zaterdag 20 juni 2015

jij

ik wil de jouwe zijn, dat meen ik echt, maar je getwijfel doet me pijn, dat meen ik ook echt. want ondertussen speel je zonder het te weten met mijn hart. ik wil nog steeds kussen, en dat maakt mij verward. het doet me pijn van binnen al die twijfel nog. als jij eens wist hoeveel ik van je hou. dat ik tranen heb losgelaten voor jou. soms weet ik niet eens waarom.. jij bent het gewoon, jij bent een wonder in mijn leven. alles wat ik heb wil ik met je delen. jij bent heel kostbaar voor mij. al besef je dat nog niet. Je zelfvertrouwen verlaagd, zodat je je eigen niet meer kent.. met jezelf in de knoop, niet wetend wat je wil.. komen we er wel uit? met pieken en dalen.. dit is waar ik van droom, maar ik zal je de tijd moeten gunnen, niet wetend hoe of wat, al is het dan met een hart vol pijn.. Ik meen elk woord, dit is voor mij echt geen gein.. je kunt het niet geloven. maar het gaat echt om jou. jij bent voor mij diegene waar ik zielsveel van hou!

woensdag 17 juni 2015

we worstelen nog even verder...

gisteren was het 2 jaar dat mijn vader is overleden,een dag die ondanks dat je het niet wil toch even het wel bekende slik moment heeft. kort om schreven: k.u.t-dag! even voor 6 uur was ik al weer wakker met dat inmiddels bekende gevoel,het wordt minder maar is nog niet weg. beneden is de woonkamer aardig veranderd maar je ziet in een oog wenk toch nog even dat moment dat je hem op zijn bed in de woonkamer vond. slikken en doorgaan,doen we dan ook. ik ben niet naar het crematorium gegaan om in het boek der herinneringen te gaan kijken en een kaarsje te branden of even naar de boom waar we zijn as hebben uitgestrooid. waarom geen idee,we zijn gewoon niet gegaan en hadden beiden (me dochter en ik) geen behoefte naar. in stilte hebben we beiden deze dag beleeft en verder ook niet over gesproken. beetje bij beetje het los laten en het een plekje geven. maar het gemis blijft,iedere dag weer. ondanks verdriet zijn er ook wat momenten die op luchtig geven. zo als met het zieke beeld van me dochter. na alle ellende van koorts,misselijk en vooral zo moe zijn en minstens 12 uur of langer slapen hebbeb we hier een oorzaak van gevonden. een groot te kort aan vitamines,te weinig eten en niet genoeg binnen krijgen. te ziek om even naar buiten te gaan en wat zon op de huid voor de vitamine d. en door dit te kort is het moe zijn ook gelijk verklaard want dat is een bijwerking er van. de koorts blijft een raadsel maar is gelukkig weer over. dit te kort wordt nu opgevangen door een shot van pure vitamines,1 ml in een spuitje recht in de mond,niet verdunnen met water of wat dan ook. spul schijnt niet echt lekker te zijn,ook al is het sinaasappelsmaak maar het moet even zo. even deze hobbel over en de boel weer wat opbouwen en het zal weer beter gaan. daar naast zijn er nog de nodige keer ziekenhuis maar daar ga ik nog steeds niet verder op in,maar ook dat gaat de goede kant op. het is allemaal nog veel om te ondergaan maar we worstelen nog even verder...en gelukkig naar de goede richting. intussen is de kamer van me dochter zo goed als klaar,het nieuwe bed is er en ze is er super blij mee.een bureau had ze al en een oude kastje wat we nog hadden staat op de planning om te schuren en baby blauw te verven. en de verder kleine deco dingen is niet echt een haast werk,eerst wat rond neuzen en als we iets zien wat in haar smaak is pas kopen. dus al met al kunnen we zeggen dat het project slaapkamer geslaagd is. en op deze manier zijn we een jaar verder geworsteld. nog 4 weken school en er zijn 7 weken vakantie te gaan. een week gaat ze door brengen bij haar vader en de rest .... geen idee,we zien wel. de voorbereidingen op het nieuwe school jaar zullen we ook ons mee bezig houden,schoolboeken bestellen en nog ander spullen die nodig zijn. misschien nog een dagje er op uit,of wat kleine simpele dingen doen,bbq of wat dan ook. ondanks alle dingen heeft ze haar eerste school jaar op de middelbare school door staan,en eerlijk is eerlijk,daar ben ik toch trots op dat haar dat is gelukt. het 2 jaar zal niet zo makkelijk gaan maar de school is erg mee gaand en proberen zo veel mogelijk info te geven die het plannen van ziekenhuis afspraken makkelijker maken en zo min mogelijk ten kosten hoeven te gaan van de schooltijd. ja,we worstelen nog maar de lichtpuntjes beginnen in zicht te komen en hopelijk bereiken we dat doel gauw! tot het volgende blog....

