donderdag 21 december 2017

merry xmas!

heb jij nog ook het gevoel dat het jaar best snel is gegaan?
ik heb er een dubbel gevoel bij, soms ging het allemaal snel en andere dingen leken maar niet op te schieten.
voor mij hier hebben we niet alleen drukke dagen met de kerst, die we gaan vieren met de vader van me dochter, zijn vrouw en kinderen.
gezellig samen cadeautjes uit pakken van onder de boom, lekker snoepen en heerlijk dineren s'avonds.
en hoe gezellig dit ook zal zijn, ik denk dat we het meeste uitkijken naar de dag na kerst, 27 december.
dan is het namelijk de verjaardag van me dochter, haar sweet 16!
hoewel de verrassing er helaas al vanaf is, sommige kunnen gewoon hun mond niet houden!
we gaan er toch een leuke en gezellig feest van maken, de hele dag door zal er bezoek zijn, het is dan wel heel druk in me huisje.
daarna gaan we rustig aan naar de jaarwisseling, geen bijzondere dingen die we dan hebben gepland.
me dochter en ik houden het lekker rustig thuis en willen dan gaan gourmetten.
die oliebollen hoeven voor ons niet zo, we wilde weer eens wat anders dus dit jaar doen we het zo.
ook is het nog even afwachten hoe Beertje gaat reageren op het vuurwerk, tot nu toe valt het mee.
hij kan wel eens schrikken van de harde knallen maar verder valt het nog mee.
me dochter heeft nog tot 8 januari vakantie maar ik mag 3 januari weer gewoon aan het werk.

maar tot die tijd houden wij vakantie, dat betekend dat er ook geen weblog zal zijn!
vandaag dus het één na laatste blog van 2017.
aanstaande zondag 24 december is er nog een kleine verrassing online: een kort extra verhaal van Cottonshall.
op 1 januari 2018 komt er nog een nieuwjaarsgroet online maar het weblog gaat pas weer als van ouds draaien op 9 januari 2018.
dus: vanaf 22 december tm 7 januari geen weblog online!

dan heb ik samen met me dochter nog een kerstfilmpje gemaakt.



ik wens iedereen fijne en gezellige kerstdagen en een hele maar vooral veilige jaarwisseling!

tot het volgende blog ....

woensdag 20 december 2017

#postcrossin#87

hoi hoi,
hier een nieuwe postcrossing en dit is de laatste van 2017!
en een erg drukke week voor mij.

om te beginnen heb ik deze morgen en morgenochtende nog een paar uurtjes werk om te doen en dan is het boodschappen doen.
vanmiddag eerst maar eens wat ik nog moet hebben voor de kerstdagen, morgen de boodschappen voor de verjaardag van me dochter en dan vrijdag bestellingen ophalen en de laatste dingen, voornamelijk verse producten om in huis te halen.
fijne hè, die kerstdagen en dan nog eentje die jarig is? phff .. druk gedoe allemaal, maar ja, ze wordt maar een keer 16 jaar.
maar genoeg over al die drukte door waar het om gaat hier in, kaartjes!
en het is deze week weer een aardig vol blog.

deze week gaan er dus 2 kaarten uit omdat we er twee weken niet zijn.
na de vakantie hebben jullie er ook weer twee te goed.
maar eerst nog even deze kaart.
deze kaart kwam vorige week bij me op de deurmat en komt uit Duitsland en heeft in 11 dagen 163 km gereisd.
Smathers Beach in Key West staat hier op afgebeeld en zo met deze koude dagen is het zeker aanlokkelijk om daar te zitten.

en zo voor het einde van het jaar kwam er nog een kaartje bij me op de deurmat.
me dochter zag hem als eerste en riep gelijk: O, deze is zo schattig!
en daar heeft ze helemaal gelijk in.
deze kaart komt uit Japan en heeft er 13 dagen over gedaan om 9384 km.
en wederom verbaas ik me dat het versturen zo snel is gegaan.
als ik een kaart die kant op stuur dan duurt het 4 tot 5 weken voor ze hem hebben en omgedraaid kan ik dus met 2 weken al een kaartje hebben. soms snap ik niks van het hele postsysteem op de wereld.

en terwijl ik vandaag (dinsdag) me blog zit te schrijven kwam de post nog langs en bracht nog een kaartje voor me mee.
deze kaart komt uit Turkije, en heeft 2553 km afgelegd in 17 dagen.
dit kaartje is met de handen beeld "medeleven" uit, iets wat we in de wereld van tegenwoordig niet veel meer tegen komen.
hoewel het al bijna 5 jaar geleden is dat me vader is overleden beschreef ze toch haar medeleven over dit verlies, erg lief.
deze studente komt naar Nederland om aan het Erasmus Universiteit te komen studeren, dus ik wens haar hel veel succes.

en dan kwam afgelopen zondag het bericht via me email dat de kaart uit postcrossing 85 naar Finland na 12 dagen en 1583 km te hebben gereisd was aangekomen.
de teller staat nu op 84 kaarten ontvangen en 86 kaarten verstuurd, waarvan er 85 zijn geregistreerd en 1 nog onderweg is.
en daar gaan we nu nog even 2 kaartje bij voegen, me laatste 2 kaarten voor postcrossing in 2017.

het is deze week dus weer eens een erg volle postcrossing met kaarten.
deze kaart gaat naar Duitsland.
de kaart zal een afstand van 326 km afleggen voor de ontvanger hem heeft.
omdat het niet zo heel ver is verwacht ik wel dat hij (ja, het is een hij) hem voor de kerst nog kan hebben.
vandaar deze kaart met een kerstgroet.


en er gaan twee kaarten uit de week.
de tweede kaart gaat naar Rusland.
en deze kaart zal een afstand van 3009 km afleggen voor de ontvangster (ja, een zij) hem heeft.
deze zal echt niet meer voor de kerst daar aankomen maar toch nog een beetje kerstsfeer op deze kaart.
we hebben dan een nieuw jaar dus de beste wensen voor 2018 kunnen dan nog worden doorgegeven.


en met deze verstuurde kaarten zijn we aan het einde van postcrossing gekomen.
de laatste van 2017, op 10 januari 2018 is de volgende postcrossing weer.
ook dan gaan er twee kaartjes uit.
morgen nog een blog en dan zit er er even op, genieten van de kerst met familie en vrienden, en nog eens een vol huis om de 16de verjaardag te vieren van me dochter.
met de jaarwiseling doen we het wat rustiger, lekker met zij twee!
rest mij nu alleen nog maar om jullie te bedanken  en wens ik jullie hele fijne feestdagen en een gezellige maar vooral veilige jaarwisseling.

tot het volgende blog, in het nieuwe jaar ...






dinsdag 19 december 2017

#TBM #16 ... uit de oude doos!

één keer per maand is dit onderdeel op het weblog te vinden.
wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.


let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen.

sneeuw 2009
het was al erg lang geleden dat dit was voorgekomen, maar op een ochtend in december van 2009 was dit het beeld toen we s'ochtend uit bed kwamen.
me dochter was toen een jaar of 8, ik weet niet eens met zekerheid te zeggen of ze sneeuw al eerder had meegemaakt?
denkt het niet, ze had niet eens een slee.
die heeft ze toen nog van me vader gehad.
me vader was minder dol op sneeuw, hij zei altijd: je hebt er 3x last van, als het valt, als het er ligt en als het weer weg gaat.
ergens had hij wel een punt maar zeg nou eerlijk voor kids is dit toch een van de leukste dingen die je kan meemaken?
ik zelf ben er ook niet zo dol op, dat heeft meer met de kou te maken en het effect door me reuma.
dan is alles wat pijnlijk stroef, anders als de warmte, die voel ik ook wel maar is niet pijnlijk voor me.
de hond was er ook niet zo blij mee, we hadden toen het yorkie Babs nog en die sneeuw bleef in zijn haar plakken,  zo hoog mogelijk zijn poten optrekken en door de sneeuw. even doen wat ik moet doen en dan gauw terug naar binnen bij de kachel.
van de katten was Purk er nog, de enige die ook buiten kwam en die vond het ook niks, net als de hond even doen wat je moet doen en dan gauw terug naar binnen.
natuurlijk was ik nog de klos om met me dochter en haar nieuwe slee van opa er door heen te gaan sjouwen, of liever gezegd slepen.
dik ingepakt en nog was het koud.
we hadden niet echt gerekend op sneeuw dus we hadden niet echte geschikte schoenen voor de sneeuw.
dikke sokken hielpen niet.
me dochter vond het allemaal te gek, klapper tandend van de kou maar dikke pret.
en mama zich het apezuur trekken aan een slee!
maar als je dan de foto's ziet van toen dan is de pret op haar gezicht het toch wel waard geweest.
bij thuis komst was het lekker warm bij de kachel en een beker met warme chocomelk.
ik kan me nog wel herinneren dat voor dat we echt de kerst hadden de sneeuw alweer weg was, dat is dan wel jammer.
op een of andere manier maakt dat het plaatje compleet, sneeuw en kerst.
we zitten nu weer in december en het is alweer bijna kerst.
vorige week zijn we weer bedolven onder de sneeuw.
wanneer we nu weer gaan krijgen wachten we maar af.
het kan misschien wat vervelend zijn om met sneeuw de weg op te moeten maar het heeft ook ergens wel zijn leuke kant.

tot het volgende blog .... 




