stand van zaken, week 19

inmiddels zijn we weer een drie weken verder na al de ellende met me been en de wondroos.
ik kan je zeggen dat het alles behalve fijn was/is.
ik heb me nog nooit zo rot gevoeld als toen en nog erger zo afhankelijk zijn van een andere om dat je zelf niet uit de voeten kan.
echt niks voor mij dus, ik weet dat je soms hulp moet vragen en dat dat ook niet erg is maar zo afhankelijk zijn van een ander ... echt nog maals toppie wat me dochter van 15 jaar allemaal heeft gedaan en gelijk tot de conclusie is gekomen dat een huishouden runnen zo makkelijk lijkt maar dat het toch nog tegen valt.
goed , na drie weken en 2 medicijnen kuren zijn we er nu van af, echt moet ik wel bekennen dat er een lichte vorm van litteken is te zien op me been, en dat maakt me verder echt niks uit.
ik kan er ook niks aan doen dat dit is gebeurd.
en ik ga echt niet alleen lange broeken dragen om het te verbergen, bij mooi en warm weer draag ik gewoon een knie-broek en kunnen ze het litteken zien.
je draaid je hoofd maar om als je het niet wil zien, dit is nu iets wat bij mij hoort, dit heb ik over gehouden aan iets wat me is overkomen.

goed, door met wat anders.
me dochter zit nog steeds niet echt lekker in haar vel.
het is één stappen voor uit en dan weer twee achteruit, een flinke tegenvaller.
inmiddels zijn er school uren bij gekomen, dit moet wel maar we merken dat die ene volle dag naar school wel de boel heeft genekt voor haar, het is toch net te veel.
en als je er dan ook nog eens een griepje bij te pakken krijg is het alles behalve leuk.
als ouder was ik om te spetter toen ik hoorde dat ze van de domeinleider naar huis gestuurd was omdat ze er niet goed uit zag en al een aantal keren naar de wc was geweest om ... je snap me wel.
maar als je dan beneden aan de receptie komt en die ouwe grijze dakduif laat je niet weg gaan want je bent al zo vaak ziek dan slaan bij mij de stoppen door, zelfs de eigen mentor vertikte het om haar te laten gaan. de domeinleider weet het geloof ik wel maar ik ben op zijn zachts gezegd pislink over dit.
als of zij er wat aan kan doen dat het zo gaat? een beetje meer begrip en inleving zou geen kwaad kunnen.
we staan nu even voor een paar keuzes die gemaakt moeten worden, die moet ik verder nog even met me dochter bespreken. ik snap dat het misschien niet leuk is maar we moeten ook kijken naar haar gezondheid en die gaat even voor.
over twee weken moeten we zo en zo terug komen in het ziekenhuis dus dan kan ik met de dokter even door nemen dat de dingen tot nu toe niet echt werken.

verder gaat het wel zijn gewone gang hier.
ik moet eerlijk bekennen dat ik met schrijven niet veel heb gedaan door alle toestanden.
ik heb wel wat gedaan zo tussen door door maar echt er voor gaan zitten en een halve dag achter de computer zitten en schrijven is er niet echt van gekomen.
geen zorgen het vierde verhaal komt er wel, ik heb nog tijd genoeg voor ik op me tijdlimiet zit.
daar ben ik zelf nog even mee aan het puzzelen.
zo rond Juli zou het vierde deel dus online moeten komen maar dat is toch ook het beginnen van de vakantie periode, dus ik moet nog even er over nadenken wat wijsheid is.
 voor de vakantie of na de vakantie online zetten.
oké vele hebben tegenwoordig op hun vakantie adres ook wel internet en zo maar toch, je hebt vakantie! misschien een poll er voor maken en jullie laten kiezen?
voor nu wil ik het er maar even hier bij laten.
jullie merken wel wat er gaat komen.

tot het volgende blog .....