en dan ligt je pa in het ziekenhuis

je kent de uit spraak een ongelukje zit in een klein hoekje vast wel. nu was dit echt geen klein ongelukje maar het heeft wel de nodige ter wegen gebracht. hadden we onze kerst al anders door gebracht omdat me pa met griep op bed lag,we dachten griep. 27 december de verjaardag van me dochter,voor haar eerder een rampendag. me vader was nog steeds ziek en in een staat dat ik het genoeg vond en de huisarts had gebeld. goed het werd wachten tot die man kwam,in de loop van de middag was hij er dan eindelijk. die zag er niet veel goed in en besloot me vader op te laten nemen in het ziekenhuis. dat gene waar me pa al voor vreesde dat zou gebeuren,de huisarts zou alles regelen dat hij werdt op gehaalt. me visite die ik had voor de verjaardag van me dochter snapte het volkomen en vertrokken weer naar huis. en ik ... ik ben spullen bij elkaar gaan zoeken om mee te nemen. ik kon niet mee in de ambulance,hoe moet ik anders weer thuis komen en me dochter mee laten rijden,echt niet! dus ik in de brommobiel er achter aan,ik rij daar ongeveer 40 minuten over. tja ik moet dwars door bergen op zoom,met de nodige stoplichten die tegen kunnen zitten. maar goed,toen ik er kwam was er al bloed geprikt en een hartfilmpje gemaakt. een infuus was ook al geplaatst. hij moest net even mee om een longfoto te maken. het gemopper van me pa met al dat gedoe was niet mis,wie het ook was,ik of een arts,hij liet duidelijk zijn ongenoegen merken. tegen een uurtje of 6 kwamen ze dan met de mededeling dat hij verplaats zou worden naar boven en opgenomen zou worden. ondergewicht en uitdroging waren 2 van de mede reden maar op de longfoto was op de linker long een zwarte vlek gezien en ze vreesde dat dit longkanker is. de reactie van me pa zal ik jullie besparen maar ik voelde de grond onder me voeten zakken. ik was er kapot van en kon me tranen ook niet in houden. die nacht ben ik diverse keren wakker geworden van het huilen in me slaap en ook overdag was het niet beter,ieder minuutje dat ik niet bezig was en me gedachten vrij konden gaan begon ik weer. goed,we zijn een paar dagen verder,heeft het nodige vocht bij gekregen via het infuus en ziet er iets beter uit. hij eet weer en moet ook extra gaan eten om meer gewicht op te bouwen. dit ook omdat ze nog wat testen hebben gedaan om te zien of er uitzaaiingen zijn van kanker. is dit niet dan is er een behandelmogelijkheid voor hem maar dan moet hij eerst nog wel 6 tot 10 kilo aan komen. me pa is geen grote eter en al helemaal geen snoeper maar het moet nu even. die gevulde koeken die ze hem nu voorschotelen hebben niet zijn voorkeur,ze schijnen nog al droog te zijn,hij beschrijft ze ook als koeken van 3 jaar terug. vanavond neem ik dus maar wat oliebollen en appelbeignets mee voor hem,die lust hij wel. onze jaarwisseling is dus wat vreemd,hij daar en ik met me dochter hier thuis. maar we maken er maar het beste van. rest mij nog een ding en dat is dat ik jullie een hele fijne jaarwisseling wens,en we hopen dat 2013 ons hier toch nog een jaar geeft met wat positieve lichtpuntjes. tot het volgende blog......

fijne feestdagen!

we gaan weer aftellen! het jaar 2012 is weer bijna voorbij. volgens de maya kalander zou op 21 december 2012 de wereld vergaan. en kijk eens aan we zijn er nog steeds. komt bij mij wel de vraag boven: waarom hebben ze hun eigen ondergaan dan niet kunnen voorspellen? hoe dan ook,ik wil jullie alle hele fijne kerstdagen wensen en een voorspoedige en vooral veilige jaarwisseling!

tot het volgende blog .... in 2013!

gaat weer goed! dus niet!

ik ben nu weer een paar weken aan het werken sinds me laatste bezoek op me blog en het gaat wel goed,oke soms een beetje last maar dat zal ik voor lief moeten nemen. hoor bij de botontkalking. eigenlijk moet ik zeggen ging goed. vorige week donderdag(29 nov)ging het mis. ik liep naar de afdeling en deed niks bijzonders,liep alleen beetje stevig door,was wat te laat. was het op eens een krakend geluid in me linker kuit en kon geen stap meer zetten. al strompelend toch door naar de afdeling,dacht dat het wel over zou gaan. maar dus niet,met de pauze van 09.15 werd ik naar huis gestuurd,rustig aan gereden. me mazzel dat rechts niks had anders had ik mooi gezeten. thuis de huisarts gebeld en uitgelegd wat er was gebeurd,moest komen. nou... ik blijk dus een zweepslag te hebben oftewel me kuitspier heeft een klein scheurtje. vanaf me knie tot aan me enkel zat ik stevig ingepakt. paar dagen rust houden en een week zo ingepakt blijven. was het met een week niet minder,de pijn,dan moet ik als nog foto’s laten maken.

gelukkig viel het mee,en na een dag of 2 voelde ik het al wat minder. de arts had wel gezegd dat het 6 tot 8 weken duurt voor dat het echt goed genezen is. goed,ik voelde me beter en besloot om op maandag weer gewoon te gaan werken. rechts is oke dus auto rijden ging. mis ..voelde me al wat beroerd,last van me keel,hoesten en een hoofd als een blok beton. toch gegaan en heb ook gewoon de hele ochtend gewerkt. blij weer naar huis te mogen,voelde me steeds beroerder worden. eenmaal thuis me normale route gedaan,hond uit laten,boodschapjes doen en dan met me pa koffie en een boterham. nou,dat ging dus mis,je voelde de bui al hangen dus ik ga het niet beschrijven. me lichaam wilde maar een ding: naar bed! toen s'avonds de lucht van gebakken aardappels door het huis geurde had ik zo iets van "teiltje". dus ik eindigde voor de rest van de week thuis. maandag staat weer gepland dat ik ga werken. en hopelijk gaat dat nu wel volgens plan,geen ongelukje en griepjes meer. het is nog maar 2 weken en dan heb ik al vakantie. we zitten weer in de tijd van het jaar,kerst,verjaardag van me dochter en de jaarwisseling,kortom: gezellige drukte op komst. maar ik zal nog wel proberen iets van mezelf te laten horen voor we de feestdagen door gaan. tot het volgende blog......