vrijdag 15 december 2017

SERIOUS REQUEST 2017

voor de 14de editie van 3FM Serious Request wordt het Glazen Huis opgebouwd op het Marktplein in Apeldoorn. 
dit is de eerste keer dat het Glazen Huis in de provincie Gelderland staat.
de 3FM-dj's in het huis maken van 18 tot en met 24 december non stop radio, zijn online en op tv te volgen, en roepen heel Nederland op om in actie te komen voor deze stille ramp.


in conflictgebieden, zoals in Nigeria en de Democratische Republiek Congo, maar ook na natuurrampen, zoals in Nepal, leven miljoenen kinderen noodgedwongen gescheiden van hun ouders, broers of zussen. met de opbrengst van 3FM Serious Request sporen Rode Kruis-hulpverleners vermiste kinderen op, herstellen ze het contact met hun familie en brengen ze hen weer thuis. wereldwijd zijn meer dan vier miljoen mensen naar elkaar op zoek. vooral in conflictgebieden zoals in Nigeria en Democratische Republiek Congo worden familieleden uit elkaar gedreven. maar ook natuurrampen zorgen ervoor dat ouders en kinderen elkaar uit het oog verliezen.
iedereen kent het gevoel van vroeger, toen je als klein jongetje of meisje een van je ouders kwijtraakte in de supermarkt. dat gevoel is voor ieder kind hetzelfde, waar dan ook ter wereld. maar wat nou als je je vader of moeder helemaal niet meer terugvindt? wat nou als je in een ander land terechtkomt waar ze een andere taal spreken? wat nou als je vijf jaar oud bent en er niemand is die voor je zorgt?
van 18 tot 24 december maken Domien, Angelique en Sander 24 uur per dag live radio en zijn ze continu te volgen op  TV, 3FM.nl en social media. voor Sander en Angelique is het de eerste keer, maar voor Domien al zijn vierde keer.


tijn
tijdens 3FM Serious Request in Breda (2016) hebben we Tijn leren kennen als een lief en speels mannetje met een bijzonder warm hart. hij meldde zich, samen met zijn vader, bij de brievenbus van het Glazen Huis met een bijzonder groot gebaar. met zijn ongekende en vertederende enthousiasme, onschuld en onzelfzuchtheid inspireerde hij miljoenen mensen om in actie te komen en samen een verschil te maken. hij zette Nederland in beweging en bracht letterlijk het hele land bij elkaar. Met zijn nagellak-actie gaf hij duizenden kinderen een toekomst, terwijl zijn eigen toekomst zo onzeker was.
Tijn werd 6 jaar, hij overleed een week voor zijn 7de verjaardag.
14 juli 2010 - 7 juli 2017

donderdag 14 december 2017

kattenstreken#8

met drie katten in huis is het beslist niet saai.
en ze kunnen heel lief zijn maar soms .... soms hebben ze van die momenten dat je ze uit hun bol gaan.
je kan ze waarschuwen maar dat help niet altijd en soms doen ze dingen en die blijven ze doen tot vervelends toe.
regelmatig ga ik dit delen met jullie wat ze weer hebben gedaan.
ik hoop van die momenten iets te kunnen laten zien met een foto of misschien een filmpje.
Dit zijn Rambo, Frodo en Nala, en dit zijn de verhalen uit hun leventje.

laat je niet misleiden door hun schattige kopjes!

inmiddels is Beertje al ruim 2 maanden hier bij ons en het gaat steeds beter.
Rambo heeft nu volledig geaccepteerd dat hij er is en doet eigenlijk veel dingen net als toen Isa er nog was.
wacht hem op bij de voordeur als we naar buiten gaan en geeft kopjes bij terug komst.
laat zijn mand nu wel meer met rust en kruipt samen met Beertje in de bench.
die dat nog niet echt lijkt te snappen en dan juist weer weg loopt met een verbaasde Rambo die achter blijft in de bench.
Nala en Beertje hebben nu van tijd tot tijd van die vliegmomenten, waarbij ik nou niet kan zeggen wie wie achter na zit. maar het is zeker erg grappig om te zien.
Frodo vind het allemaal wel best en besteed weinig aandacht aan Beertje.
het is dus weer gewoon net als vroeger, 3 katten en een hond en ieder doet wat hij zelf wil doen, dat is vooral veel slapen. (haha)


de kerstboom staat hier nu ook in huis en die laten de katten goed met rust.
een leuke foto met de katten erbij zit er dus niet in, ze blijven wel uit de buurt omdat ze weten dat het niet mag.
Nala is de uitzondering maar blijft dan net weer niet zitten voor een foto.
ik heb altijd de gewoonte gehad om de katten op jonge leeftijd voor ik de lichtjes en versiering er in ging hangen even met het lijf door de lege kerstboom te duwen.
klinkt als mishandeling maar dit was ooit een tip die ik kreeg om zo te zorgen dat ze niet in je boom gaan klimmen.
de ballen onder in de boom zijn echter wel van plastic omdat Nala nog weleens daar tegen aan wil meppen, verder laten de katten de boom wel met rust, behalve Nala dan, die mept er soms vrolijk oplos en lijkt het niets te kunnen schelen dat het niet mag.
verder werkt de techniek om me boom veilig te houden voor me katten wel redelijk goed, Rambo kan het allemaal niks schelen en Frodo zit er alleen soms even bij te kijken.

