tijd vliegt voorbij...

phff ..tijd vliegt voorbij! euh ... ik hoor je denken: ja dat klopt of waar gaat dit over? vandaag is het nog 2 weken en dan is het 30 januari,bijna de eerste maand voorbij van het ons nieuwe jaar. maar ook de dag dat ik jarig ben: 41 jaar word ik dan. niet iets wat indruk op me maakt,het hoort erbij,ouder worden. terug kijken doe ik niet zo gauw,waarom ook,het is verleden en ik kan alleen maar hopen van me fouten te hebben geleerd. en ja sommige moment kijk je met een glimlach op terug. zo als de geboorte van me dochter,geen gemakkelijk maar wel een mooi moment. op 24 december brakken me vliezen,ik weet het nog goed,dacht dat ik dement was of zo,vocht bleef maar komen tot ik door had wat de oorzaak was,hup naar het ziekenhuis. daar duurde het nog tot 27 december 2001 voor ze haar kreetjes liet horen:12 jaar geleden. ze heeft al de nodige dingen meer gemaakt,dingen die bij het leven horen maar niet fijn om mee te maken. haar grootste idolen waren de twee opa's,beiden niet meer in ons midden. wat haar soms een droevig moment geeft,met een tranen in de ogen denkt ze aan opa vogeltje,hij had parkieten en mocht dan mee om de beestjes te voeren en opa tuut,tuut omdat hij een auto had,samen met opa tuut naar de dierentuin of de efteling. de foto's zijn nu op eens zo dierbaar geworden. ze worden groot,tijd vliegt voorbij. dat geld ook voor mij,de koude rillingen van 5 december 1985 staan nog vers in me geheugen,de dag dat we me moeder hebben begraven,plots overleden omdat de hartpomp er mee stopte. de tijd daarna was een vlucht voor mij,je verdriet weg stoppen. maar ik ben wel zo ver na al die jaren dat ik zeg: drank en drugs helpen niet bij je verdriet,als je weer "back to earth" ben kom het dubbel zo hard aan. die tijd ligt nu al heel lang achter me,het is een afgesloten hoofdstuk. ik heb er van geleerd. zeker met grote dank aan me pa,die was mijn steun en hulp om die tijd af te sluiten. tijd vliegt voorbij...je groeit op,er komen kinderen,je verliest je ouder en je wil dan zijn voor je kinderen zo als je ouders voor jouw waren. maar laten we niet vergeten dat er ook kinderen zijn die het minder treffen. misbruikt,geslagen,vernederd en waarom? of de kinderen zonder zorg van ouders,aan hun lot over gelaten.geen thuis,zwerven over straat. ja hoor ik nu..dat is niet hier dat er ergens anders,ja en? zij hebben ook recht op liefde en zorg. we klagen wel altijd maar zo slecht hebben we het eigenlijk niet. bijna 41 jaar ..tijd vliegt voorbij ... maar ik ben toch dankbaar voor alles wat er in me leven is gebeurd .. hoe slecht het ook was ..het heeft me gemaakt wie ik nu ben .. ik mag hopen een stuk sterker en wijzer. ik ben dankbaar voor me leven ... tijd vliegt voorbij...misschien iets te snel maar geniet er van zo lang het kan. tot het volgende blog....

de kop is er af...

zo de eerste week van 2014 zit er bijna al weer op. de vakantie is ook klaar,maandag mag me dochter weer naar school. wordt spannend,de uitslag van de cito toetsen,rond gaan kijken op scholen,hoewel ze al weet waar ze naar toe wil. afscheid van de basisschool en naar een middelbare school. ze ziet er niet tegen op maar een beetje eng vind ze het toch wel. internet wordt druk af gezocht,wat heb ik nou nodig voor spullen. en het enige wat ik denk:dit gaat heel veel kosten? ben dan ook maar begonnen om wat te gaan sparen. dan nog zal er genoeg te betalen zijn maar dan heb ik alvast iet achter de hand. je kind wordt groot. het gaat hard. moeilijk? nee,zo is het leven. het gaat zo als het hoort. wel denk ik veel aan me vader,ik mis heb nog steeds heel erg. ik ben dan ook tot een conclusie gekomen,we wist dat hij aan de kanker zou overlijden,er was niks meer wat ze konden doen. maar om zo snel al afscheid te moeten nemen,dat is me iets te vlug gegaan. ik ben blij dat hem veel leed is bespaard maar ik was nog niet klaar om zonder hem te moeten. dit afscheid was te snel,sneller dan we hadden verwacht. we hadden nog zo veel te regelen en te bespreken en dat hebben we niet af kunnen maken. en nu zit ik met de boel om te regelen maar hij kan zijn verhaal niet meer doen zo dat er duidelijkheid is. vechten voor iets wat je nodig heb,diep in me zelf voel ik dat het goed komt. maar een ding staat vast: ik zal keihard terug slaan! en iedere poot die ik kan breken zal ik doen om er zelf beter en sterker uit te komen. dan zal ik ze laten vallen! want met mensen die me zo behandelen wil ik geen samenwerking,die verdienen aan mij geen minuut langer. dan hebben ze wat ze zo graag willen maar ik ben weg,en ik zal echt geen positieve mening over hun uiten. dit jaar zal ik ze laten zien wie ik ben en ik laat niet met me voeten spelen! en intussen leef ik me eigen leven,samen met me dochter,zo als we altijd deden alleen nu met zijn twee. tot het volgende blog.....

happy 2014

nou...we hebben 2013 achter ons gelaten en door gegaan naar 2014. wat dit jaar ons gaat brengen zal weer een verrassingspakket zijn. voor mezelf weet ik een paar dingen die me te wachten staan en ik kan alleen maar hopen dat dit positief voor mij gaat uitpakken. voor me dochter is dit ook best een spannend jaar,ze zal dit jaar naar het middelbaar onderwijs over gaan. afscheid van kindertijd en hallo puber ( nou die puber is er al. en verder .. ach we zien wel wat 2014 ons gaat brengen,een nieuw jaar dus nieuwe kansen. voor nu: happy 2014! laten we er wat mooi's van maken. tot het volgende blog ....