donderdag 11 juni 2015

telefoon terreur

ik kan me er zo aan ergeren! lastig gevallen worden door de telefoon en dan heb ik het niet over van die gasten die je van alles willen aan smeren maar mensen als die zich voor doen als microsoft bellers. hier van weten we dat het nep is en een stel oplichters proberen je naar een site te lokken en zo je bankrekening leegt te halen. er is ook nog een andere manier,kreeg ik gisteren mee te maken. er wordt gebeld...niks bijzonders dat kan...je hoord een hoop gerommel en zonder dat iemand zich voor stelt of namens wat ze bellen wordt er gevraagd naar een persoon,dit gebeurd in het engels. bij mij was het makkelijk te raden dat het om oplichters ging omdat ze naar meneer H vroegen (ivm prive noem ik niet de volledige achternaam). ik voelde al gelijk nattigheid omdat ik een klik hoorden in dit gesprek,dus hup...hoorn erop. duidelijk geval van oplichting,ze nemen dit gesprek op,ik had hier over al meer gelezen en gehoord,ze gaan in dit gesprek duidelijk vragen om je naam,adres en nog wat dingen,deze worden weer gebruikt om op je naam dingen te bestellen of wat dan ook. kortom: je komt ongewenst in de shit en door middel van dit gesprek en dat kan je veel geld gaan kosten. door het gesprek zal het ook gaan lijken als of jij de gene bent geweest die bestellingen heeft gedaan en hang je dus vast een hoge schuld die hun even voor je maken. het zijn geen op gevers,is snel duidelijk,binnen een half uur wordt er weer gebeld,dit keer een vrouwe stem,vraagt wederom naar meneer H. dit was dus mijn vader,en die man is al bijna 2 jaar overleden,echt up to date met hun gegevens zijn ze dus niet. maar ja dat ik hier nog woon kunnen hun ook weer niet weten. in me ergernis antwoordt ik in het engels dat die dood is maar ik ze wel het adres van het crematorium wil geven waar hij is uit gestrooid en gooi zo de hoorn er op. oke misschien niet echt netjes en respectloos om zo te reageren maar ik erger me kapot in dit soort telefoon terreur. nu weten ik dat toen me vader nog leefde we ook wels eens van die microsoft beller hadden en als hij dan de telefoon opnam en een engels sprekend persoon had gelijk ophing omdat hij geen engels verstaat of spreekt dus ver waren ze niet gekomen. maar het feit dat ze gewetenloos iedereen proberen op te lichten is schandalig en jammer genoeg weinig aan te toen. blijven waarschuwen voor dit soort dingen is het enige wat je kan doen,dus bij deze. nogmaals microsoft belt je nooit,via hun home-site kun je vinden wat je nodig hebt. en wordt je gebeld op de manier als ik,hoorn er op! voorkomt een hoop ellende. tot het volgende blog.....

kattenstreken #84

Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...