dit is nog een foto van afgelopen zondag (10 december).
Nala zat voor het raam aandacht te kijken hoe het sneeuwde.
voor hem is dit de eerste keer dat hij sneeuw ziet.
toen ik even buiten ging staan met hem op me arm was hij niet zo happy met die sneeuw.
van achter het glas er naar kijken is dan wel leuk maar in in staan is toch minder leuk.
kun je na gaan hoe je het hebt als je met dit weer in je auto er door heen moet?
als het niet nodig is blijf ik in iedere geval van de weg af met me autootje!
Nala vind het dan wel leuk om naar te kijken en soms komt Frodo er bij zitten en gluurt een beetje mee.
Rambo kan het niks schelen en kruip lekker in de wasmand en gaat slapen.
en Beertje ... kijken, oké maar er doorheen ... dat is nog leuker!

en zo komen we aan het einde van kattenstreken van deze maand.
en ook gelijk de laatste van 2017.
in 2018 ga ik gewoon door met kattenstreken.

tot het volgende blog ....


namens Rambo, Frodo en Nala wensen wij jullie fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!



woensdag 13 december 2017

#postcrossing#86

hoi hoi,
nieuwe week en een nieuwe postcrossing.
de één na laatste van het jaar 2017
volgende week nog een keer postcrossing met 2 kaarten die worden verstuurd en dan is het blog er even niet.
en dat brengt me gelijk even naar dit blog van postcrossing: schrijven naar de kerstman!

https://www.postcrossing.com/blog/2017/12/07/let-s-write-to-santa-repost

hoe leuk is dit?
hier in Nederland kennen we dan wel het schrijven naar sinterklaas maar niet naar de kerstman.
Nederland staat dan ook niet op de lijst van landen.
maar geef eerlijk toe: het is wel erg leuk om de kans te hebben te schrijven naar de kerstman.
hier bij mij thuis is het wel iets wat we zeker veel aandacht aan geven, cadeautjes onder de boom, erg leuk om met de kleinste kinderen (een van 3 jaar en een van 5 jaar) dit te doen.
zo grappig als ze maar niet kunnen snappen dat bij hun thuis sinterklaas wel kom en hier bij mij niet maar dat je dan weer wel de kerstman heb kunnen vertellen dat zij hier zijn dus ook cadeautjes voor hun niet mogen vergeten. tja, je moet er toch wat van maken om de kinderen een beetje kerst magie te geven.
verder is het gewoon lekker samen zijn en genieten van lekker hapjes en genieten van een drankje.
en dan s'avonds gezellig samen dineren.
maar het leukste vind ik toch wel de post die je dan ontvangt, leuke kaartjes met de beste wensen van je familie en vrienden. en er zitten soms hele leuke kaartjes tussen.
en zo een kaartje kan soms heel veel vreugde geven. dus vergeet niet om je kaartjes op de bus ge brengen, een simpel gebaar maar het kan zo veel blijdschap brengen.

en dan kwam deze week dit kaartje nog bij me op de deurmat.
een kerstgroet uit de Oekraine, die 1837 km heeft gereisd in 9 dagen voor ik hem had.
het is niet echt te zien maar op de kaart staan glitters dat lijkt te komen uit de verlichten ramen en de straatverlichting. erg leuk om te zien.
vorige week kwam er een berichtje uit Taiwan, de kaart uit postcrossing 83 is na 9540 km te hebben gereisd in 16 dagen aangekomen.
op deze kaart had ik iets geschreven over sinterklaas wat toen hier in Nederland was, de ontvanger van de kaart had al eens van hem gehoord en dat dat hier in Nederland wordt gevierd. toch wel leuk om te horen dat ergens anders ze sinterklaas ook wel kennen, nou ja kennen? van hebben gehoord.
en dan was er afgelopen zaterdag het bericht van uit Rusland, de kaart uit postcrossing 81 is na 32 dagen en 3607 km te hebben gereisd ook aan gekomen.
dan blijft er dus een kaart over die nog aan het reizen is naar zijn plaats van bestemming en dat is de kaart van vorige week, die ging naar Finland.

