last van me lijf

het is weekend! deze week had ik een paar vakantievriendjes om te verzorgen.

morgen de laatste dag,zal ze best missen. op die paar dagen zijn ze best vertrouwd met me. de dikke rode zal ik het meeste missen,knuffel-theemuts! onder in zijn 3 landschildpadden,1 mannetje en 2 vrouwtjes,dat mannetje was vandaag een beet agressief,probeerde de dames telkens te bijten. waarom dat weet ik ook niet zo maar de houding waar in ik hem zag toen ik binnen kwam zegt denk ik wel genoeg,man had een beetje zin denk ik(je snap het misschien al) maar de dames hebben denk ik hoofdpijn,die gingen er vandoor. eigenlijk had ik deze week zo een blue week,had eigenlijk nergens zin in maar er zijn altijd van die dingen die moet je gewoon doen. volgens mij is dit wat ze noemen een winterdip of zo? nee,dat is het eigenlijk ook niet zo,me lijf doet pijn,ik heb last van de reuma, er komt ander weer, ik voel het aan me lijf. en het voelt alles behalve prettig. mezelf kennende doe ik weer als of er niks is en ga zo veel mogelijk door met alles,tot op bepaalde hoogte dan,doe even niks meer dan dat nodig is. dit weekend is het vriendje van me dochter hier,en blijft ook logeren,aparte kamers en zeer zeker iedere een eigen bed! dus dan kan ik hun de hond laten uitlaten. na bijna 14 jaar al met reuma te lopen begint het nu vormen aan te nemen die ik liever niet had. me lijf begint duidelijk meer protest te leveren,het gewoon door gaan zit er niet meer in,me lijf geeft duidelijk aan dat ik de grens heb bereikt en ik ... ik hou me mond tegen me dochter en probeer toch door te gaan. maar die is niet dom en heeft het volgens mij wel door. de tuin is een steek punt voor ons beiden,we geven niet zo om tuinieren en toch was zij de gene die van de week mee ging helpen om de tuin winter klaar te maken,snoeien en onkruid verwijderen. zonder te vragen ging ze afwas opruimen en ze heeft deze week weer eens gekookt. ze zegt verder niks maar ik denk dat ze het wel door heeft. ik zeg verder ook niks,neem nog wat ontstekingsremmers in en hoop dat ik me snel wat beter voel. ik voel me 80 jaar in plaats van 42 en ik baal als een stekker! zelf met het type van dit blog merk ik dat me vingers niet echt mee werken,het begint pijn te doen. ik denk dat ik mezelf maar eens op een lekker warm douch ga trakteren,misschien dat me spieren dan wat ontspannen en dan lekker onder uit op de bank,proberen om me boek vast te houden en wat lezen. me lijf voelt oud en nee,ik kan dit nog niet accepteren. misschien toch maar weer een afspraak regel bij de reumatoloog en weer een testje doen hoever me reuma gevorderd is. tot het volgende blog ....