hier op het dorp hebben wij muziekvereniging concordia,en ze bestaan dit jaar 110 jaar.
feest dus dit jaar. er worden dingen gedaan om dit feit te vieren.
hadden we eerder deze maand de high tea verzorgt door de jeugdleden van concordia was er gisteren een concert waarbij iedere muziekgroep wat deed.
de avond begon om half 8 en werdt de hele avond door aan elkaar gepraat door oud-lid bomans.
de slagwerkgroep begon,dat was best leuk en goed gedaan,ze opende met de bongo song.
na hun waren de leden van het jeugdorkest aan de beurt.
in de dit orkest zit me dochter dus ik was daar ook om te luisteren en te kijken naar haar.
zij deden uit zoo ball 4 nummers.
daarna was het pauze en kun je lotjes kopen,wat ik had gedaan,je moet er wat over over hebben en iets winnen doe we toch nooit maar goed.
na de pauze ging de orkestgroep van concordia verder,vooral het eind nummer van coldplay vondt ik goed maar de phil collins medley was ook mooi.
..oja er was nog een verloting..ik win nooit iets..zei ik dat..nou had het mis.
met nummertje 43 won ik een waardbon voor de schoonheidsspecalist en een klein pakketje met produkten.
ik ben geen type wat naar een schoonheidsspecalist gaat maar goed,kan altijd ff vragen wat ze me te bieden heeft.
ik ken haar wel,ze is de moeder van een klasgenoot van me dochter en ook nog een van de moeders die mee gaat op schoolkamp over 2 weken.
ach de bon is een jaar geldig en ik zie wel wat ik er mee doe.
misschien een van me nichtje die het leuk vindt of misschien toch zelf?
we zien wel.
het was een leuke avond,ergens in juni is de volgende feestactiviteit van concordia.
iets van een play-in,verschillende leden van muziekverenigingen op het eiland komen dan samen,worden in groepjes verdeelt en oefenen een stukje,s'avond houden ze dan weer een concert en mag je weer komen kijken.
maar of de jeugdleden ook mee doen weet ik nog niet.
of we gaan kijken? weet ik nog niet.
tot het volgende blog....
zaterdag 31 maart 2012
woensdag 14 maart 2012
Isabel
sinds vandaag hebben we weer een hondje.
we waren het eerst niet van plan maar we miste toch wel het gezelschap en het gedribbel van een hond rond je.
ik ben Isabel Chiquita Desierto Del Perro maar je mag me gewoon Isa noemen.
het klinkt misschien wat chic maar vertaalt in het nederlands heet ik Isabel Chiquita woestijn hond.
ik ben een kort harig chihuahua en ik ben geboren op 13 april 2005 en ben dus bijna 7jaar oud.
ik woonde voor ik bij me nieuwe baasje was bij hele leuke en lieve mensen van de chihuahua kennel kean dogs.
ik ben een paar keer moeder geworden van lieve pups maar nu ik bijna 7 jaar ben mag ik met pensioen om het zo maar te zeggen.
het is nog even wennen in me nieuwe huis maar heb al ondekt waar de kast is met eten.
eten doe ik graag,maakt niet uit wat,lust alles.
hier in huis zijn er ook poezen,dat is wel even nieuwe voor mij.
ben wel voorzichtig als ik er een tegen kom,met dino heb ik al wat beter kennis gemaakt.
ik sprong op het bed van de baas en sprong boven op haar,even schrikken maar verder niks. poes keek me wel aan met een blik van "kan je niet uitkijken!"
sam verstopt zich nog voor me en purk loopt me achter na,wil me duidelijk wel beter leren kennen.
dat een hitkrant niet lekker is weet ik ook al,heb een hapje geprobeerd maar was niet lekker.
het is voor iedereen nog even wennen maar het zal best lukken.
zo lang ik kan eten vindt ik het best en dat bed boven ligt ook super lekker.
tot het volgende blog....
we waren het eerst niet van plan maar we miste toch wel het gezelschap en het gedribbel van een hond rond je.
