie zo als die is ook niet wil en het opgelost wil hebben terwel je in je hoofd weet dat het onbegonnen werk is,een harde les dat je nooit iedereen tevreden kan stellen.
een die nog pijnlijk en verdrietig op je drukt als of je luchtpijp wordt dicht geknepen.
dan geef je vechten op en laat je je hoofd hangen en het enige wat je dan overhoudt is een pijnlijk gat in je hart.
een pijnlijke leegte en het enige wat je kan hopen is dat het snel over gaat wat je dan nog voelt.
het enige wat je rest is je dag door komen,dat lukt nog wel,er is genoeg te doen.
maar s'nachts nemen de geesten van je herinneringen een loopje met je gevoel.
en wordt je wakker met een schreeuw,besef van dat pijnlijk gat in je hart.
en met een vrang gevoel worstel je verder de nacht weer door.
dan denk aan aan dat tegeltje bij me oma:
"van het concert des leven krijgt niemand een programma".
had ik die maar gehad dan hoefde ik misschien niet te voelen wat ik nu voel.
donderdagavond 18.13 uur:
na een zeer verhelderend emailtje van me ex is me in een klap duidelijk dat me keuze achteraf misschien toch zo slecht niet is geweest.
of ik me er beter onder voel? misschien.
maar mijn gedachten over hem is alles behalve liefdevol.de klootzak!
tot het volgende blog.....
"van het concert des leven krijgt niemand een programma".
misschien ken je het wel?
het zou misschien wel handig zijn als we en programmaboekje hadden van ons leven.
wat zouden we dan kunnen doen?
dingen veranderen omdat we liever niet hebben dat het zo verloopt?
maar aan de ander kant door dingen te veranderen komt er misschien nog meer ongenoegen.
het blijft gewoon een feit dat in je mensenleven je soms dingen doet die zo makkelijk lijken,de oplossing tot een moeilijke situatie.
achteraf is opgeven soms nog moeilijker dan blijven vechten.
vechten voor iets waar van je zelf geen schuld aan hebt maar omdat je de situatie zo als die is ook niet wil en het opgelost wil hebben terwel je in je hoofd weet dat het onbegonnen werk is,een harde les dat je nooit iedereen tevreden kan stellen.
een die nog pijnlijk en verdrietig op je drukt als of je luchtpijp wordt dicht geknepen.
dan geef je vechten op en laat je je hoofd hangen en het enige wat je dan overhoudt is een pijnlijk gat in je hart.
een pijnlijke leegte en het enige wat je kan hopen is dat het snel over gaat wat je dan nog voelt.
het enige wat je rest is je dag door komen,dat lukt nog wel,er is genoeg te doen.
maar s'nachts nemen de geesten van je herinneringen een loopje met je gevoel.
en wordt je wakker met een schreeuw,besef van dat pijnlijk gat in je hart.
en met een vrang gevoel worstel je verder de nacht weer door.
dan denk aan aan dat tegeltje bij me oma:
"van het concert des leven krijgt niemand een programma".
had ik die maar gehad dan hoefde ik misschien niet te voelen wat ik nu voel.
donderdagavond 18.13 uur:
na een zeer verhelderend emailtje van me ex is me in een klap duidelijk dat me keuze achteraf misschien toch zo slecht niet is geweest.
of ik me er beter onder voel? misschien.
maar mijn gedachten over hem is alles behalve liefdevol.de klootzak!
tot het volgende blog.....
dinsdag 21 december 2010
pinautomaat
heerlijk al die moderne techniek die we kennen in ons wonderlijke aards bestaan.
zo als het pinautomaat,steek je pas er in,toest je code en nog wat handelingen en je geld komt er uit.(moet je natuurlijk wel een toereikend saldo hebben)
maar het pinautomaat hier heeft wel een hele vreemde manier van geld geven,hoe zal ik het eens omschrijven?
wat is de overeenkomst tussen dagobert duck en het pinautomaat hier op het dorp?
ze geven alle twee geen geld!
sinds een week of twee is er aan de overkant waar ik woon een pinautomaat gekomen.
erg handig voor mezelf maar daar gaat het niet om.
sinds afgelopen zaterdag doet dat ding niks meer,storing of geld op?
geen idee,ding doet niks.
gisteren komt er dan iemand om te zien of het te verhelpen is.
maar niks nop nada,nog steeds niks.
o ja toch wel,de verlichting brand weer maar geld geven op verzoek,no..nog steeds niet.
de nodige mensen al weg zien lopen met grote ergenis op het gezicht.
maar ja wat doe je er aan.
duidelijk geval van een pinautomaat met een dagobert duck-gevoel.
tot het volgende blog....
zo als het pinautomaat,steek je pas er in,toest je code en nog wat handelingen en je geld komt er uit.(moet je natuurlijk wel een toereikend saldo hebben)
maar het pinautomaat hier heeft wel een hele vreemde manier van geld geven,hoe zal ik het eens omschrijven?
wat is de overeenkomst tussen dagobert duck en het pinautomaat hier op het dorp?
ze geven alle twee geen geld!
sinds een week of twee is er aan de overkant waar ik woon een pinautomaat gekomen.
erg handig voor mezelf maar daar gaat het niet om.
sinds afgelopen zaterdag doet dat ding niks meer,storing of geld op?
geen idee,ding doet niks.
gisteren komt er dan iemand om te zien of het te verhelpen is.
maar niks nop nada,nog steeds niks.
o ja toch wel,de verlichting brand weer maar geld geven op verzoek,no..nog steeds niet.
de nodige mensen al weg zien lopen met grote ergenis op het gezicht.
maar ja wat doe je er aan.
duidelijk geval van een pinautomaat met een dagobert duck-gevoel.
tot het volgende blog....
zaterdag 18 december 2010
donderdag 16 december 2010
(kerst) drukte
het is al weer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven.
beetje druk gehad en daar is op het moment nog geen einde van in het zicht.
waren er wat dingen van persoonlijke aard die dringend me aandacht nodige hadden.
dat hebben we inmiddels achter ons en kan weer wat verademing ophalen.
(mmm...klinkt wel erg crypto als ik het zo lees,sorry maar ik kan over deze zaak verder niks kwijt,erg persoonlijk)
oke,naar dat te hebben gehad hupte we verder naar het ziekenhuis,een bezoekje aan de kno-arts voor me dochter.
die klacht al zo lang over haar keel dat ik bij de huisarts er op aan drong een verwijzing te geven en gelukkig deed hij dat ook.
een korte blik van de kno-arts was genoeg om me vermoeden te bevestigen.
de keel en neus amandelen moeten er uit!
wanneer?..euh dit jaar niet hoor,me agenda kan dat niet aan en ik wil de verjaardag van me dochter nog wel normaal laten verlopen. dus erna.
oke geregeld,19 januari 2011 wordt geprikt.
dan nog even een korte race door het ziekenhuis,bloedprikken en naar de afdeling opnamen,papieren invullen en we zijn klaar.
terug naar huis met de beloofte dat ik dan wel bij haar blijf.
ze moet een nachtje blijven dus mama mag ook een nachtje mee logeren.
de dagen gaan voorbij en we staan een anderhalve week voor de kerst,met een waslijst aan dingen te doen op papier.
1.kerstboodschappen halen.
2.nieuwe schoenen kopen voor me dochter.
3.traktaties maken voor school: me dochter is 27 december jarig dus vandaar.
4.de dag voor kerst voorbereiden aan eten wat gedaan kan worden,geen zin om dan de helft van me dag in de keuken te staan met de kerst.
5.27 december: me dochter jarig. niet vergeten om slinger op te hangen! kadootjes zijn er al.
6.tas inpakken met spullen voor me dochter,ze gaat een paar dagjes naar haar vader om daar oud en nieuw te vieren.
7. niet vergeten om 27 december op de maandag het gebak voor de verjaardag op te halen.
en na de kerst en de verjaardag kan ik dan ff tot rust komen van alle drukte.
nog wel ff wat dingen voor oud en nieuwe halen maar dan is het toch echt even tot rust komen van alle rompslomp.
en tussen alles door gaat het normale werk ook nog door.
de kabouters zijn echt met pensioen,wasmand legen,koken en boel opruimen.
dat gaat ook allemaal gewoon door.
en of het nog niet genoeg is,sinds gisteren ziekjes.
en emmer naast me bed is geen overdreven luxe,dat iedere keer naar beneden voor de wc raak je ook beu.
alle vormen aan vaste en vloeibare stoffen verlaten het lichaam.
hooft bonkt en zo heb je het koud en zo breekt het zweet je uit.
ik kan dit er echt niet bij hebben,ik heb nog genoeg te doen!
dus doe me een lol en laat dit snel over zijn.
tot het volgende blog....
beetje druk gehad en daar is op het moment nog geen einde van in het zicht.
waren er wat dingen van persoonlijke aard die dringend me aandacht nodige hadden.
dat hebben we inmiddels achter ons en kan weer wat verademing ophalen.
(mmm...klinkt wel erg crypto als ik het zo lees,sorry maar ik kan over deze zaak verder niks kwijt,erg persoonlijk)
oke,naar dat te hebben gehad hupte we verder naar het ziekenhuis,een bezoekje aan de kno-arts voor me dochter.
die klacht al zo lang over haar keel dat ik bij de huisarts er op aan drong een verwijzing te geven en gelukkig deed hij dat ook.
een korte blik van de kno-arts was genoeg om me vermoeden te bevestigen.
de keel en neus amandelen moeten er uit!
wanneer?..euh dit jaar niet hoor,me agenda kan dat niet aan en ik wil de verjaardag van me dochter nog wel normaal laten verlopen. dus erna.
oke geregeld,19 januari 2011 wordt geprikt.
dan nog even een korte race door het ziekenhuis,bloedprikken en naar de afdeling opnamen,papieren invullen en we zijn klaar.
terug naar huis met de beloofte dat ik dan wel bij haar blijf.
ze moet een nachtje blijven dus mama mag ook een nachtje mee logeren.
de dagen gaan voorbij en we staan een anderhalve week voor de kerst,met een waslijst aan dingen te doen op papier.
1.kerstboodschappen halen.
2.nieuwe schoenen kopen voor me dochter.
3.traktaties maken voor school: me dochter is 27 december jarig dus vandaar.
4.de dag voor kerst voorbereiden aan eten wat gedaan kan worden,geen zin om dan de helft van me dag in de keuken te staan met de kerst.
5.27 december: me dochter jarig. niet vergeten om slinger op te hangen! kadootjes zijn er al.
6.tas inpakken met spullen voor me dochter,ze gaat een paar dagjes naar haar vader om daar oud en nieuw te vieren.
7. niet vergeten om 27 december op de maandag het gebak voor de verjaardag op te halen.
en na de kerst en de verjaardag kan ik dan ff tot rust komen van alle drukte.
nog wel ff wat dingen voor oud en nieuwe halen maar dan is het toch echt even tot rust komen van alle rompslomp.
en tussen alles door gaat het normale werk ook nog door.
de kabouters zijn echt met pensioen,wasmand legen,koken en boel opruimen.
dat gaat ook allemaal gewoon door.
en of het nog niet genoeg is,sinds gisteren ziekjes.
en emmer naast me bed is geen overdreven luxe,dat iedere keer naar beneden voor de wc raak je ook beu.
alle vormen aan vaste en vloeibare stoffen verlaten het lichaam.
hooft bonkt en zo heb je het koud en zo breekt het zweet je uit.
ik kan dit er echt niet bij hebben,ik heb nog genoeg te doen!
dus doe me een lol en laat dit snel over zijn.
tot het volgende blog....
Abonneren op:
Posts (Atom)
kattenstreken #84
Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...