gaan we daar vandaag nog en kaartje bijvoegen.
deze kaart gaat naar de USA en zal een afstand van 6633 km gaan afleggen.
omdat ik in het verleden met kaarten naar de USA al heb gemerkt dat die met 2 weken er kunnen zijn gok ik dus dat deze kaart er ook dan zal zijn.
dan heeft de ontvanger misschien voor de kerst deze nog op de deurmat.
gezien het feit dat het hier in Nederland al 2 dagen sneeuwt heb ik daar over geschreven.
het is wel mooi maar voor iemand als mij, met reuma s het ook niet echt en pretje.
dus binnen blijven als het kan en genieten van de sneeuw achter het glas.

en zo komen we weer bijna aan het einde van postcrossing van deze week.
volgende week gaan er dus twee kaarten uit en daar mee maken we dan gelijk het laatste blog van postcrossing in 2017.
dan zijn we er even 2 weken niet, dus niet vergeten!
van 22 december 2017 tm 07 januari 2018 is er dan geen weblog!
de eerst volgende postcrossing is dan op 10 januari 2018 en dan gaan er ook weer 2 kaarten uit.
rest mij voor nu om jullie weer te bedanken en graag tot volgende week .....



dinsdag 12 december 2017

herkenbare momenten

we kennen deze momenten vast wel?
zo een moment dat je door de grond kan zakken van schaamte of iets je juist op de zenuwen gaat werken.
we komen ze allemaal in ons dagelijkse leven wel eens tegen, oké de ene iets meer als de ander maar het is zeker herkenbaar.

met deze heb ik al zo een beetje de laatste paar maanden te maken.
je probeert een dienstverlening of bedrijf te bellen en het begint al standaard met een keuzemenu van verschillende nummers die je moet intoetsen.
je moet wel anders kom je niet verder.
en als je dat dan eenmaal hebt gedaan en je denk dat je goed zit, komt ook wel eens voor dat je dan weer naar een andere afdeling wordt verwezen, dan gaat de telefoon over en dan .... zoveel wachtende voor je en een wachttijd van bijna een half uur. (ahhhh)
maar om je wachttijd te verzachten wordt er zo een muziekje afgespeeld ... die na een paar minuten super irritant wordt.
voor mij een teken om de hoorn er op te gooien en het later nog maar eens te proberen.

met de hedendaagse mogelijkheden op internet doen we het allemaal wel eens.
je hebt ergens last van of je hebt een raar plekje op je huid en je gaat het even proberen op te zoeken wat het kan zijn.
dat had je beter niet kunnen doen!
de meest ernstige aandoeningen komen naar voren en soms vraag je je bij het lezen dan af hoe het mogelijk is dat je dan nog niet dood bent.
achter af als je dan bij je huisarts bent geweest valt het wel mee en is met een kuurtje of een zalfje het rare plekje weer weg.
het meest vreemde wat ik ooit hoorde was een man die iets opzocht en de diagnose zwanger kreeg als oorzaak van zijn kwal.
toch wel heel knap als dat het zou kunnen zijn.


soms moet je gewoon toegeven en zeggen dat iets je te klein is. het past gewoon niet meer.
het was je favoriete broek, hij paste altijd! ja meid, soms komen er een paar pondjes bij.
toch lijken we dat niet te accepteren en proberen volhouden ons lijf er in te wurmen.
naar veel trek en duwwerk hebben we ons er in gewerkt ... springt je rits kapot of je knoop schiet er af!
tja ... het ziet er naar uit dat je broek echt niet pas en je moet kiezen.
jezelf direct op een strak dieet want we willen die broek echt weer aan kunnen of je laat het gaan en legt je erbij neer.
of ... heb ik dan, je legt die broek in de kast, want wie weet komt er ooit een dag dat je er weer in past.
in mij geval is dat na ruim 30 jaar nog niet het geval dus misschien dat ik hem beter kan gaan weg doen voor iemand die er wel in past.


hier heb ik zelf niet zo snel last van, ik ben meestal degene die de foto maakt.
maar je kent ze vast wel, je met een avondje uit geweest met je vrienden en ééntje heeft foto's gemaakt die avond en plaats er wat van op sociale media.
werkelijk heel gênant om jezelf in je "ik heb iets te veel gedronken'bui dan op een foto terug te zien.
of misschien die ene schoolfoto van lang geleden waar je er echt niet uitzag en eigenlijk had gehoopt dat die foto zou verdwijnen.
zet een oude klasgenoot hem online met de vraag "ken je deze nog?"
ja, je wilde die juist zo graag vergeten.


oké nog eentje dan.
en ik geef het eerlijk toe, het gebeurd me wel eens.
je denkt dat er een spin op de grond zit en je stapt naar jouw mening het beestje tot moes.
blijkt dat dat spinnetje geen spinnetje is maar gewoon een plukje haar van de kat.
ergens voel je dan ook wel een opluchting dat het geen spin is, nee, niet omdat je het zielig vind maar gewoon omdat je niet van spinnen houdt.