ik ben Isabel Chiquita Desierto Del Perro maar je mag me gewoon Isa noemen.
het klinkt misschien wat chic maar vertaalt in het nederlands heet ik Isabel Chiquita woestijn hond.
ik ben een kort harig chihuahua en ik ben geboren op 13 april 2005 en ben dus bijna 7jaar oud.
ik woonde voor ik bij me nieuwe baasje was bij hele leuke en lieve mensen van de chihuahua kennel kean dogs.
ik ben een paar keer moeder geworden van lieve pups maar nu ik bijna 7 jaar ben mag ik met pensioen om het zo maar te zeggen.
het is nog even wennen in me nieuwe huis maar heb al ondekt waar de kast is met eten.
eten doe ik graag,maakt niet uit wat,lust alles.
hier in huis zijn er ook poezen,dat is wel even nieuwe voor mij.
ben wel voorzichtig als ik er een tegen kom,met dino heb ik al wat beter kennis gemaakt.
ik sprong op het bed van de baas en sprong boven op haar,even schrikken maar verder niks. poes keek me wel aan met een blik van "kan je niet uitkijken!"
sam verstopt zich nog voor me en purk loopt me achter na,wil me duidelijk wel beter leren kennen.
dat een hitkrant niet lekker is weet ik ook al,heb een hapje geprobeerd maar was niet lekker.
het is voor iedereen nog even wennen maar het zal best lukken.
zo lang ik kan eten vindt ik het best en dat bed boven ligt ook super lekker.
tot het volgende blog....
maandag 12 maart 2012
hoe overleef ik een tiener/puber?
als moeder herrinneren je het als de dag van gisteren,je klein meid of jongen werdt gebeuren.een van de mooiste momenten uit je leven.
maar kinderen worden groot...heel normaal.
baby,peuter,kleuter,kind en dan tiener/puber.
nou dan kan je als ouder je lol op!
op eens krijg je van alles naar je hoofd gegooit aan opmerking waar je geen idee van heb waar het vandaan komt.
schouders ophalend denk je "zal de pubertijd wel zijn",pas op als je het hard op zegt dan kun je er oprekenen dat je krijg te jhoren "je snapt er ook niks van".
van alles is er te vinden over hoe overleef ik...me pubertijd voor je nieuw bak tiener.
maar hoe overleef ik als ouder het?
me dochter is nu tien jaar maar de pubertijd begint zich al aardig te ontplooien,ze zit er vroeg in,zal ik maar zeggen.
vragen over vriendjes en hoe gaat dat dan,kop zo rood als een tomaat als ze het vraagt.
nee,ze begint er nog niet aan want ze is nog maar tien.
ook wil ze weten hoe ze zich tot vrouw gaat ontwikkelen maar ongesteld worden is niks dus of ze dat niet kan overslaan? helaas hoort er ook bij.
kleding kopen is een ramp. "dat trek ik niet aan,dat is kinderachtig" of kleding moet op eens uit een bepaalde winkel komen (cool cat) ander hoor je er niet bij.
en dan de maten,soms ben ik genoodzaakt om kledingmaten te nemen van een xs of s ander past het gewoon niet voor d'r.
roze is niet cool meer het moet zwart zijn.
en regelmatig moet je normaal doen,ze schaamt zich dood voor je,terwel je niks anders doet dan eerst.
hoe overleef ik dit allemaal nou weer?
laat maar komen allemaal,tegen houden doe je het toch niet,ook al begint deze meid wel erg vroeg maar misschien is ze er dan ook vroeg van af?
tot het volgende blog....
maar kinderen worden groot...heel normaal.
baby,peuter,kleuter,kind en dan tiener/puber.
nou dan kan je als ouder je lol op!
op eens krijg je van alles naar je hoofd gegooit aan opmerking waar je geen idee van heb waar het vandaan komt.
schouders ophalend denk je "zal de pubertijd wel zijn",pas op als je het hard op zegt dan kun je er oprekenen dat je krijg te jhoren "je snapt er ook niks van".
van alles is er te vinden over hoe overleef ik...me pubertijd voor je nieuw bak tiener.
maar hoe overleef ik als ouder het?
me dochter is nu tien jaar maar de pubertijd begint zich al aardig te ontplooien,ze zit er vroeg in,zal ik maar zeggen.
vragen over vriendjes en hoe gaat dat dan,kop zo rood als een tomaat als ze het vraagt.
nee,ze begint er nog niet aan want ze is nog maar tien.
ook wil ze weten hoe ze zich tot vrouw gaat ontwikkelen maar ongesteld worden is niks dus of ze dat niet kan overslaan? helaas hoort er ook bij.
kleding kopen is een ramp. "dat trek ik niet aan,dat is kinderachtig" of kleding moet op eens uit een bepaalde winkel komen (cool cat) ander hoor je er niet bij.
en dan de maten,soms ben ik genoodzaakt om kledingmaten te nemen van een xs of s ander past het gewoon niet voor d'r.
roze is niet cool meer het moet zwart zijn.
en regelmatig moet je normaal doen,ze schaamt zich dood voor je,terwel je niks anders doet dan eerst.
hoe overleef ik dit allemaal nou weer?
laat maar komen allemaal,tegen houden doe je het toch niet,ook al begint deze meid wel erg vroeg maar misschien is ze er dan ook vroeg van af?
tot het volgende blog....
donderdag 8 maart 2012
gebits-humor
heerlijk dat je met zo een kunstgebit wat humor kan hebben.
vooral al het tijd is om tanden te poetsen.
omdat de onderkant nog me eigen tanden zijn moeten die dus gewoon worden gepoetst met tandpasta en tandborstel.
me dochter doet tegenwoordig gezellig mee met mij en het tanden poetsen,er gezellie.
tot je bij het moment komt dat je je bovengebit er uit haalt,schuim er op spuit en met de mini tandenborstel(de spullen kregen ik erbij) en met het gebit in de hand verder gaat.
het gezicht van me dochter krijgt dan een uitdrukking die voorzich spreekt.
kijken in de spiegel naar haar eigen en dan naar mijn handen en de bezigheid die ik uitvoer is de reactie alleen een diepe zucht en even met het hoofd schudden.
ook er leuk is als je iets eet en het zit tussen je tanden.
me dochter wurmpt het er van tussen met een tandenstokker,ik haal het ding uit me mond,even onder de kraan en hup..weer terug.
"lekker makkelijk" krijg je dan als reactie van me dochter.
een andere vorm van lichte humor is het gebruik van kleefpasta.
het gebit zat iets minder goed,dat wil zeggen me voorkant is minder gezwollen waar door de ruimte iets meer is geworden en daarom ben ik gaan kijken of dit met wat kleefpast beter zou zijn.
een hele verbetering,eten gaat nu stukken beter.
en als ik nu een hap neem geen vrees dat me gebit er uit schiet(wat dus gisteren gebeurden).
het is nog even zoeken naar hoeveel kleefpasta er nodig is om het goed te laten zitten en dan ook nog makkelijk los te krijgen.
dat het stevig spul is ben ik wel achter. goeie cement!
de eerste keer dus volgens de beschrijving van de tube kleefpasta,zat goed,was wel weer even wennen maar wel een verbetering met de dagelijkse normale dingen als het eten.
goed,s'avonds moest het dus weer uit omdat ik het s'nachts niet in hou met slapen.
dat was even iets minder,het kosten toch wel even wat om het er uit te krijgen.
zo als ik al zei goeie cement.
me dochter kijkt er nog moeilijker bij dan ik,een gezicht van "bah" en weg is ze,dit hoeft ze niet te zien is de mededeling.
na even wrikken is het dan los,phfff...morgen maar iets minder er in.
de hoeveelheid was iets te veel geloof ik,het zat vast en ook goed vast.
me dochter vindt het maar niks,vragen als doet het pijn als je het er uit haalt worden gestelt.
nee,dat niet maar je moest er wel wat voor doen.
