we worstelen nog even verder...

gisteren was het 2 jaar dat mijn vader is overleden,een dag die ondanks dat je het niet wil toch even het wel bekende slik moment heeft. kort om schreven: k.u.t-dag! even voor 6 uur was ik al weer wakker met dat inmiddels bekende gevoel,het wordt minder maar is nog niet weg. beneden is de woonkamer aardig veranderd maar je ziet in een oog wenk toch nog even dat moment dat je hem op zijn bed in de woonkamer vond. slikken en doorgaan,doen we dan ook. ik ben niet naar het crematorium gegaan om in het boek der herinneringen te gaan kijken en een kaarsje te branden of even naar de boom waar we zijn as hebben uitgestrooid. waarom geen idee,we zijn gewoon niet gegaan en hadden beiden (me dochter en ik) geen behoefte naar. in stilte hebben we beiden deze dag beleeft en verder ook niet over gesproken. beetje bij beetje het los laten en het een plekje geven. maar het gemis blijft,iedere dag weer. ondanks verdriet zijn er ook wat momenten die op luchtig geven. zo als met het zieke beeld van me dochter. na alle ellende van koorts,misselijk en vooral zo moe zijn en minstens 12 uur of langer slapen hebbeb we hier een oorzaak van gevonden. een groot te kort aan vitamines,te weinig eten en niet genoeg binnen krijgen. te ziek om even naar buiten te gaan en wat zon op de huid voor de vitamine d. en door dit te kort is het moe zijn ook gelijk verklaard want dat is een bijwerking er van. de koorts blijft een raadsel maar is gelukkig weer over. dit te kort wordt nu opgevangen door een shot van pure vitamines,1 ml in een spuitje recht in de mond,niet verdunnen met water of wat dan ook. spul schijnt niet echt lekker te zijn,ook al is het sinaasappelsmaak maar het moet even zo. even deze hobbel over en de boel weer wat opbouwen en het zal weer beter gaan. daar naast zijn er nog de nodige keer ziekenhuis maar daar ga ik nog steeds niet verder op in,maar ook dat gaat de goede kant op. het is allemaal nog veel om te ondergaan maar we worstelen nog even verder...en gelukkig naar de goede richting. intussen is de kamer van me dochter zo goed als klaar,het nieuwe bed is er en ze is er super blij mee.een bureau had ze al en een oude kastje wat we nog hadden staat op de planning om te schuren en baby blauw te verven. en de verder kleine deco dingen is niet echt een haast werk,eerst wat rond neuzen en als we iets zien wat in haar smaak is pas kopen. dus al met al kunnen we zeggen dat het project slaapkamer geslaagd is. en op deze manier zijn we een jaar verder geworsteld. nog 4 weken school en er zijn 7 weken vakantie te gaan. een week gaat ze door brengen bij haar vader en de rest .... geen idee,we zien wel. de voorbereidingen op het nieuwe school jaar zullen we ook ons mee bezig houden,schoolboeken bestellen en nog ander spullen die nodig zijn. misschien nog een dagje er op uit,of wat kleine simpele dingen doen,bbq of wat dan ook. ondanks alle dingen heeft ze haar eerste school jaar op de middelbare school door staan,en eerlijk is eerlijk,daar ben ik toch trots op dat haar dat is gelukt. het 2 jaar zal niet zo makkelijk gaan maar de school is erg mee gaand en proberen zo veel mogelijk info te geven die het plannen van ziekenhuis afspraken makkelijker maken en zo min mogelijk ten kosten hoeven te gaan van de schooltijd. ja,we worstelen nog maar de lichtpuntjes beginnen in zicht te komen en hopelijk bereiken we dat doel gauw! tot het volgende blog....