tot het volgende blog ....












vrijdag 8 december 2017

spelletje spelen?: terugblik 2017

we leven in een tijd dat we bijna een zijn geworden met onze laptop, tablet of telefoon.
als je uit eten gaat maken we allemaal we even gauw een foto voor op onze sociaal media, ik maak maar daar ook schuldig aan.
daarom eens wat anders als die dingen of een avondje bank hangen, gezellig een spelletje spelen.

en deze maand is al druk genoeg met de feestdagen voor de deur.
vaak weten we zelf heel goed wat we met die dagen samen gaan doen, en dan bedoel ik niet alleen maar ons zelf vol proppen met al dat lekkere eten en drinken.
daarom een kleine terugblik naar eerder ideeën voor spelletjes.

hier volgen een paar linken naar leuke spelletjes die ook heel geschikt zijn om met de feestdagen uit te proberen.




Harry Potter monopoly

met dank aan me dochter, die dit spel om zelf te maken had gevonden.
we hebben het al een paar keer gespeeld en het is echt super leuk.
je kan in het blog een link vinden om dit spel zelf ook uit te printen en te spelen.





Monopoly Star Wars

oké, niet iedereen is dol op die toverende puber, misschien dat de editie van star wars in monopoly beter bij je past?


en mocht dit hem ook niet worden dan kun je altijd nog de gewone oude vertrouwde versie gebruiken.


Sjoelen

sjoelen doet het altijd goed, bij jong en oud. 
pas wel op dat de sjoelstenen niet in de kerstboom vliegen!




dokter Bibber: Verschrikkelijke Ikke

voor de iets kleiner onder ons is dokter bibber erg leuk om te spelen, of je nu gaat voor de minions versie of de vertrouwde oude versie.
het schrik vermogen bij het afgaan van het alarm is bij beiden even hoog.




in deze laatste dagen van 2017 is misschien het zo samen zijn al voldoende is.
waar de een gezellig spelletjes gaat spelen zal de andere misschien onder uit hangen en films kijken, alleen of met familie en vrienden.
misschien dat met de gezelligheid van de kerstboom het samenzijn al voldoende is, kerst is zo een tijd waar we toch wel samen komen en daar hoeft de stroom niet voor uit te vallen.
hoe je deze dagen ook door brengt, veel plezier en hele fijne feestdagen gewenst!


tot het volgende blog ......


donderdag 7 december 2017

Burn-out bij scholieren

hoofdpijnaanvallen, buikpijn, sneller moe. lange dagen op school en dan ook nog huiswerk om te maken of je suf leren voor toetsen, soms wel 4 op één dag.
het examen jaar, waarin vele jongeren zichzelf niet meer terug kennen, en soms enorm angstige, emotionele, neerslachtige kinderen worden. 
allemaal voor een ceremoniële afsluiting van een zwart jaar.

hoe vaak burn-out voorkomt onder scholieren, is niet bekend. er is nog geen onderzoek naar gedaan en een cijfermatige onderbouwing is niet mogelijk doordat de diagnose bij kinderen officieel niet bestaat. de behandeling wordt dan ook niet vergoed.
ze komen dan vanwege paniekaanvallen, of angststoornissen, of depressie, of agressie terecht bij een psycholoog.
er wordt nu ook meer gevergd van kinderen dan vroeger. dat hangt samen met de prestatiemaatschappij, en dat zie je al op de basisschool. er moet getoetst worden, en er wordt nog meer getoetst, en nog eens een keer getoetst worden.

een burn-out komt doordat je je lichaam en geest over een langere periode te weinig rust hebt gegeven. het is het resultaat van constante stress en het niet luisteren naar je grenzen. je wilt nog van alles, maar je lichaam en geest weigeren mee te werken. 
je moet dus noodgedwongen rust nemen omdat je letterlijk op bent.

10 SIGNALEN BURN-OUT

1. constant stressgevoel
2. slaapproblemen
3. geen zin in school/werk
4. geen zin in eten
5. nek- en hoofdpijn
6. paniekaanvallen
7. concentratieproblemen
8. huilbuien
9. faalangst
10. hartkloppingen

het is toch nog een soort taboe. als je het niet hebt meegemaakt, weet je niet hoe dit als een bom kan inslaan.
de term burn-out werd begin jaren zeventig in Amerika geïntroduceerd voor een combinatie van fysieke en geestelijke klachten die maken dat iemand totaal is ‘opgebrand’. 
de simpelste taken lijken onoverkomelijk, er is een gebrek aan energie, er zijn concentratiestoornissen, slaapstoornissen, agressie en depressie. 
de diagnose is niet opgenomen in het handboek DSM (Diagnostic & Statistical Manual of Mental Disorders).

tot het volgende blog ...


woensdag 6 december 2017

#postcrossing#85

hoi hoi,
nieuwe week en een nieuwe postcrossing!
gisteren stond er al een blog online over het punt dat ik deze week weer voor een paar uurtjes ga werken.
daarom zijn de tijden van de woensdag en donderdag even aangepast.
op deze dagen zal ik het blog rond 07.30 al online zetten.
verder blijft op woensdag postcrossing gewoon het zelfde, en dat geld voor de donderdag ook.
alleen de tijd is dus even wat vervroegd.
voorlopig wil ik het zo even houden en zien hoe het gaat.
mocht het toch niet helemaal werken zo als nu gepland, dan zal ik de boel eens onder de loep gaan nemen en misschien alles wel gaan om gooien.
maar dat heeft niet me eerst voorkeur omdat sommige mensen nu zo gewend zijn aan op wat voor dagen blogs online komen en welke onderwerpen dat kunnen zijn.
en dan bedoel ik de ander onderdelen van het weblog als spelletje spelen, de oude doos of kattenstreken.
dus we gaan het zo even proberen, voor mij hoeft het geen probleem te zijn, ben vaak al rond 6 uur wakker. lang leven een kat die zijn eten wil en een hond van me dochter die na het voeren van de kat naar buiten wil. teamwork van hond en kat om mij uit bed te krijgen!

goed, gaan we over naar waar het omdraait in dit blog, kaarten sturen en ontvangen.
de kaarten die ik heb ontvangen waar er deze week nul.
en dat geeft niks, we hebben het al vaker mee gemaakt dat je weken niks hebt en dan op eens 4 tegelijk.
van de kaarten die ik zelf heb verstuurd is de kaart van vorige week naar Duitsland naar 5 dagen en 632 km te hebben gereisd aangekomen is, hoewel ik denk dat de kaart er eerder was en pas op de 5de dag is geregistreerd.
het viel namelijk op een zondag en ik denk dat net als hier ook in Duitsland geen post wordt bezorgt.
verder zijn uit postcrossing 83, Taiwan en postcrossing 81, Rusland die kaarten nog niet aangekomen.
we wachten dus nog even af tot deze er zijn.

deze week er er weer een kaart op de brievenbus gegaan.
en deze kaart gaat naar Finland, de kaart zal een afstand van 1583 km gaan afleggen voor die ergens op de deurmat gaat vallen.
dit wordt me 3de kaart die naar Finland gaat.
het standaard groetjes en happy postcrossing heb ik deze keer weg gehouden op verzoek van de ontvanger van deze kaart.
ik heb iets verteld over me dochter en haar aankomende verjaardag en het verrassingsfeestje die is gepland.

en zo komen we weer bijna aan het einde van postcrossing van deze week.
met nog twee weken te gaan tot aan de vakantie met de kerst en jaarswisseling.
volgende week gaat er gewoon weer één kaart uit maar de week daarop worden het er twee die er op uit worden gestuurd.
van 22 december 2017 tm 07 januari 2018 is er dan geen weblog!
de eerst volgende postcrossing is dan op 10 januari 2018 en dan gaan er ook weer 2 kaarten uit.
rest mij voor nu om jullie weer te bedanken en graag tot volgende week .....






dinsdag 5 december 2017

weer aan de slag

ik heb een tijdje terug al in het blog van stand van zaken aangegeven dat ik weer een paar uurtjes ga werken.
en deze week is het zo ver, het gaat sneller als verwacht maar ik heb er wel zin.

nog even in het kort: ik heb een uitkering, ik ben door mijn medische beperkingen niet meer echt geschikt voor de arbeidsmarkt. hoewel er misschien nog een klein kansje is dat ik ooit wel erg aan de slag kan ben ik dus niet officieel afgekeurd maar staat er een soort van aantekening dat het moeilijk is voor mij om werk te vinden.
echter is er sinds vorig jaar een nieuwe wet gekomen waarbij mensen met een uitkering een tegenprestatie moeten doen voor hun geld.
ik zie er geen problemen in, werk is werk en ik ontvang iedere maand nu me geld door er iets voor de doen.
het spreekwoordelijke 'handje ophouden en vangen' is dan weg, ik doe er iets voor, zo zie ik het.

voordat ik eind 2012 thuis kwam te zitten als mantelzorger voor mijn terminale zieke vader, werkte ik bij de sociale werkplaats in Goes.
ik had het er prima naar me zin en het zou ook de bedoeling zijn geweest dat ik weer terug zou gaan.
dit liep dus even anders, in juni 2013 overleed me vader en toen ik aangaf weer terug te willen, werd gezegd dat door me medische beperkingen ze het risico niet meer wilde nemen dat er iets kon gebeuren op de werkvloer door mij botontkalking.
goed, dan zit je dus thuis, toen kwam de zorg voor me dochter die ook het nodig heeft gehad en nog steeds wat problemen heeft.
echter is mijn medische situatie niet veranderd maar mag ik nu op eens wel werk gaan doen.
klinkt allemaal wat krom, maar ik vind het allemaal wel best.
ik heb weer wat om handen en kan zo weer andere mensen leren kennen.

