en dan ligt je pa in het ziekenhuis

je kent de uit spraak een ongelukje zit in een klein hoekje vast wel. nu was dit echt geen klein ongelukje maar het heeft wel de nodige ter wegen gebracht. hadden we onze kerst al anders door gebracht omdat me pa met griep op bed lag,we dachten griep. 27 december de verjaardag van me dochter,voor haar eerder een rampendag. me vader was nog steeds ziek en in een staat dat ik het genoeg vond en de huisarts had gebeld. goed het werd wachten tot die man kwam,in de loop van de middag was hij er dan eindelijk. die zag er niet veel goed in en besloot me vader op te laten nemen in het ziekenhuis. dat gene waar me pa al voor vreesde dat zou gebeuren,de huisarts zou alles regelen dat hij werdt op gehaalt. me visite die ik had voor de verjaardag van me dochter snapte het volkomen en vertrokken weer naar huis. en ik ... ik ben spullen bij elkaar gaan zoeken om mee te nemen. ik kon niet mee in de ambulance,hoe moet ik anders weer thuis komen en me dochter mee laten rijden,echt niet! dus ik in de brommobiel er achter aan,ik rij daar ongeveer 40 minuten over. tja ik moet dwars door bergen op zoom,met de nodige stoplichten die tegen kunnen zitten. maar goed,toen ik er kwam was er al bloed geprikt en een hartfilmpje gemaakt. een infuus was ook al geplaatst. hij moest net even mee om een longfoto te maken. het gemopper van me pa met al dat gedoe was niet mis,wie het ook was,ik of een arts,hij liet duidelijk zijn ongenoegen merken. tegen een uurtje of 6 kwamen ze dan met de mededeling dat hij verplaats zou worden naar boven en opgenomen zou worden. ondergewicht en uitdroging waren 2 van de mede reden maar op de longfoto was op de linker long een zwarte vlek gezien en ze vreesde dat dit longkanker is. de reactie van me pa zal ik jullie besparen maar ik voelde de grond onder me voeten zakken. ik was er kapot van en kon me tranen ook niet in houden. die nacht ben ik diverse keren wakker geworden van het huilen in me slaap en ook overdag was het niet beter,ieder minuutje dat ik niet bezig was en me gedachten vrij konden gaan begon ik weer. goed,we zijn een paar dagen verder,heeft het nodige vocht bij gekregen via het infuus en ziet er iets beter uit. hij eet weer en moet ook extra gaan eten om meer gewicht op te bouwen. dit ook omdat ze nog wat testen hebben gedaan om te zien of er uitzaaiingen zijn van kanker. is dit niet dan is er een behandelmogelijkheid voor hem maar dan moet hij eerst nog wel 6 tot 10 kilo aan komen. me pa is geen grote eter en al helemaal geen snoeper maar het moet nu even. die gevulde koeken die ze hem nu voorschotelen hebben niet zijn voorkeur,ze schijnen nog al droog te zijn,hij beschrijft ze ook als koeken van 3 jaar terug. vanavond neem ik dus maar wat oliebollen en appelbeignets mee voor hem,die lust hij wel. onze jaarwisseling is dus wat vreemd,hij daar en ik met me dochter hier thuis. maar we maken er maar het beste van. rest mij nog een ding en dat is dat ik jullie een hele fijne jaarwisseling wens,en we hopen dat 2013 ons hier toch nog een jaar geeft met wat positieve lichtpuntjes. tot het volgende blog......