#TBM #3 ... uit de oude doos!

na het logo wat er is bijgekomen ga ik nu ook hastag met een nummer erbij zetten, dan is het misschien iets duidelijker welk deel het nou is. ik wilde eerst de maand er in zetten maar dat vond ik er niet logisch uit zien. nu heb je het zelfde idee wat ik ook bij postcrossing gebruik.
één keer per maand wil ik dit onderdeel op het weblog gaan aanhouden.
wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.
let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen.


gestolen laarzen
deze maand heb ik niet echt een foto die ik er van heb dus maar even een plaatje van internet gehaald.
dit is zo een verhaal wat ik wel met jullie wilde delen.
hier in Nederland hebben we een feest wat Sinterklaas heet, en ook al is er de laatste jaren nog al wat gezeur rond dit feest, ga ik verder niet op in ( heb ik vorige week in een blog al gedaan).
toch wilde ik dit verhaal delen, het begint bij mezelf als een meisje van een jaar of  6.

Sinterklaas was weer in Nederland en dan zetten de kinderen hun schoen in de hoop wat lekkers te krijgen of misschien een cadeautje.
deed, ik ook, welke kind wil dat nou niet? er was echt een kleine maar, ik was niet het lieve meisje wat sommige denken, ik was soms behoorlijk stout.
zo nu ook maar dat weer hield me er niet van om de schoen te zetten, schoen? nee, me laarzen, me nieuwe laarzen. die waren groot en daar kon lekker veel in.
me vader deed nog een poging om me tegen te houden dat kindjes die niet luisteren niks krijgen, maar ik was niet te stoppen en zetten me nieuwe laarzen bij de kachel en zong uit volle borst me liedjes. maar ik zou dit erg gaan bezuren dat ik niet luisterde naar me ouders.
de volgende ochtend als een speer uit bed om bij me laarzen te kijken wat ik had.
nou niks dus, sterker nog me laarzen waren weg! er lag alleen een briefje op de plaats waar me laarzen hadden gestaan.
me moeder las het briefje aan me voor. precies wat er in stond weet ik niet meer maar het kwam er op neer dat omdat ik niet had geluisterd ik niks had gekregen en voor straf waren me nieuwe laarzen mee genomen, die zou ik terug krijgen als ik ging luisteren naar me papa en mama.
ik was echt kwaad, niet zo zeer omdat ik niks had gekregen maar omdat me nieuwe laarzen waren mee genomen! ik was juist zo blij geweest met die nieuwe laarzen.
een hele scheldpartij rolde er uit. het was een rot vent, hij moest met zijn vingers van mijn laarzen afblijven en nog meer van dat soort uitspraken.
me vader zei alleen dat ik maar moest uitkijken, want zwarte piet zou het vast wel horen dat ik zo aan het schelde was en dan zou ik me laarzen nog niet terug krijgen.
nog na mopperend stopt ik maar was het er over duidelijk niet mee eens.
de volgende dag had ik me laarzen nog niet terug, omdat je heb lopen schelden zei me vader. daarom heb je ze vast niet terug gehad, boos maar verder me mond gehouden kon ik het daar mee doen.
de opvolgende dag stonden me laarzen er wel, met niks er in, ja weer een briefje.
omdat ik zo had lopen schelden kreeg ik dan me laarzen wel terug maar verder niks.
ik had me laarzen terug, dat was dan nog iets. ik geloof dat ik de verder tijd van schoen zetten ze er ook niet meer heb neer gezet, als me oude schoen werden meegenomen kon me dat niet zo veel schelen. me ouders hadden me echt goed te pakken met deze stunt.
nu je oude bent is het gewoon geweldig bedacht om me zo te straffen voor niet luisteren en ik heb er zeker van geleerd.
deze zelfde stunt heb ik jaren gelden ook uitgehaald met me eigen dochter toen ze niet wilde luister.
en net als ik stond ze te schelden, dus heb ik haar het verhaal verteld van doen ik haar leeftijd was en van de gestolen schoenen.
dat maakte wel indruk en ze beloofde te luisteren, als ze dan haar schoen maar terug kreeg.
en na twee dagen kreeg ze ook haar schoen terug en je raad het al, niks er erin maar dan had ze wel haar schoenen terug.
het zou toch een hele stunt zijn als zij zelf kinderen heeft ze het me hun ook uithaalt. dan wordt het bijna een familie traditie, bij niet luisteren neemt zwarte piet je schoenen mee!
maar het is echt absoluut een erg leuk verhaal om te vertellen, we kunnen er beiden erg om lachen als we het er over hebben.


dit was voor deze maand #TBM,  volgende maand weer een nieuw blog van dit onderdeel.
tot het volgende blog ....