Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grappig, maar soms ook gewoon een leuk moment om op de foto te zetten.
Frodo, Nala en Raya, alle drie een eigen persoonlijkheid en die botst soms met elkaar.
Je kan ze waarschuwen maar dat helpt niet altijd, en het lijkt ze niks te kunnen schelen.
Frodo is de oudste van de 3, een kater van 10 jaar. Nala is ook een kater, ze zeiden dat het een zij was, maar later bleek het een hij te zijn en inmiddels is hij 8 jaar oud.
Raya is enigste vrouw, maar een echt bitch die haar mannetje wel staat. Ze is 6 jaar.
We beginnen wel te merken dat ze ouder worden. De dolle buien zijn er nog wel, maar minder.
Ondanks dat ze een stel monsters kunnen zijn, hou ik zielsveel van hun.
Dit zijn Frodo, Nala en Raya, en dit zijn de verhalen uit hun leventje.
En laat je nog steeds niet misleiden door hun schattige kopjes!
Geadopteerd!
Laat ik deze even uitleggen.
Je kent misschien die filmpjes wel van hondeneigenaren die hun viervoeter dan vertellen dat ze geadopteerd zijn. Die reacties zijn echt geweldig.
Dus ik bedacht dat zelfde te doen maar dan bij onze eigen huismonsters en dat was zeker geen slecht idee, hun reactie was ook geweldig.
Ik ben begonnen met Frodo, die zat toen toevallig toch bij mij.
Nou, de foto zegt genoeg, de verbazing, de shock. Ik had echt even het idee dat hij totaal van de kaart was, ik geloof dat het nieuws een behoorlijk impact op hem heeft gehad. Hij houdt mij zeker in de gaten en kruipt elke avond tegen mij aan op de bank.
Nala had geloof ik ook even tijd nodig om het nieuws te verwerken. Je zou bijna denken dat hij er even over moest nadenken wat hem net is gezegd.
Maar verder leek het hem weinig te doen.
Tenslotte, Raya, daar kunnen we nou niet echt iets uithalen. Ze lijkt er vrij neutraal onder te zijn, alsof het haar niet zo veel uit maakt wat je net zei.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat die reactie bij haar past, lekker eigenzinnig, ik doe wat ik wil of het nou mag of niet.
Maar ik vond het zeker een leuk om dit uit te proberen.
Als je zo hoog woont als ik, dan kun je ook een mooi uitzicht hebben en bekijken wat er beneden op straat allemaal gebeurd en voorbij loopt, fiets en rijdt.
Dat is zeker iets wat Raya graag doet: gluren!
Waarom ze dat altijd half verscholen achter het gordijn doet is mij een raadsel.
Nou moet ik eerlijk zeggen dat het oude industriegebied niet het mooiste uitzicht is.
Maar dit gaat veranderen. Vanaf ongeveer 2027 willen ze gaan slopen en komt er een woonwijk met flats en gewone rijtjeshuizen. Ook zouden we een soort van boulevard gaan krijgen met eetgelegenheden en cafeetjes.
Het enige wat nu nog tegen zit is een aantal winkelbedrijven die er nog zitten, dierenwinkel, verfwinkel, een sportschool en nog wat andere dingen.
Deze willen niet weg, maar lijken niet in het plan voor winkels te zijn meegenomen.
Het is dus begrijpelijk dat deze de boel nu ophouden. Ik zou het ook jammer vinden als deze bedrijven niet hun bedrijf kunnen voortzetten in het vernieuwde deel van deze wijk.
Voor nu moeten we het dus nog doen met dit zicht, Raya lijkt daar verder geen problemen mee te hebben.
Het weer wordt beter dus er is weer genoeg buiten om te bespieden.
En ik zei het al: het weer wordt beter en ze kunnen weer heerlijk naar buiten.
De afgelopen weken hebben absoluut mooie dagen gehad en ik heb de clan dan ook weer lekker buiten gelaten.
Ze kunnen er zo van genieten, dat is wel te zien.
En dit is zo een moment dat ze wel prima met elkaar op een rij heerlijk buiten kunnen liggen.
Voor nu hou ik het nog open als de zon er op staat. Het wordt gemiddeld rond de 25 graden in de zon op het balkon, is nog doenbaar.
Maar als dit blijft en de temperaturen stijgen, dan gaat er weer een schaduwdoek of oude laken op de waslijn hangen, dat houdt de zon wat tegen en hebben ze schaduw om toch nog buiten te kunnen genieten.
Ik merkte vorig jaar wel dat ze vaak tussen 12 uur en 6 uur vaak binnen kwamen, dan was het ook erg warm op het balkon.
Ze krijgen de mogelijkheid, het is aan hen wat ze ze doen.
We hebben verder nog niks aan het balkon veranderd, het is wle de planning maar is er nog niet van gekomen.
En misschien laat ik het nog zo en kijk ik volgend jaar wel om het wat te vernieuwen met spullen voor ze en andere tuinstoelen.
Dit was het dan voor deze maand alweer.
De clan kan weer naar buiten en je merkt aan ze dat van de hele verhuizing vanuit Zeeland dit een van de beste dingen is die ze hebben gekregen: een balkon waar ze naar buiten kunnen.
Zo zijn ze toch een beetje huiskatten maar ook buitenkatten.
Ik hoop dat ze er nog lang van mogen genieten.
Namens de clan een high poot en graag tot het volgende blog …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten