vorige week zat ik rond deze tijd nog bij de eerste hulp, ik bleek dus wondroos te hebben en nu deze week gewoon thuis en hebben we het ergste gehad.
het begon met een klein rood vlekje en zo als je aan het vervolg kan zien is het daarna echt bond en blauw geworden.
ik kon er echt amper mee lopen en had ook moeilijkheden met een houding te vinden om in te slapen zonder verder er last van te hebben.
en dan was er nog de koorts, man wat kan je daar ellendig van zijn!
heb het één nacht gehad dat ik tot twee keer toe een schoon shirt heb aan getrokken van het zweten.
en dan de wan ideeën die je hebt door de koorts.
ik schijn op een bepaald moment een gesprek te hebben gevoerd wat leek als of het met me vader was, maar de man is al bijna drie jaar overleden.
en dan dat draaierige gevoel, als of je op de kermis bent. en dan nog van die flikkerende lampen zien ook.
nee het was alles behalve een pretje. inmiddels gaat het weer beter, de plek is nog wel rood maar begint langzaam aan wat kleiner weer te worden, door de zwelling is het nog wat stijf maar ik kan weer normaal uit de voeten en dingen zelf doen.
maar eerlijk is eerlijk, me dochter was een topper, ondanks dat ze zelf ook wat last had met haar rug heeft ze veel gedaan voor me, hond uitlaten en koken enzo.
door het gedoe met me been hebben we aan de tuin nog niks kunnen doen.
de rommel moet nog steeds worden weggehaald maar dat komt wel goed.
ondanks dat het vorige week later was is nu het volledige derde deel van Cottonshall online.
en ik ben al aardig op weg met het vierde deel te schrijven.
me autootje staat in tussen ook weer thuis met een vernieuwde voor-as. en al was het misschien niet slim ik heb er ook al een stuk mee gereden.
ja ik moest toch echt een nieuwe apparaat hebben om me koffie te zetten dus afgelopen vrijdag even heen en weer naar de stad om een nieuwe senseo apparaat.
koffie zetten gaat weer een stuk makkelijker en me koffie smaakt weer top.
we komen langzaam aan weer op ons eigen ritme terug, me dochter heeft de smaak van het koken wel even te pakken, de hele week zorgde zij voor het eten en zelf nu ik weer zelf zou kunnen koken wil ze het nog zelf doen. ik vind het best, ze is er oud genoeg voor.
hoewel ze wel heeft laten merken dat een huishouden runnen niet onderschat moet worden. het lijkt allemaal wel simpel maar je hebt er toch een behoorlijke dagtaak aan heeft ze wel gemerkt.
komende week is het even de boel flink op orde brengen en zorgen dat alles weer netjes aan de kant is opgeruimd. volgende week hebben we een weekendje visite en daar hebben we heel veel zin in.
we zijn weer terug van ziek zijn en we pakken de draad weer op.
tot het volgende blog .....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten