botontkalking

tot mijn grote schrik zie ik dat het alweer een hele tijd geleden is dat ik wat heb gepost. me tijd werd dan ook voor andere dingen opgevraagd. een van die dingen is dat ik de nodige tijd heb door gebracht in het ziekenhuis voor testen. vanaf 3 september zit ik al thuis,het ging niet echt lekker. pijn en moeilijk kunnen lopen dus de reuma is moeilijk aan het doen was de eerste reactie. blijkt dat achter af dus even niet zo te zijn. de reuma is rustig en stabiel,geen enkele aanleiding dat dat de oorzaak is. maar wat blijkt uit de testen dat er een andere probleem is gevonden die iets erger is dan me reuma. ik blijk osteoporose te hebben,oftewel botontkalking en niet zo een klein beetje ook. osteoporose is een aandoening waarbij de botten steeds brozer worden. Het risico op breuken of scheuren in de botten wordt hierdoor groter. botontkalking ontstaat wanneer de botten sneller calcium verliezen dan het lichaam kan vervangen. De botdikte (botmassa of dichtheid) neemt af zodat op den duur zelfs de geringste hobbel of ongelukje ernstige breuken kan veroorzaken. daar naast heb ik ook nog eens een te kort aan vitaminen d. de waarde van je kalk en vitaminen d is bij een "normaal"gezond mens ca 80%. bij is dat dus net 10%,veel te laag dus en de dokter was ook zeer verrast at ik nooit iets heb gebroken. hij liet me de röntgenfoto's die er gemaakt zijn,daar hoor je je botten wit op te zien,nou bij mij waren die zwart te zien. een nadeel is als ik iets zou breken,ik heb dus meer tijd nodig om een breuk te laten herstellen en dan is er nog het risico dat je breuk nooit helemaal herstelt of vervormd raakt. na deel twee is pijn,niet overdreven pijn maar je merkt het dus wel. nou,dan mag je dus pijnstillers gebruiken die daar voor voorgeschreven worden plus dat je ieder dag een tablet bestaande uit calcium en vitaminen d mag op eten. die smaken op zich niet verkeerd,er zit een soort fruitachtige snoep smaak aan. pijnstillers neem je in zo nodig. oke me leven houdt hier niet op,we gaan gewoon verder zo als anders. ik ga nou niet extra voorzichtig doen omdat ik misschien iets kan breken. nee,net als anders gewoon me zelf blijven maar zal wel moeten leren soms een stapje terug te doen. ik ga maandag ook weer werken,wel met aanpassingen,en wat ik wel niet mag. zo zal ook moeten blijken of ik wel kan blijven werken en zo ja,voor die 20 uur die ik nu heb of wordt dat te veel en moet er geminderd worden? maar ik heb mezelf voorgenomen als ik pijnstillers moet gaan slikken om te kunnen werken kunnen ze het bekijken,daar trek ik me grens. we zullen dus wel zien. er vanaf komen doe je niet,je hebt het en mag het houden. maar daarom zie ik echt geen beren op me weg,rustig aan doen en gewoon leren wat je wel kan en wat niet. wel wordt ik doodmoe van bepaalde reactie's. zo als me dochter als ze wil stoeien en iets te stevig door pakt. dan schrikt ze en laat gelijk los,"o sorry" is dan de reactie,"doet het pijn?". ze is de duidelijk bang dat er iets breekt of scheurt. ik ben niet van suikergoed! doe zo als je anders doet,blijf je zelf en behandel me niet als een suikergoedbeestje wat kan breken. en zou dat dan toch gebeuren,ach ja,dan maakt ik dat ook eens mee. tot het volgende blog....