morgen maar wat minder en kijken of het dan ook goed vast blijft zitten en nog belangrijker..of ik het iets makkelijker uit kan krijgen.
ach het is soms wel humor met een gebit.
over een week moet ik naar de tandarts,dan komt er een softlaag in,of te wel een eerste laag opvulling om de extra ruimte die nu is ontstaan door dat de zwelling afneemt op te vullen.
normale handeling,schijnt zo te gaan.
dus wie weet heb ik dan geen kleefpasta niet meer nodig.
we zien wel.
tot het volgende blog....
vooral al het tijd is om tanden te poetsen.
omdat de onderkant nog me eigen tanden zijn moeten die dus gewoon worden gepoetst met tandpasta en tandborstel.
me dochter doet tegenwoordig gezellig mee met mij en het tanden poetsen,er gezellie.
tot je bij het moment komt dat je je bovengebit er uit haalt,schuim er op spuit en met de mini tandenborstel(de spullen kregen ik erbij) en met het gebit in de hand verder gaat.
het gezicht van me dochter krijgt dan een uitdrukking die voorzich spreekt.
kijken in de spiegel naar haar eigen en dan naar mijn handen en de bezigheid die ik uitvoer is de reactie alleen een diepe zucht en even met het hoofd schudden.
ook er leuk is als je iets eet en het zit tussen je tanden.
me dochter wurmpt het er van tussen met een tandenstokker,ik haal het ding uit me mond,even onder de kraan en hup..weer terug.
"lekker makkelijk" krijg je dan als reactie van me dochter.
een andere vorm van lichte humor is het gebruik van kleefpasta.
het gebit zat iets minder goed,dat wil zeggen me voorkant is minder gezwollen waar door de ruimte iets meer is geworden en daarom ben ik gaan kijken of dit met wat kleefpast beter zou zijn.
een hele verbetering,eten gaat nu stukken beter.
en als ik nu een hap neem geen vrees dat me gebit er uit schiet(wat dus gisteren gebeurden).
het is nog even zoeken naar hoeveel kleefpasta er nodig is om het goed te laten zitten en dan ook nog makkelijk los te krijgen.
dat het stevig spul is ben ik wel achter. goeie cement!
de eerste keer dus volgens de beschrijving van de tube kleefpasta,zat goed,was wel weer even wennen maar wel een verbetering met de dagelijkse normale dingen als het eten.
goed,s'avonds moest het dus weer uit omdat ik het s'nachts niet in hou met slapen.
dat was even iets minder,het kosten toch wel even wat om het er uit te krijgen.
zo als ik al zei goeie cement.
me dochter kijkt er nog moeilijker bij dan ik,een gezicht van "bah" en weg is ze,dit hoeft ze niet te zien is de mededeling.
na even wrikken is het dan los,phfff...morgen maar iets minder er in.
de hoeveelheid was iets te veel geloof ik,het zat vast en ook goed vast.
me dochter vindt het maar niks,vragen als doet het pijn als je het er uit haalt worden gestelt.
nee,dat niet maar je moest er wel wat voor doen.
morgen maar wat minder en kijken of het dan ook goed vast blijft zitten en nog belangrijker..of ik het iets makkelijker uit kan krijgen.
ach het is soms wel humor met een gebit.
over een week moet ik naar de tandarts,dan komt er een softlaag in,of te wel een eerste laag opvulling om de extra ruimte die nu is ontstaan door dat de zwelling afneemt op te vullen.
normale handeling,schijnt zo te gaan.
dus wie weet heb ik dan geen kleefpasta niet meer nodig.
we zien wel.
tot het volgende blog....
vrijdag 2 maart 2012
mag het iets je minder?
wat een week hebben we hier weer achter de rug.
de vakantie is weer voorbij dus ging me dochter maandag weer naar school.
weer een "normale" dagritme van start,nou ja...normaal?
iedereen is nog wat uit zijn doen naar het besluit om babs in te laten slapen,een deel van de dagelijks handelingen zijn weg.
na dat op maandag de wekker om 7 uur het dagsein begonnen te luiden merk je dat het anders is,dit was in het weekend ook al zo.
bed uit,wassen en aankleden en de koffie,geen hond die eerst naar buiten gaat.
blijft toch vreemd.
me vader was niet helemaal lekker en dat was hem ook wel aan te zien.
eigenwijsheid is iets waar we allemaal hier in huis met zijn overgoten,ook hij dus.
op de bank was zijn plaats maar echt niet naar bed.
hoezo eigenwijs? met regelmaat viel hij dan ook in een lichte slaap op de bank.
dochterlief was gewoon naar school dus dat verliep dan nog enig sinds normaal.
de dagelijkse dingen gingen verder ook nog wel door,huishoudelijk werk in vormen als wassen,schoonmaak en boodschappen doen.
tussen de bedrijven door nog even naar de tandarts,me gebit klemde en ik had daar last van.met wat kleine bijwerking aan het gebit zit het weer iets beter.
de dag verloopt verder nog wel rustig.
eigenwijze paps wil verder niks,geen thee,boullion of wat dan ook.
dinsdag is te vergelijke met de dag daar voor.
en wederon naar de tandarts,weer een klempunt wat pijnlijk is,ook daar werdt weer wat bij gewerkt en het zat weer beter.
woensdag was de dag dat me dochter de enige was die niks had.
pa,al iets beter maar nog wat ziekjes en ik....hoe zal ik het omschrijven...als of ik een nachtje heb doorgefeest. ziek,zwak en misselijk.
me bed was de prettigste plek voor mij.
beroerd als de hel en een gebit dat wederom klemt in me bek!
maar het zal me een biet zijn..uit dat ding en dan heb je er ook geen last van.
donderdag was ieder weer wat menselijker kwa gevoel.
oke,op me dochter na snotteren pa en ik heel wat zakdoekjes vol maar verder gaat het weer zo als het hoort.
maar je zou gelijk weer ziek worden als je alle berichten hoort van uit fijn den haag.je zou er een brandbom op willen gooien.
wat kunnen we nu weer verwachten? zijn de vooruitzichten nog niet erg genoeg?
moeten we nog meer gaan inleveren? je houdt geen moer meer over.
dus den haag,trek een blik grote verdieners(waar onder ons kabinet zelf) open of en melk hun effe heel fijn leeg!
verder deze dag..ja hoor...de tandarts.
maar helaas is er niks aan te doen,de blaar zit op een punt wat bot van de kaaklijn is. dit is nog wat gezwollen van het tanden trekken en zal dus met de tijd weer meer de normale kaaklijn aannemen en dan is het probleem opgelost.
voor nu: kiezen op mekaar en effe door bijten..bewijs van spreken dan.
voor me dochter was dit een vreugde dag..voor mij ook wel.
d'r vader had het nachtlampje opgestuurt en dit betekende dat we die avond zonder gezeur konde gaan slapen.
zalig..toch nog een lichtpuntje in deze week.
en dan vandaag..vrijdag.
alles normaal,boodschappen doen en nog wat meer van die dagelijkse dingen.
na een week als deze wilde ik dan ook weer eens pannenkoeken bakken.
me dochter is er niet dol op maar ja..eten wat de pot schaft.
je heb langer werk om ze te bakken dan om op te eten maar het smaakte ieder toch wel goed.
na een week als dit was het toch wel bijna feestelijk om zo af te sluiten.
en morgen...morgen een high tea.
me dochter gaat om half 1 met de jeugdleden van de muziekvereniging van alles bakken.
om half 4 ga ik als haar uitgenodigde gast dan proeven wat ze hebben gemaakt met een kopje thee er bij.
dit allemaal omdat de vereninging 110 jaar bestaat.
wordt dus een leuke zaterdag.
en zondag?? dat zien we nog wel.
tot het volgende blog.....
de vakantie is weer voorbij dus ging me dochter maandag weer naar school.
weer een "normale" dagritme van start,nou ja...normaal?
iedereen is nog wat uit zijn doen naar het besluit om babs in te laten slapen,een deel van de dagelijks handelingen zijn weg.
na dat op maandag de wekker om 7 uur het dagsein begonnen te luiden merk je dat het anders is,dit was in het weekend ook al zo.
bed uit,wassen en aankleden en de koffie,geen hond die eerst naar buiten gaat.
blijft toch vreemd.
me vader was niet helemaal lekker en dat was hem ook wel aan te zien.
eigenwijsheid is iets waar we allemaal hier in huis met zijn overgoten,ook hij dus.
op de bank was zijn plaats maar echt niet naar bed.
hoezo eigenwijs? met regelmaat viel hij dan ook in een lichte slaap op de bank.
dochterlief was gewoon naar school dus dat verliep dan nog enig sinds normaal.
de dagelijkse dingen gingen verder ook nog wel door,huishoudelijk werk in vormen als wassen,schoonmaak en boodschappen doen.
tussen de bedrijven door nog even naar de tandarts,me gebit klemde en ik had daar last van.met wat kleine bijwerking aan het gebit zit het weer iets beter.
de dag verloopt verder nog wel rustig.
eigenwijze paps wil verder niks,geen thee,boullion of wat dan ook.
dinsdag is te vergelijke met de dag daar voor.
en wederon naar de tandarts,weer een klempunt wat pijnlijk is,ook daar werdt weer wat bij gewerkt en het zat weer beter.
woensdag was de dag dat me dochter de enige was die niks had.
pa,al iets beter maar nog wat ziekjes en ik....hoe zal ik het omschrijven...als of ik een nachtje heb doorgefeest. ziek,zwak en misselijk.
me bed was de prettigste plek voor mij.
beroerd als de hel en een gebit dat wederom klemt in me bek!
maar het zal me een biet zijn..uit dat ding en dan heb je er ook geen last van.
donderdag was ieder weer wat menselijker kwa gevoel.
oke,op me dochter na snotteren pa en ik heel wat zakdoekjes vol maar verder gaat het weer zo als het hoort.
maar je zou gelijk weer ziek worden als je alle berichten hoort van uit fijn den haag.je zou er een brandbom op willen gooien.
wat kunnen we nu weer verwachten? zijn de vooruitzichten nog niet erg genoeg?
moeten we nog meer gaan inleveren? je houdt geen moer meer over.
dus den haag,trek een blik grote verdieners(waar onder ons kabinet zelf) open of en melk hun effe heel fijn leeg!
verder deze dag..ja hoor...de tandarts.
maar helaas is er niks aan te doen,de blaar zit op een punt wat bot van de kaaklijn is. dit is nog wat gezwollen van het tanden trekken en zal dus met de tijd weer meer de normale kaaklijn aannemen en dan is het probleem opgelost.
voor nu: kiezen op mekaar en effe door bijten..bewijs van spreken dan.
voor me dochter was dit een vreugde dag..voor mij ook wel.
d'r vader had het nachtlampje opgestuurt en dit betekende dat we die avond zonder gezeur konde gaan slapen.
zalig..toch nog een lichtpuntje in deze week.
en dan vandaag..vrijdag.
alles normaal,boodschappen doen en nog wat meer van die dagelijkse dingen.
na een week als deze wilde ik dan ook weer eens pannenkoeken bakken.
me dochter is er niet dol op maar ja..eten wat de pot schaft.
je heb langer werk om ze te bakken dan om op te eten maar het smaakte ieder toch wel goed.
na een week als dit was het toch wel bijna feestelijk om zo af te sluiten.
en morgen...morgen een high tea.
me dochter gaat om half 1 met de jeugdleden van de muziekvereniging van alles bakken.
om half 4 ga ik als haar uitgenodigde gast dan proeven wat ze hebben gemaakt met een kopje thee er bij.
dit allemaal omdat de vereninging 110 jaar bestaat.
wordt dus een leuke zaterdag.
en zondag?? dat zien we nog wel.
tot het volgende blog.....
Abonneren op:
Posts (Atom)
kattenstreken #84
Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...