vorige week heb ik een gesprek gehad en ga van af deze week tot eind januari proefdraaien bij het Loods 3, van het Leger Des Heils.
hier is een kringloopwinkel, Loods 3 en daar komen spullen voor binnen, dit moet worden uitgezocht, zo nodig schoonmaken en dan prijzen en in de winkel zetten.
daar naast zijn er nog genoeg andere dingen die er gedaan worden, maar daar schrijf ik later wel meer over.

voorlopig ga ik dus aan de slag op de woensdag en de donderdag ochtend.
dit betekend dat deze ochtend het blog wel online komt maar iets vroeger dan je gewend bent.
nu is het rond 09.00 dat het blog online komt en dat gaat nu veranderen naar het tijdstip van ongeveer 07.30.
vroeg ik weet het maar ik breng eerst me dochter naar school en dan ga ik naar me werkplekje.
op woensdag blijft het blog van postcrossing en op donderdag blijft ook één keer per maand het blog van kattenstreken en op de overige dagen waar ik dan over heb geschreven. de tijd van online veranderd dus alleen.

dus rond 07.30 komt op woensdag en donderdag vanaf deze week het blog online in verband met me nieuwe werkzaamheden.
voorlopig wil ik het zo proberen maar het kan ook zijn dat ik vanaf 2018 alle blog op een nieuwe, maar later tijdstip online ga zetten.

voorlopig ziet het er nu zo uit:
maandag: geen blog
dinsdag: 09.00
woensdag: 07.30
donderdag: 07.30
vrijdag: 09.00
zaterdag: geen blog
zondag: 10.00

in de toekomst zal ik mogelijk er ook meer over gaan schrijven.
deze organisatie heeft naast de kringloopwinkel nog veel meer dingen die ze doen en die bij Loods 3 gedaan kunnen worden.
ik wil hier zeker jullie meer over gaan vertellen.
voor nu iedereen bedankt en ik heb er zin in om weer een paar uurtjes per week aan de slag te kunnen.

tot het volgende blog ...



vrijdag 1 december 2017

pin-ups van weleer

ken jij ze nog? Clark Gable, Elizabeth Taylor en Bo Derek? 
het woord pin-up kreeg je als je de stempel mooi of knap had, je foto hing mogelijk bij vele aan de muur die jouw bewonderde.
tegenwoordig denken we bij een pin-up aan dames die weinig te verbergen hebben.
maar dat was vroeger toch net even anders.



CLARK GABLE (1930)
hij won een Oscar, werd ook wel eens “The King of Hollywood" genoemd, tekende een contract bij MGM in de jaren 1930 en speelde altijd met de belangrijkste actrices mee. 
zijn bekendste film was “Gone with the Wind.” 





Taylor wordt soms wel eens een van de mooiste actrices aller tijden genoemd. 
ze kreeg verschillende Academy awards voor haar rolletjes in in "Butterfield 8" (1960) en "Who's afraid of Virginia Woolf?" (1965.) 
haar privéleven kreeg soms zelfs meer aandacht door haar notoire relaties en huwelijken. 
ze speelde mee in “Cat on a Hot Tin Roof" (1958) en "Cleopatra" (1963).

MARLON BRANDO (1954)
Brando werd meermaals wel eens de "bad boy" genoemd. 
hij kreeg zijn cultstatus dankzij "Streetcar Named Desire" (1951). 
hij won twee Academy Awards voor de films “On the Waterfront” (1954) en "The Godfather” (1972.)






BRIGITTE BARDOT (1960)
de Franse actrice en model was een populair sekssymbool in de jaren 50 en 60. 
ze werd vooral bekend door haar rol in de controversiële film “And God Created Woman” (1956), waarin zowaar naaktscènes voorkwamen.



SIDNEY POITIER (1965)
de eerste zwarte acteur die een Academy Award  won als beste acteur voor zijn rol in “Lilies of the Field” (1963.) 
hij speelde ook mee in “To Sir, with Love,” “In the Heat of the Night” en “Guess Who's Coming to Dinner.” 
hij was de eerste Afro-Amerikaan die ooit de status van sekssymbool kreeg.




(bron: msn.nl)

tot het volgende blog ....





Dingen die duurder zijn geworden in 2024

foto: Freepik Dat alles duurder wordt hoef ik je niet te vertellen.  Toch kan ik me voorstellen dat het fijn is om alles op een rijtje te he...