verstrooiing as van pa

we zijn nu weer een paar weken verder na pa zijn dood. het blijft moeilijk voor mij,overdag gaat het nog wel,je hebt je bezigheden maar als je op bed komt dan gaat er van alles door je hoofd. a.s dinsdag 23 juli is er een moment voor mij en me dochter die ook niet makkelijk zal zijn,de verstrooiing van pa zijn as. een beetje nemen we mee naar huis en de rest strooien we uit. we mogen zelf een plekje uitzoeken waar we dit willen. dat wil zeggen,er is een bepaald veld waar je mag strooien en ergens op dat veld mogen we kiezen waar we dit doen. het liefst wil ik het in de buurt van een boom met schaduw. klinkt stom maar pa was geen zon mens dus van daar die gedachten gang van schaduw waar we de as verstrooien. als we dit hebben gedaan is het voor me gevoel echt over,er is dan niks meer dan je herinneringen in je hoofd,de foto's en dingen in huis,spullen van hem. tot nu toe heb ik alleen nog maar een goed gevoel gehad over hoe ik alles heb gedaan,zijn crematie en de dingen er rond. zijn wens heb ik zo als hij wou uitgevoerd,simpel geen gerammel achter zijn kont. in tussen gaat het leven door en kom je soms verrassingen tegen. dingen waar ik niks van wist en nu moet oplossen. gelukkig is dat simpel papierwerk waar mee het op te lossen is. veel regelwerk wat ook gedaan is en hopelijk hebben we dat ook snel achter de rug. me dochter en ik hebben onze draai wel weer gevonden maar dat neemt niet weg dat we pa en opa missen. het blijft vreemd en ergens van binnen heb ik ook een klein gevoel van: ik was er nog niet aan toe hem nu al kwijt te raken.ondanks zijn ziekte en weten dat het zo zou gaan. het is te snel gegaan,ik had nog niet echt afscheid kunnen nemen en vrede sluiten met zijn dood die zou komen. vrede had hij er wel mee,zijn lijden is over maar ik vecht nog even door met me gevoel: het ging te vlug. tot het volgende blog....

ik mis hem...

we zijn nu bijna 4 weken verder na dat me pa is overleden. er komt een hoop op je af wat je moet regelen,op zoeken en na lopen of je niks ben vergeten. iets vergeten zal vast wel maar dat zal met de tijd wel goed komen denk ik dan. ze zullen toch wel begrijpen dat dingen soms je aandacht even ontglippen of dat je daar niet aan gedacht heb? me dagen vul ik eigenlijk net als anders,huishoudelijke dingen stoppen niet even,daar moet je iedere dag wel iets aan doen. en met 3 katten en een hond,en niet te vergeten een dochter die niet altijd netjes achter haar kont opruimt hou je wel je werk. en tussen die momenten door val je soms even stil,je gedachten dwalen af ... ja,dan denk ik aan pa. ik heb mezelf zelfs betrapt op tranen die dan vanzelf komen,ik mis hem gewoon zo verdomd veel!! oke,we wisten dat moment zou komen,hij vocht een strijd die hij nooit zou winnen maar toch waarom dan al zo snel verloren? ik had hem zo graag nog wat langer bij me gehad,tijd om voor te bereiden dat het eind kwam en nu was het boem .. weg! het zal zeker zijn tijd nodig hebben voor ik het een plaatsje heb gegeven,in tussen gaan we door. soms met een lach en soms met een traan. overdag gaat het nog wel maar s'nachts .. dan lijkt me hoofd op hol te slaan,van alles gaat er door je heen. je wilt wel slapen maar het lukt gewoon niet. en zonder enige controle komen dan de tranen weer en het keiharde besef: ik mis de man zo ontzettend veel! gelukkig weet me dochter zonder dat ze zich er bewust van is op de been te houden. leuke dingen doen,simpele ding,zo als vanavond,we gaan genieten van het mooie weer en bbq. ik weet wel zeker dat het een gezellig boel zal worden met zijn twee en dat het zeker zal smaken allemaal. we maken er met zijn twee het beste van en ik kan alleen maar hopen dat dit zo mag blijven. maar me dochter kennende .. niks zonder mama .. dus dat zit wel goed. tot het volgende blog....