donderdag 11 mei 2017

katten en hun gedrag #2

ik vraag me wel eens af of ik de enige ben die van die katten hebben met van die rare gewoontes?
hoewel? sommige gedrag schijnt algemeen bij een kat te horen.
ik heb er drie rond lopen, Rambo van 3 jaar oud, Frodo van 2 jaar oud en Nala van bijna 1 jaar oud.
soms vraag ik me wel eens af of ik katten heb die gewoon een kronkel in hun kop hebben, oftewel katten die nog al gek en gestoord kunnen doen of dat het gewoon typisch het gedrag is wat bij alle katten voor komt.

kattenhaar, overal kattenhaar!
oké schijnt normaal te zijn maar ik vind soms haar op plaatsen waar van ik zeker weet dat een van mijn katten nooit kan geweest zijn.
katten hebben in de winter
in de winter is hun 'jasje' iets dikker dan in de zomer, ook katten die niet buiten komen krijgen er mee te maken.
dit hoort gewoon bij je kat.
een kattenhaar is van korte levensduur, en dar krijgen ze gewoon een nieuwe haar voor terug.
dat jij al baasje je een bult kan stofzuigen is gewoon iets wat erbij hoort als je een kat hebt. trouwens dat hebben honden ook!
o,o .. ik heb een hond en 3 katten .....



oké, als je katten hebt dan ken je dit gedrag misschien wel.
verstoppen, en er ook van overtuigd zijn dat niemand kan zien dat daar je lieverd ligt verstopt.
van achter een kussen met van die glinsterende oogjes kijken ze je aan en je ziet aan de blik dat ze bijna roepen 'je ziet me niet'.
daarbij ook nog ijskoud blijven zitten waar je zit als je word geroepen.
o ja, ik zie je niet! echt wel! kat komt echt niet of je moet een blik voer open trekken.
krijg je het zelfde effect als wanneer je de wifi eruit trek om de aandacht van je dochter te krijgen.
sommige katten vinden het ook nog leuk om vanuit hun verstop plaats je te bespringen. stom beest, weten dat hij/zij er zit en nog schrik je er van als het gebeurd.



ja ik ben dus zo een geluksvogel die één kat heeft die dit doet.
je word wakker of zo als bij mij, je word wakker gemaakt en je beeld wat je ziet is kat!
een kop heel dichtbij: even kijken of ze wel echt wakker is.
met een poot op je gezicht tikken: even er iets meer zeker van zijn dat ze wakker word.
likken: goedemorgen!
boven op je buik gaan staan pompen met die nagels: oké me maag is nog leeg maar lekker voelt dit niet.
neer vallen naast je en kopje geven: kom er uit. of in de taal van Nala: ik wil dat je me bakje gaat vullen! nu!
dat is iets wat iedere ochtend dus gebeurd.
en niet op een vaste tijd, nee, verschillend tussen half 6 en 7 uur. is maar net hoe madam het zelf uitkomt.




ik heb er geen problemen mee als me hond of katten bij mij op bed willen slapen. 
prima, lekker gezellig, levende knuffelberen.
Frodo is echt de ik-wil-op-bed-slapen kat, voor het slapen als ik nog lig te lezen dan krult hij al tegen je op terwijl ik nog lig te lezen.
als hij het te lang vind duren dan gaat er regelmatig een poot tegen me boek of hij kruipt onder het dekbed.
in de winter kruipt hij vaak er gelijk al onder, en kan daar ook bijna en hele nacht blijven liggen.
in de zomer is hij meer boven op het dekbed te vinden.
bij heel warm weer heb ik een ventilator die lekkere koele lucht verspreid en katten zijn niet dom.
die hebben heel goed door dat als je in de baan van zo een ventilator gaat liggen je ook van die koele lucht kan genieten.


ik heb nog wel meer van die maffe katten-momenten.
Rambo heeft de honden bench omgetoverd tot katten bench, zijn plek om te slapen s'nachts.
Frodo begint bij mij voor het slapen gaan maar verdwijnt in de loop van de nacht naar me dochter d'r kamer.
en Nala, is een raadsel. die kruipt overal, bij mij, bij me dochter, in de wasmand, in de wasbak in de badkamer, maar zo rond een uurtje of 6 is ze weer bij mij, om me wakker te maken voor eten.
alle drie hebben ze wel iets waar je je bij afvraagt "hoe komen ze er aan?" maar alle drie zijn me zeer dierbaar.
ik ben een kattenmens maar ook een hondenmens, van onze Isa hou ik net zo veel.

tot het volgende blog ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

kattenstreken #84

Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...