pindakaas bestaat al meer dan honderd jaar.
het werd in de Verenigde Staten bedacht als goedkoop en voedzaam product voor slechte eters zoals kinderen en bejaarden.
en ook om die reden werd het in 1948 in Nederland geïntroduceerd.
in die naoorlogse jaren was een lekker product dat ook nog flink wat voedingsstoffen had, geen overbodige luxe.
pindakaas werd in Nederland geïntroduceerd door twee Fransen.
de gebroeders Calvé hadden in Delft een oliën- en sauzenfabriek. en met de pinda’s die ze toch al veel gebruikten, besloten ze het Amerikaanse product in de markt te zetten.
dat het een succes mocht zijn hebben ze geweten, welke Nederland heeft er nou geen pot pindakaas in zijn of haar kast staan?
lekker op je brood of misschien gebruik je het wel om er een lekker pindasaus van de maken voor bij je frietjes.
een slimme marketing is daar verantwoordelijk voor. al vanaf het begin werd het in de markt gezet als gezond en iets waar je groot en sterk van wordt.
eigenaar Unilever liet in de jaren tachtig een campagne maken met Petje Pitamientje.
dat jochie van amper drie jaar mocht het aanprijzen met de slogan: 'Stom hè. ik vind het gewoon lekker.'
dat is inmiddels alweer 33 jaar geleden, de toen 3,5 jarige laurens Bon was naar eigen zeggen behoorlijk eigenwijs had had moeite met zijn tekst te onthouden.
uit eindelijk waren het zijn fratsen en versprekingen die voor de reclame zijn gebruikt.
jaarlijks worden er 25 miljoen potjes pindakaas geproduceerd. volgens Unilever is er aan het productieproces zoals dat in 1948 is opgebouwd weinig veranderd.
centraal staat een pindamolen uit 1948. daaromheen is vrijwel alles geautomatiseerd maar het principe van gebrande pinda’s uit Argentinië, gemalen en gemengd met plantaardige olie en zout is gelijk aan dat van vroeger.
productvernieuwing vindt maar mondjesmaat plaats. er is pindakaas met extra stukjes noot of een lightversie maar ook die zijn niet zo jong meer.
(bron: rtl z)
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten