geloof me als er iemand is die dat nu weer tegen me zegt dan mep ik die persoon gelijk tegen de vlakte aan.
dit weekend was echt bomvol met dingen die we samen hebben gedaan. en we hebben beiden genoten van onze tijd samen.
het begon vrijdag al,even naar intratuin.
ik ben een enorme emotinele belanghebber van vaste dingen en een daar van is planten voor het graf van me moeder en me opa en oma.
de tijd is er weer dat je best veel en fleurige dingen kan vinden.
de keuze is gevallen op chineese anjers,een rode voor bij opa en oma en me dochter zocht een roze uit voor bij me moeder op het graf.
bij de afdeling dieren zagen we iets wat wel grappig was maar waar ik me ook bij afvraag: kun je dat wel als huisdieren beschouwen?
prairiehondjes,leuk en schattig om te zien maar als je de prijs ziet dan krab je je eigen toch even achter de oren.
zaterdag zijn we naar bergen op zoom gegaan.
eerst winkelen en we zouden naar de bioscoop gaan,naar de film rio.
winkelen was meer kijken dan kopen,we hadden niet echt wat nodig maar zo windowshoppen is ook wel eens leuk.
om half 2 begon de film dus een kwartier ervoor waren we er al.
beker cola en wat te knabbelen en hup..plaastje zoeken.
de film was in 3d dus je moest zo een maf brilletje op.
wel apart,het sneeuwmoment in de film was wel leuk,als of de sneeuw echt in de zaal valt en als je dan zo rond je kijkt zie je kinderhandjes in de lucht een poging doen om de sneeuw te vangen.
ja het is een super leuke film die ik echt aanraad.
en of we nog niet genoeg hadden gedaan zijn we zondag naar ouwerkerk gegaan naar het watersnoodmuseum.
we zijn hier al eens eerder geweest maar we wilde er graag nog eens naar toe.
sommig dingen zijn nog het zelfde maar er was ook weer nieuwe spullen.
vooral foto's waren er nu weer veranderd.
in een van de laaste hallen kun je ook wat proefjes doen.
zo als de werking van zoet en zout water via de sluizen die we kennen.
ik zelf ken wel een hoop van de verhalen die daar worden weer gegeven.
me vader was 19 jaar in 1953 en heeft de ramp dus meegemaakt,hij zelf was een van de mensen die hier op het dorp mee heeft geholpen met de dichten van de dijken.
herinneren,leren en vooruit kijken is het motto van het museum en ik sluit me daar bij aan.
zo,het was een echt vol weekend die ik samen met me dochter heb ondernomen.
vanmiddag ga ik de graven bezoeken en de planten er neer planten.
dat doe ik dan liever weer alleen zonder me dochter.
tja..euh..me moeder is 26 jaar geleden overleden,en hoewel het een plekje heeft kan ik het niet nalaten om om zo een moment een traantje lost te laten..zei toch dat ik op dat vlak een emotioneel type ben.
tot het volgende blog......
